กลอนตลาด...ฝากสิ่งใด


ยามเย็นย่ำค่ำแลงมาพาใจชื่น

เมื่อมายืนรับลมผ่านผัดกายหนา

หมู่แมกไม้ก้านกิ่งใบแกว่งไปมา

เบิ่งบนฟ้าเมฆาขาววับวาวจัง

สิ่งสูงส่งสูงเสียบฟ้าคว้าไม่ถึง

หวนคำนึงเล่าเรื่องราวแต่คราวหลัง

เป็นดอกหญ้าค้นคว้าดาวคราวระวัง

อนิจจังฟังประทัดจุดบนดอย

เขาคอหงส์ตรงพระพรหมนิยมนัก

ผู้คนมักไปขอพรวอนไม่ถอย

บ้างขอหวยแม้หมดหวังยังรอคอย

เห็นร่องรอยฟ้าสีทองผ่องอำไพ

คนเราอยู่โลกนี้เหมือนบ้านพัก

แจ้งประจักษ์อนิจจาพาขานไข

เราต่างอยู่ไม่นานผ่านโลกไป

ฝากสิ่งใดไว้แทนตนค้นคิดเอง.

หมายเลขบันทึก: 589099เขียนเมื่อ 19 เมษายน 2015 19:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน 2015 19:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท