สมุดบันทึกการเรียนรู้ของบีแมน <๓> : เรียนรู้วิธีคิดของสุนัข จากการเห่าแบบที่เราเข้าใจว่าจะกัด

เดินจากคณะวิทยาศาสตร์ไป ที่ walk corridor ของมน. ระหว่างเดินไปจะถึงแยกต้นโพธิ์ ด้านซ้ายมือจะมีซุ้มคนงาน หากเดินไปแล้วมีคนงานพักอยู่ที่ซุ้ม จะมีสุนัขตัวหนึ่ง สีขาวๆ วิ่งมาเห่าและขู่ทำท่าจะกัด หากเราเสียงดังตอบ สุนัขก็จะวิ่งถอยไป แล้วถ้าเราทำเสียงเดาะปากเหมือนเรียกสุนัข เธอก็จะกระดิกหาง เป็นเช่นนี้ทุกครั้ง (เกิน 5 ครั้ง)

ทุกครั้งที่สุนัขเห่าและวิ่งเหมือนจะมากัด เราก็รู้สึกเหมือนว่า เราไปทำกรรมอะไรให้สุนัขตัวนี้ เธอ (ตัวเมีย)จึงเหมือนจองเวรเรา หรือว่าเธอจดจำอะไรบางอย่าง หรือใครบางคนที่มีลักษณะเช่นเรา ไปทำอะไรให้เธอเจ็บและจดจำ หรือแม้แต่เราจะแผ่เมตตาให้เธอ เธอก็ยังไม่หยุดเห่า แสดงว่าเรายังฝึกพลังเมตตาไม่พอ

วันหนึ่ง (วันศุกร์ที่ 9 มกราคม 2558) เดินไปเหมือนเดิม สุนัขก็เห่าอีก คราวนี้คนงานขับจักรยานยนต์ จะไปทำงานพอดี เลยเข้ามาบอกว่า มันไม่กัดหรอกครับ มาเห่าเพื่อขออาหาร..อ๋อ เข้าใจแล้ว ที่เราเคยคิดนั้นผิดไป..

แรกคิด คือ สุนัขนี้มีวิธีคิด ซึ่งนำมาสู่พฤติกรรมการขออาหารที่แปลก เหมือนว่าไม่ได้รับการสั่งสอน จากผู้เลี้ยงประมาณนั้น

ครั้งต่อไปถ้าเจอสุนัขตัวนี้ จะขอถ่ายรูปก่อน แล้วต่อไปต้องไปซื้อหาอาหารที่เธอชอบมาบริการให้สักครั้ง แต่ต้องเบียดเบียนสัตว์อื่นให้น้อยหน่อย..อิอิ