กลอนตลาด...หวาน


หวานใดเล่าคนเขาชมนิยมนัก

มีคนรักมีคนชมคนห่วงหา

หวานใดเล่าคนคลุกเคล้าเมาวิญญา

จำจากลายังอาลัยใจคร่ำครวญ

หวานน้ำผึ้งตรึงติดในแค่ปลายลิ้น

ภูมรินบินไปเกาะเกี่ยวเกสร

ดูดน้ำหวานสารอาหารย่านดงดอน

บินกลับคอนคืนรังผึ้งจึงเกิดมี

อันตาลอ้อยน้อยกว่าหวานน้ำผึ้งแน่

หวานที่แท้ชโลมใจให้สุขขี

หวานน้ำคำฉ่ำชื่นใจในชีวี

หวานวจีมีสัตย์ซื่อคือคนชม

หมายเลขบันทึก: 589201เขียนเมื่อ 22 เมษายน 2015 08:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 เมษายน 2015 08:52 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท