ตอนที่ ๑ตอนที่ ๒ตอนที่ ๓ตอนที่ ๔ ตอนที่ ๕ ตอนที่ ๖
๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๗ เที่ยว Sanssauci Schloss ท่ามกลางสายฝน
วังนี้ชื่อ Sanssouci เป็นภาษาฝรั่งเศสแปลว่าไกลกังวล แต่ต่างจากวังไกลกังวลของเรา ตรงที่ของเราไปพักริมทะเล ของเขาไปพักในป่าเพื่อล่าสัตว์ วังนี้อยู่ที่เมือง Potsdam ซึ่งอยู่ใกล้ๆ เบอร์ลิน เอกสารของ Berlin Welcome Card แนะนำให้นั่งรถไฟ S1 ไป ๔๕ นาที ถ้านั่งรถไฟ RE จะเพียง ๓๐ นาที แต่ตั๋ว Berlin Welcome Card อนุญาตให้เดินทางได้เฉพาะ S1
เรานั่งรถไฟฟ้า S7 จาก Berlin Hbf ออก 8.40 ถึง Potsdam Hbf 9.15 น. แล้ว จับรถบัสสาย 695 ไปลงป้าย Sanssauci Schlossไปที่ห้องขายตั๋วก่อนเขาเปิด 10.00 น. เล็กน้อย ค่าเข้าชมคนละ ๑๒ ยูโร ไม่มีส่วนลดจาก German Welcome Card เราได้กลุ่มเข้าชมเวลา 10.15 น. เป็น Audio Guided Tour ที่มีให้เลือกหลายภาษา ที่เขาให้ชมทั้งหมดมีเพียง ๑๑ ห้อง คำอธิบายบอกว่า ผู้สร้างคือ พระเจ้าเฟรเดอริก (ที่ ๒) มหาราช แห่งปรัสเซีย เป็นผู้สร้าง ท่านเป็นคนชอบศิลปะวิทยา ชอบคุยกับนักปราชญ์ รักหนังสือ ท่านมีหนังสือชุดเดียวกันรวม ๖ ชุด เป็นห้องสมุดส่วนตัว อยู่ในที่ต่างๆ และไม่สนใจผู้หญิง พยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้พ่อหาเมียให้ แต่ในที่สุดก็ยอมแต่งงานกับเจ้าหญิงที่พ่อคือพระเจ้าเฟรเดริก วิลเลียมที่ ๑ เลือกให้ แต่ก็ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกัน และไม่มีลูก ท่านเก่งทั้งด้านการรบ และศิลปะ เขาว่าท่านแต่งเพลงกว่าร้อยเพลง
อาคารตกแต่งด้วยศิลปะ Roccoco แบบที่จำเพาะต่อพระเจ้าเฟรเดอริก แต่บางห้องก็มีการบูรณะเปลี่ยนแปลงการตกแต่งตามรสนิยมของกษัตริย์องค์ต่อๆ มา
เราได้ชมห้องนอนของแขก ๓ ห้อง และห้องนั่งรอของแขกที่มาขอพบ เขาบอกว่าตามปกติพระเจ้าเฟรเดอริกมหาราชตื่นตี ๔ เพื่อว่าราชการ และแต่ละวันจะมีแขกมาพบประมาณ ๑๐ คน ท่านชอบคุยกับนักปราชญ์ คนหนึ่งที่โปรดมากคือ วอลแตร์ เขาบอกว่า วอลแตร์มาเป็นแขกของพระเจ้าเฟรเดอริกถึง ๓ ปี แต่ใช้เวลาส่วนใหญ่พักอยู่ในเมือง ปอตสดัม เขาว่ายุโรปสมัยนั้นคนพูดกันด้วยภาษาฝรั่งเศสเป็นหลัก พระเจ้าเฟรเดอริกเองพูดภาษาฝรั่งเศสได้ดีกว่าภาษาเยอรมัน
ที่จริงยังมีส่วนอื่นๆ ของพระราชวังที่น่าชม แต่ฝนตกตลอดเวลา และพื้นดินเฉอะแฉะ ไม่สะดวกต่อการเที่ยว เราจึงจับรถบัส ๖๙๕ กลับสถานีกลาง ปอตสดัม ไปพบร้านอาหารเอเซีย ที่มีกุ๊กเป็นหนุ่มไทย ไปอยู่เยอรมัน ๑๖ ปีแล้ว ฝีมือปรุงอาหารรสชาติดี เขามีป้ายโฆษณาข้าวไก่ผัดกระเพรา และข้าวไก่ผัดขิงด้วย แต่เราไม่ได้ลอง สาวน้อยกินหมี่ผัด ผมกินข้าวหน้าเป็ด อาหารแต่ละจานใหญ่แบบฝรั่งตัวโตๆ กินอิ่ม แต่เรากินไม่หมด สาวน้อยมีกล่องติดเป้ไปด้วย จึงแบ่งเอากลับมากินมื้อเย็นที่โรงแรม
เรานั่งรถไฟ S7 กลับถึง Berlin Hbf เวลาประมาณบ่ายสองโมง เพื่อไปชมพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์เยอรมัน ที่เบอร์ลินก็ฝนพรำตลอดเวลา
มีคนไทยไปเที่ยววังไกลกังวลเยอรมัน (Sans Sauci แปลว่าไกลกังวล) นี้ และนำภาพมาโพสต์เป็นเรื่องราว ที่นี่ รูปที่ถ่ายมาลงสวยกว่าที่ผมถ่ายท่ามกลางสายฝนอย่างเทียบกันไม่ติด
ผมได้ความรู้ว่า ปอตสดัม เป็นเมืองใหญ่ และวังไกลกังวลอยู่นอกเมืองออกไปไกล
วิจารณ์ พานิช
๒๒ ต.ค. ๕๗