เข้าไปดูโน้ตที่เคยเขียนไว้เมื่อ 5 เดือนที่แล้ว ทำให้เห็นภาพแห่งความเป็นไปของจิตในช่วงเวลานั้น มันช่วงสลับซับซ้อนจนไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นไปได้อย่างไรขนาดนั้น
"วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ความรู้สึกดีๆ ได้เกิดขึ้นเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา และยิ่งเมื่อคืนที่ผ่านมานอนหลับดี โดยไม่ได้กินยานอนหลับ แม้จะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาบ้างแต่ก็ยิ่งรู้สึกดี ที่ได้ความอบอุ่นจากอ้อมกอดของเธอ กำลังใจจากเธอและลูกสาวในสองวันที่ผ่านมา โดยได้โทรเข้ามาถามไถ่ในระหว่างวันทำงาน ได้ช่วยให้ความคิดหวาดระแวงต่างๆ ที่ก่อสุมใจมาเป็นเดือน ได้เลือนลางลงอย่างไม่น่าเชื่อ หรืออาจจะเป็นเพราะการได้พูดคุยกันตรงๆกับจุดที่คิดว่าคือตัวก่อให้เกิดความคลางแคลงใจ ไม่ให้คลุมเคลือจนเป็นที่เข้าใจซึ่งกันและกัน"
และเมื่อมาดู ณ ปัจจุบันขณะนี้ ที่ยังหายใจอยู่ ก็ให้รู้ว่าช่างไม่มีอะไรแน่นอนเลย กับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตข้างหน้าและเราจะรับมือกับมันอย่างไร หรือเราจะรู้สึกตัวว่าเกิดอะไรขึ้น ณ ขณะนั้นหรือไม่ กว่าจะรุ้ก้ผ่านไปท่ามกลางกระแสแห่งความหลงลืมในทุกๆสิ่ง
ขออย่าได้เกิดขึ้นอีกเลยนะ....
.............
8 เมษายน 2558
พ.แจ่มจำรัส
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจครับ