ขอบคุณ ปี ๒๕๕๗

โครงการ "ฝากความรู้กับ GotoKnow" ครั้งที่ 2 บันทึกขอบคุณสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นในปี 2557

แนะนำโดย ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์

บันทึกขอบคุณส่งท้ายปีนี้ สิ่งแรกเลยต้องขอขอบคุณ บันทึกของ ดร.จัทวรรณ ปิยะวัฒน์ ที่ทำให้ผมเริ่มเขียนบันทึกนี้จากที่ไม่ได้เขียนมาหลายเดือน ได้รับรู้ถึงความสุขที่ได้จากการคิด ความสุขที่ได้มาจากการอ่าน และความสุขที่ได้มาจากการลงมือทำอีกครั้งหนึ่ง

สอง ต้องขอขอบคุณอุปสรรคที่ได้พบเจอมาทุกสิ่งทุกอย่างได้คอยสอน คอยสั่งสอน ให้เราเรียนรู้ที่จะเข้มแข็ง เรียนรู้ที่จะใช้สมองให้มากยิ่งขึ้น ตอกย้ำให้เราได้รับรู้ว่าผลของการยอมให้อารมณ์มาอยู่เหนือเหตุและผล มันเจ็บปวดทรมานสักเพียงใด แม้ว่าวันนี้จะไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขอะไรได้อีกแล้ว แต่สิ่งที่ได้รับมานั้นคือประสบการณ์อันยิ่งใหญ่ สิ่งที่คอยย้ำเตือนในจิตใจเราว่า "วิธีนี้คือวิธีที่ทำแล้วจะไม่สำเร็จ"

สาม ขอขอบคุณ "ศิลปะแห่งการตัดออก" ในยุคข้อมูลข่าวสารนี้ การรับรู้ของเราจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆจากทุกช่องทาง และมีสำนึกบางอย่างในตัวเราบอกกับเราตลอดว่าข้อมูลข่าวสารเป็นสิ่งจำเป็น เป็นสิ่งที่เราต้องรับรู้ บางครั้งเกิดการรับรู้เรื่องภายนอกเกินความจำเป็นทำให้การใช้เวลากับบางสิ่งบางอย่างมากจนเกินไป สิ่งนี้อาจทำให้การตัดสินใจโดยใช้เหตุและผลชัดเจนมากยิ่งขึ้น แต่หลายครั้งเกิดการชักจูงทางจิตใจโดยเราไม่เคยรู้ตัว การตัดสินใจที่จะตัดหรือลด บางสิ่งบางอย่างที่สังคมคนรอบข้างเป็น และบอกให้เราทำและเป็นแบบนั้น แต่เมื่อเวลาของเรามีค่ากว่าสิ่งนั้นก็ต้องตัดออกไปเพื่อเอาเวลาไปทำสิ่งที่มีค่ายิ่งกว่า คนเรานั้นไม่ว่าจะยากดีมีจน แต่เรามีเวลาวันละ ๒๔ ชั่วโมงเท่ากัน ไม่มีใครรู้ว่า วันพรุ่งนี้ กับ ชาติหน้า สิ่งไหนจะมาถึงก่อนกัน ๑ ปีที่ผ่านมา ผมใช้บทความที่ผมเขียนขึ้น บอก สอน ย้ำเตือน ตัวเอง ตัดบางสิ่งออกไป เพิ่มบางสิ่งเข้ามาในชีวิต เพื่อการใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่ได้เวลามา เราต้องปรับเปลี่ยน ตัดสิ่งที่ไม่จำเป็นออก เพื่อชีวิต เพื่อคุณค่า และเพื่อสร้างคุณประโยชน์ให้กับผู้อื่น

สี่ ขอขอบคุณงานทุกชิ้นที่มีให้ทำตลอดทั้งปี หนักบ้าง เบาบ้าง เหนื่อยบ้าง ท้อบ้าง โดนด่าบ้าง ทุกสิ่งที่พ้นผ่านล้วนหล่อหลอมให้เราแข็งแกร่ง สำหรับมนุษย์ตัวน้อยๆประสบการณ์อันน้อยนิดอย่างเราแล้ว การได้ทำงาน การได้ทำคุณประโยชน์ให้กับผู้อื่น ช่วยสร้างคุณค่าความเป็นมนุษย์ให้กับตัวเรามากยิ่งขึ้นไปอีก อีกทั้งยังช่วยเสริมสร้างความรู้ความเชี่ยวชาญทักษะต่างๆที่ไม่สามารถหาได้จากห้องเรียน ห้องอบรม หนังสือ หรือแม้แต่คำสอนจากนักปราชญ์

ห้า ขอขอบคุณคนข้างกาย ที่คอยดูแล เอาใจใส่ ขัดใจกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง ดีกันบ้าง รักกันบ้าง เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตคู่ หากไม่เคยขัดใจกันเลยนี่สิแปลก จะต้องมีเรื่องไม่ปกติเกิดขึ้นกับครอบครัวนี้เป็นแน่แท้เลยทีเดียว การให้เวลาซึ่งกันและกันสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด รองลงมาคือ "ความรักความใส่ใจ" หากแม้ไม่ค่อยเข้าใจ แต่ขอให้ "ใส่ใจ" แล้วความ "เข้าใจ" จะตามมาเอง ต้องขอขอบคุณเรื่องร้ายๆ ที่ทำให้ความรักของเราเข้มแข็งมากยิ่งขึ้นไปอีก เราจะต้อง "ใส่ใจ" เข้าไปในทุกสิ่งทุกการกระทำ เพื่อให้ "ความรัก" ยั่งยืนต่อไป

หก ขอบคุณทุกๆคนที่คอยให้คำแนะนำการใช้ชีวิตและการทำงาน รวมทั้งบอกเล่าข้อมูลข่าวสาร ทั้งทางบวกบ้าง ทางลบบ้าง ทั้งแนะนำให้เราไปข้างหน้าบ้าง ถอยหลังบ้าง หลายครั้งทำให้เราคิดได้และตัดสินใจในทางที่เกิดผลดี บางครั้งเป็นคำแนะนำที่ทำให้ชีวิตแทบล้ม แต่สิ่งต่างๆเหล่านี้ก็ทำให้เราได้รู้จักคิด รู้จักแก้ปัญหา และที่สำคัญที่สุด คำแนะนำเหล่านั้นทำให้เราได้รู้ว่าคนเรายืนอยู่ในพิกัดที่แตกต่างกัน ใช้วิธีแก้ปัญหาที่แตกต่างกัน อาจคล้ายกันบ้างแตกต่างกันบ้างเป็นเรื่องธรรมดา สิ่งสำคัญที่สุดคือ "ตัวเรา" เราต้องรู้ว่าเรายืนอยู่ที่พิกัดใด ตั้งเข็มทิศไว้ในทิศทางใด แล้วเลือกวิธีแก้ปัญหาให้ตรงกับ พิกัดและเข็มทิศของเรา

สุดท้ายขอขอบคุณชีวิตนี้ที่ได้เกิดมา ชีวิตที่สามารถสร้างคุณค่าให้กับคนอื่นๆ ปีเก่าผ่านไปปีใหม่เข้ามา เราจะพัฒนาตัวเองไปพร้อมๆกับสร้างคุณประโยชน์เพื่อคนอื่น และเราเชื่อว่าพอสิ้นปี ๒๕๕๘ เราจะสร้างคุณประโยชน์เพื่อคนอื่น สร้างรอยยิ้มและคุณภาพชีวิตที่ดีให้ผู้คนได้อีกมากมาย