สัปดาห์ที่ 13 (19-01-58) เราไม่จำเป็นต้องทำได้แค่หน้าที่เดียว

วันนี้วันจันทร์วันแรกของสัปดาห์ ผมตื่นสายไปหน่อยวันนี้แต่ก็มาโรงเรียนทัน 7.30 น. เนื่องจากเมื่อวานเป็นวันอาทิตย์นอนเพลินไปหน่อยเลยเกือบตื่นสายแต่ดีนะที่ผมยังมาโรงเรียนทัน พอมาถึงโรงเรียนผมก็เดินตรงไปยังบริเวรเขตรับผิดชอบของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 เพื่อไปดูว่านักเรียนทำเวรหรือยังแต่สิ่งที่พบคือยังไม่ บริเวณยังสกปรกอยู่เลยครับผมไปไม่เจอใครผมจึงต้องถอดหน้าที่ครูออกสวมหน้าที่ภาระลงกวาดใบไม้แทนเลยทีเดียว ผมคิดว่าสิ่งที่ผมทำวันนี้อาจจะเป็นแบบอย่างที่ดีให้นักเรียนได้สักวันเนื่องจากโรงเรียนผมนักเรียนส่วนใหญ่จะหลบหลีกการทำงานเพื่อส่วนรวม ทุกครั้งที่ครูเรียกใช้นักเรียนมักจะหลบหลีกเบี่ยงเบนเพื่อเอาตัวรอดจากการถูกใช้ ซึ่งผมคิดว่าทำไมมันต่างจากเมื่อก่อนเหลือเกินตอนที่ผมเป็นเด็กผมดีใจทุกครั้งที่ครูเรียกชื่อผม ศรายุทธมาหาครูหน่อยเอาขยะไปทิ้งให้ครูหน่อย ผมยินดีและดีใจที่ครูจำชื่อผมได้และยังใช้ผมเอาขยะไปทิ้งอีกด้วยเพราะอย่างน้อยเราก็ได้ทำประโยชน์เพื่อคนอื่นได้บ้าง โดยเฉพาะคนๆนั้นที่ผมรักและเคารพ พูดไปแล้วคิดถึงอยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง.....