วันที่สองของการเข้าค่าย ฝนยังคงตกตลอดทั้งคืนจนถึงเช้า มีลูกเสือป่วยไปหลายนายและที่สำคัญ ข่าวร้ายรับวันใหม่ของผมก็คือ "การออกค่ายลูกเสือคราวนี้ต้องถูกยุติลง" เนื่องมาจากสภาพอากาศที่ไม่เอื้ออำนวย ทำให้ไม่สามารถจัดกิจกรรมใดใดต่อไปได้
ยังมีอีกหลากหลายกิจกรรมที่ผมยังอยากทำร่วมกับเหล่าลูกเสือตัวน้อย เป็นที่น่าเสียดายที่มันจะไม่ได้เกิดขึ้น ทั้งกิจกรรมการเดินป่า กิจกรรมรอบกองไฟ กิจกรรมฐานกลางคืน ทั้งหมดถูกยกเลิกไปเพราะฝนฟ้าอากาศไม่เป็นใจเอาเสียเลย มนุษย์แม้จะเก่งกาจสักแค่ไหน ยังไงก็ต้องยอมแพ้ธรรมชาติอยู่วันยังค่ำ...
ระหว่างที่รอรถมารับ เหล่าลูกเสือที่เก็บของกันเสร็จหมดแล้วก็พากันเข้ามาหลบฝนที่กองอำนวยการกลางร่วมกับผู้กำกับ บรรยากาศดูน่าเศร้าลงเรื่อย ๆ ความสนุกของลูกเสือที่ได้รับไปเมื่อวาน ถูกแทนที่ด้วยการนั่งกอดกระเป๋าสัมภาระที่เปียกปอน หัวหน้าผู้กำกับเห็นเป็นอย่างนั้น จึงได้ขอคำปรึกษาจากผม และแน่นอนกิจกรรมเพียงอย่างเดียวที่ผมทำเป็นก็คือ การเล่นดนตรี
โชคยังดีที่เพื่อนนักศึกษาที่ไปด้วยกันมีคนหนึ่งที่เล่นกีต้าร์เก่งมาก ไม่จำเป็นต้องดูคอร์ดเพลงใดใดก็เล่นได้แล้ว ผมและเพื่อนจึงร่วมกับผู้กำกับท่านอื่น ๆ ช่วยกันร้องเพลงเอาใจลูกเสือวัยโจ๋ทั้งหลาย เรียกบรรยากาศครึกครื้นกลับมาได้อีกครั้ง
การออกค่ายครั้งนี้ จึงจบลงด้วยเสียงเพลง รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และสายฝน ก็ยังไม่ถือว่าแย่เสียทีเดียว จะจดจำการออกค่ายลูกเสือครั้งแรกนี้ตลอดไป ลูกเสือรุ่นพระพิรุณพิโรธ
ไม่มีความเห็น