การเรียนวันนี้ทั้งวัน นักศึกษากิจกรรมบำบัดชั้นปีที่สาม ในคาบเรียนกิจกรรมบำบัดจิตสังคม ได้รับความเมตตาจากอาจารย์ พญ. สมรัก ชูวานิชวงศ์ มาถ่ายทอดประสบการณ์ในการทำงานกับผู้ป่วยจิตเวช ตลอดระยะเวลา 20 ปีของการทำงาน เฉลี่ยอาจารย์เล่าประสบการณ์หนึ่งปีต่อหนึ่งชั่วโมงเรียนกันเลยทีเดียว
อาจารย์เริ่มจากการตั้งคำถามว่า...นักศึกษาอยากรู้อะไรเกี่ยวกับวิชาชีพที่เราจะไปทำงานด้วย? ...อยากถามคำถามอะไรกับคุณหมอสมรัก?
ยกตัวอย่างคำถามของนักศึกษากิจกรรมบำบัดที่อยากจะถามอาจารย์ เช่น
- คนไข้ประเภทไหนที่ดูแลยากที่สุด?
- คนไข้ทางจิตจะรักษาหายไหม?
- วิธีการเข้าหาผู้ป่วยต้องทำอย่างไร?
- คนไข้หลังจากออกจากโรงพยาบาลจะกลับไปทำงานในชุมชนได้ไหม?
- จำเป็นต้องมีนักกิจกรรมบำบัด(โอที)ในโรงพยาบาลไหม?
- อาจารย์ทำไมถึงอยากมาทำงานด้านนี้?
- ผู้รับบริการส่วนมากมาด้วยโรคอะไร?
- ทางคุณหมอส่วนมากจะขอ consult นักกิจกรรมบำบัดด้วยเรื่องอะไร?
- นักกิจกรรมบำบัดกับศูนย์ฝึกอาชีพต่างกันอย่างไร?
- การรักษาทางกิจกรรมบำบัดเพียงอย่างเดียวสามารถช่วยคนไข้ได้ดีหรือไม่? ฯลฯ
อาจารย์ใช้รูปแบบ story telling ในการถ่ายทอดประสบการณ์แก่นักศึกษา พร้อมยกตัวอย่าง และประสบการณ์จริง กับนักศึกษา ประทับใจการยกตัวอย่างหนึ่งที่ทำให้มองเห็นภาพและคิดตาม ขณะที่อาจารย์กับแบ่งกลุ่มนักศึกษาออกเป็น สามกลุ่ม เพื่อเป็นตัวแทนของ เจ้าหน้าที่โรงพยาบาล ตัวผู้ป่วย และญาติ กับสถานการณ์เมื่ออาจารย์ท่านได้เห็นและตัดสินใจทำงานที่โรงพยาบาลแห่งนี้ ในมุมมองของเจ้าหน้าที่ การที่ได้ดูแลผู้ป่วยจำนวนมาก และอยู่โรงพยาบาลเป็นเวลานาน บางคน เข้าๆออกๆอยู่เรื่อยๆ ในมุมมองของผู้ป่วยที่อยู่โรงพยาบาลเป็นเวลานาน บางคนก็นานมาก อยากกลับบ้านแต่ญาติก็ไม่มารับกลับสักที มุมของญาติที่ดูแล เมื่อผู้ป่วยเองบางคนก็ดูแลญาติของเขาเป็นเวลานาน คนไข้บางคนก็อาการกลับมาเป็นอีก วนเข้าวนออกโรงพยาบาล จนหลายคนตัดสินใจเอามาไว้ที่โรงพยาบาล และไม่มารับกลับ
จะเห็นได้ว่าจากสถานการณ์ดังกล่าวต้องอาศัยใจ ความอดทน และเวลาในการดูแลกันและกัน ........ มีอาจารย์หมอท่านหนึ่งครั้งที่ดิฉันเคยทำงานที่โรงพยาบาลท่านได้ให้ข้อคิดว่าพวกเราที่ดูแลคนไข้เป็นส่วนสำคัญที่ช่วยทำให้ปัญหาต่างๆในสังคมลดลง และอาจารย์อีกท่านที่เคยเป็นหัวหน้าดิฉันท่านจะย้ำเสมอว่าเราควรใช้ส่วนดีของเราในการช่วยเหลือผู้อื่น
ในการเรียนครั้งนี้นักศึกษาอาจจะได้มุมมองในการใช้ชีวิตแตกต่างกันไป จึงชักชวนเขามาเขียนเล่าผ่านโกทูโน สำหรับสิ่งที่ดิฉันจะนำไปปรับปรุงการเรียนในครั้งหน้าคือ นักศึกษาอยากเห็นการทำงานเป็นทีมสหวิชาชีพ และอยากแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับทีมสหวิชาชีพทางสุขภาพจิตมากขึ้น และการได้รู้จักเคสมากขึ้น
ในมนุษย์คนหนึ่งเมื่อนำเอากายกับจิตเข้ามารวมกันแบบไม่แยกส่วนจะทำให้เข้าใจมนุษย์หนึ่งคนได้มากขึ้น.......
Happiness with OT :)