กาพย์แก้วกวีกานต์ (๑๗)
"ยามเย็นตะวันแลง
ฟ้าคงแสงสุริยา
งดงามตระการตา
แสงนวลตาช่างน่ามอง
เย็นย่ำใกล้ค่ำแล้ว
มองเป็นแนวภูเขาครอง
เมฆหนามาปกป้อง
ข่วยกลั่นกรองแสงสุรีย์"
14/10/57
หมายเลขบันทึก: 582417เขียนเมื่อ 15 ธันวาคม 2014 23:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 ธันวาคม 2014 23:14 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก