"เสียดายภูมิปั๋ญญา ๑๘"
"เสียดายภูมิปั๋ญญา ๑๘"
....
ยาต้มยาหม้อ...ฮับต่อผ่อหัน...เป็นของสำคัญ...ใจ่มันเรื่องกล้วย
ต้องไปฮิบหา...ดงป่าลุ่มห้วย...หลายหลากตั๋วตวย...ซะป๊ะ
มีประสบการณ์...เมินนานพ่องละ...กว่าจะเก๊บได้...ครบมา
สมุนไพรนี้...คนตี่ฮักษา...หันกั๋นเมินมา...ยากหาตั๋วได้
"หมะโหก"ไผเป๋น...ฮ้อนเย็นลำไส้...บางเตื่อปู้ดใน...ตี่ลับ
อยากจะฮักษา...ก่อมาคำนับ...ฮับเอายาได้...เนอนาย
"แม่ฟุ้ง"เฮานี้...เปิ่นมีแบ่งขาย...สองหม้อคงคลาย...เงียบหายมิดจ้อย
สืบจาก "ป่อถม"...สิ้นลมเร็วหน้อย...เสียดายภูมิฮอย...ป่อนัก
งานวัดงานบุญ...เกื้อกูลฟูมฟัก...ขึ้นกล๋องตี๋ไหว้...บูจา
ป่อถม+แม่ฟุ้ง...คนปรุงฮักษา...สืบสานตั๋วยา...เปิ่งปาท่านได้ ๆ
...
แม่ใหญ่ฟุ้ง ข้างโต เปิ่นอายุเข้าเลขหกสิบป๋ายแล้ว เป๋นครูภูมิปั๋ญญาชาวบ้านของเฮา ด้านเก๊บยาหม้อฮักษาหมะโหก หรือฮักษาริดสีดวงทวารคนนึ่ง...ทุกวันนี้เปิ่นกะยังเก๊บยาเอาไว้อยู่ตลอด...ไผเป๋นโรคนี้ กะลองไปปรึกษาถามไถ่ยาหม้อของเปิ่นเอามาต้มกิ๋นกั๋นได้เน่ออ หม้อหละบ่อเต่าฮือดอกก้าาา...
...
"พี่หนาน"
6/04/2558
