" ความสุข " คืออะไร หลากหลายชีวิตต่างดิ้นรนเพื่อที่จะไขว่คว้าหา ความสุข ใส่ตัว บางคนก็มีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่น บางคนก็ สุขแบบทุกข์ๆ สุขตามอัตภาพ สุขแบบพอเพียง แล้วแต่ใครจะแสวงหา ไม่มีใครสามารถการันตีความสุขของคนอื่นได้ นอกจากตัวเอง บางคนร่ำรวยมหาศาล มีหน้ามีตาในสังคม ครอบครัวพร้อมพ่อ แม่ ลูก ออกงานสังคมหน้าตาเบิกบานยิ้มแย้มแจ่มใส ทำให้ผู้คนที่พบเห็นเข้าใจว่าพวกเค๊ามีครอบครัวที่อบอุ่น มีความสุข ทำให้คนอิจฉาก็มี
ยกตัวอย่างครอบครัวหนึ่ง รับราชการทั้งสองคน ฝ่ายชายเป็นระดับผู้บริหาร พูดน้อย มาจากครอบครัวที่ยากจน ฝ่ายหญิงระดับผู้ปฏิบัติ ทำงานคนละที่ ฝ่ายหญิงค่อนข้างมีฐานะดี คุยเก่ง ทำงานเก่ง คล่องแคล่ว ทำอาชีพเสริมด้วยจนสามารถสร้างฐานะมั่นคงเป็นปึกแผ่น มีบ้านหลังใหญ่โต มีรถยนต์ราคาแพงขับคนละคัน มีลูกสองคน ชาย/หญิง พอจบระดับอุดมศึกษา ก็ส่งไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ สายตาคนภายนอกมองว่าครอบครัวนี้สมบูรณ์แบบมากๆ แม้แต่คุณยายเองก็คิดแบบนั้น
อยู่มาวันหนึ่งก็ได้ข่าวว่าทั้งสองท่านมีเรื่องระหองระแหงกัน ฝ่ายชายถือกระเป๋าใบเดียวออกจากบ้านไปพักอยู่กับมารดาที่ต่างอำเภอ ฝ่ายหญิงพยายามไปง้อขอให้กลับบ้านหลายครั้ง แต่ก็ไม่เป็นผล และไม่นานก็ได้ข่าวว่าทั้งสองได้อย่าขาดกันอย่างสมบูรณ์ โดยบุตรทั้งสองอยู่ในความดูแลของมารดา และมีคำสั่งห้ามไม่ให้พูดถึงพ่อ ไม่ให้ติดต่อกัน ไม่ว่ากรณีใดๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งท่านโพสภาพลูกชายในเฟชบุ๊คพร้อมบรรยายใต้ภาพว่า " พ่อรักลูกนะ คิดถึงลูกใจจะขาด พ่ออยากกอดลูก อยากไปร่วมแสดงความยินดีกับลูก แต่ก็ไปไม่ได้ เจอหน้ากันและคุยกันได้แค่ทางออนไลน์ เท่านั้น " อ่านแล้วน้ำตาจะไหลค่ะ คุณยายเจอท่านที่งานบุญเมื่อสัปดาห์ก่อน ท่านเดินมานั่งด้วย คุณยายก็เลยถามว่า " พี่......ตอนนี้เป็นไงบ้าง" แค่นั้นแหละท่านได้พรั่งพรูความอัดอั้นตันใจที่สุมอยู่ในอกเมื่อเกือบ 20 ปี ที่แล้วออกมา ท่านบอกว่าตอนนี้พี่มีมีความสุขมาก ได้ดูแลแม่ พี่แต่งงานใหม่แล้ว ชีวิตตอนนี้ถือว่าพอใจ พอเลิกงานพี่มีความรู้สึกว่าอยากกลับบ้าน จะไปไหนมาไหนก็เป็นห่วงคนที่บ้าน พี่ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว.....
คุณยายนั่งฟังพี่เค๊าเล่าอย่างมีความสุขค่ะ เล่าไปยิ้มไป แล้วท่านก็ถามถึงลูกชายคุณยายว่าทำงานอะไร คุณยายก็บอกว่าเปิดร้านขายของชำ มีหลายคนถามว่า " ทำไมไม่ให้ลูกไปทำงานที่อื่น " บ้างก็ว่าทำไมไม่ให้ลูกไปสอบเข้ารับราชการ บ้างก็ว่าเรียนจบปริญญาโทมาขายของแค่นี้เหรอ? .....สารพัดคำถามค่ะ แต่คุณยายมีคำตอบเดียวคือ " อยู่แบบนี้ก็มีความสุขดี " ได้อยู่ด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน กอดกันทุกวัน รายได้แต่ละเดือนก็พออยู่ได้ เลี้ยงตัวเองได้ แม้จะเป็นอาชีพที่ไม่มีเกียรติ แต่เรามีความสุข ลูกมีครอบครัวเมื่อไหร่คุณยายถึงจะถอยออกมาอยู่ห่างๆ อย่างไม่ห่วง ให้เค๊าดำเนินชีวิตไปโดยไม่เข้าไปก้าวก่าย แต่จะคอยดูแลอยู่ไม่ไกล ที่คือความสุขของครอบครัวเล็กๆในวันนี้ค่ะ
ผู้จัดการร้านคงดีค่ะ อากาศร้อนเลยเพี๊ยน!!!
พนักงานทำความสะอาด งานบ้าน งานครัว
ทุกชีวิตต่างก็ดิ้นรน หาความสุข บางคนหาเกือบตลอดชีวิต แต่คุณยายพบแล้วค่ะ ความสุขอยู่ตรงนี้เอง ปิดร้านไปเที่ยวบ้าง เดินห้าง ดูหนัง เดินทางสายกลาง แค่นี้ก็เพียงพอ และพอเพียงสำหรับคำจำกัดความ " ความสุข " ของครอบครัว ค่ะ
ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่ทำให้คุณยายมีความสุขในวันนี้ค่ะ
น่ารักจังลูกชาย
สุขอยู่ที่ใจและได้อยู่ด้วยกัน
บางครั้งพี่แก้วยังงงว่า ลูกเราอยู่ไกลมาก
ชาตินี้จะได้อยู่ด้วยกันไหมงหรือห่างกันไปเรื่อยๆๆ
ขอจีบนะ อิอิ
ความสุขเรียบง่ายที่น่าชื่นชมค่ะ
คนเป็นแม่ขอแค่ลูกมีความสุข แม่สุขยิ่งกว่า
สวัสดีค่ะพี่แก้ว
สวัสดีจ้าคุณมะเดื่อ
สวัสดีจ้าน้องหนูรี
สวัสดีค่ะพี่นุ้ย
เป็นความสุขที่ดูอบอุ่นทีเดียวเลยนะครับคุณยาย
..
คุณยายเป็นแม่ที่สวยมาก ๆ เลยนะครับ
เป็นความสุขที่สุดนะครับคุณยาย
สวัสดีค่ะคุณแสงฯ
สวัสดีค่ะน้องทิมดาบ
แค่เห็นภาพก็มีความสุขแล้วครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์