ศาลฎีกาใน ฎ.๓๙๓๙/๒๕๕๔ ยืนยันสิทธิของนายอ้ายจาย ชาวเขาซึ่งไม่รู้ภาษาไทยในล่ามเพื่อกระบวนการสอบข้อเท็จจริงก่อนกระบวนการในศาล

จะเห็นว่า ศาลนี้เห็นด้วยว่า มนุษย์จึงทรงสิทธิในความช่วยเหลือทางกฎหมาย การอ้างไม่ยอมรับฟังชาวเขาที่ได้รับความช่วยเหลือทางกฎหมายจากบุคคลอื่นโดยอำเภอ ย่อมเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างแน่นอน เราพบว่า มีชาวเขามากมายตามแนวชายแดนและพื้นที่ห่างไกลที่มีปัญหากฎหมายมาอย่างยาวนาน แต่เมื่อมีการเข้าไปให้ความรู้ทางกฎหมายแก่ชาวเขาดังกล่าว ก็มีการต่อต้านจากอำเภอบางอำเภอ โดยการแสดงท่าทีว่า หากเป็นชาวเขาที่มีบุคคลภายนอกเข้าไปให้ความช่วยเหลือแล้ว ก็จะไม่น่าเชื่อถือ และที่น่าแปลกไปกว่านั้น ก็คือ อำเภอดังกล่าวเองก็จะไม่สนใจให้ความช่วยเหลือแก่ชาวเขาเหล่านั้น จะเห็นว่า ท่าทีของศาลฎีกาใน ฎ.๓๙๓๙/๒๕๕๔ จึงเป็นการยืนยันความถูกต้องแก่คนด้อยโอกาส เป็นการรักษาไว้ซึ่งความยุติธรรมทางสังคมแก่คนยากไร้ในเขตพื้นที่สูงของประเทศไทย..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/dashboard/home#/posts/new

กรณีศึกษาสิทธิของชาวเขาซึ่งไม่รู้ภาษาไทยในล่ามที่ยืนยันโดยศาลฎีกาใน ฎ.๓๙๓๙/๒๕๕๔

------------

ข้อสังเกต

------------

ศาลฎีกาใน ฎ.๓๙๓๙/๒๕๕๔ ยืนยันสิทธิของชาวเขาซึ่งไม่รู้ภาษาไทยในล่ามเพื่อกระบวนการสอบข้อเท็จจริงก่อนกระบวนการในศาล

จะเห็นว่า ศาลนี้เห็นด้วยว่า มนุษย์จึงทรงสิทธิในความช่วยเหลือทางกฎหมาย การอ้างไม่ยอมรับฟังชาวเขาที่ได้รับความช่วยเหลือทางกฎหมายจากบุคคลอื่นโดยอำเภอ ย่อมเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างแน่นอน เราพบว่า มีชาวเขามากมายตามแนวชายแดนและพื้นที่ห่างไกลที่มีปัญหากฎหมายมาอย่างยาวนาน แต่เมื่อมีการเข้าไปให้ความรู้ทางกฎหมายแก่ชาวเขาดังกล่าว ก็มีการต่อต้านจากอำเภอบางอำเภอ โดยการแสดงท่าทีว่า หากเป็นชาวเขาที่มีบุคคลภายนอกเข้าไปให้ความช่วยเหลือแล้ว ก็จะไม่น่าเชื่อถือ และที่น่าแปลกไปกว่านั้น ก็คือ อำเภอดังกล่าวเองก็จะไม่สนใจให้ความช่วยเหลือแก่ชาวเขาเหล่านั้น จะเห็นว่า ท่าทีของศาลฎีกาใน ฎ.๓๙๓๙/๒๕๕๔ จึงเป็นการยืนยันความถูกต้องแก่คนด้อยโอกาส เป็นการรักษาไว้ซึ่งความยุติธรรมทางสังคมแก่คนยากไร้ในเขตพื้นที่สูงของประเทศไทย

-------------------------------------------------------------------------

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3939/2554

พนักงานอัยการจังหวัดฝาง โจทก์

นายอ้ายจาย ไม่มีชื่อสกุล จำเลย

ป.วิ.อ. มาตรา 13, 134/4

จำเลยเป็นชาวเขาเผ่าว้าไม่เข้าใจภาษาไทยและต้องสื่อสารกันด้วยภาษามือ กับจำเลยต้องเบิกความผ่านล่าม เชื่อว่าจำเลยไม่รู้และเข้าใจภาษาไทย การที่พันตำรวจโท ช. สอบปากคำจำเลยโดยไม่ได้จัดหาล่ามแปลให้จำเลยตาม ป.วิ.อ. มาตรา 13 จึงยังถือไม่ได้ว่า จำเลยเข้าใจข้อหาและให้การรับสารภาพด้วยความสมัครใจ ถ้อยคำรับสารภาพของจำเลยจึงไม่สามารถรับฟังเป็นพยานหลักฐานเพื่อพิสูจน์ความผิดของจำเลยได้ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 134/4

________________________________

( ประเสริฐ โอนพรัตน์วิบูล - นิยุต สุภัทรพาหิรผล - วิรุฬห์ แสงเทียน )

ศาลจังหวัดฝาง - นายคณากร เพียรชนะ

ศาลอุทธรณ์ภาค 5 - นางศุภลักษณ์ พิชญเวคิน