นิราศเมียนมาร์ (๔๗)

93) คันตอหมิ่น กินกลางวัน ร้านวันนี้

อีกชื่อมี โกลเด้นดั๊ก ไกด์จักเหมา

เกือบทั้งร้าน วันนี้ มีแต่เรา

ถึงมัวเมา เศร้าซึม ไม่ลืมกิน

อาหารจีน กินหลายวัน จนฉันเลี่ยน

แต่จะเปลี่ยน ไปไหน ไม่ถวิล

อาหารคง บรรจงคล้าย ดั่งใจจินต์

กุ้งเคยกิ นเป็ดมา คะน้ามี

94) ปากเจ็บน้อย นิดหน่อย ค่อยทนได้

แต่ก็ไม่ กินมาก ให้อยากหนี

อาหารเลี่ยน เปลี่ยนไป อย่างไรดี

ก็เขามี แบบนี้ ที่ต้องลอง

พออิ่มท้อง ท้องหนัก จักไปต่อ

ไม่รีรอ ตลาดสก๊อต จอดซื้อของ

หลายคนชื่น รื่นรมย์ สมใจปอง

ตอบสนอง ของค้า หาซื้อกัน