ยังพลาดซ้ำ

ยังพลาด

หลังจากขอโอกาสครูและได้รับความเมตตา

เช้ามา เดินจงกรมแล้วก็ทำวัตร ปลุกเด็กๆทำกับข้าว

เข้าสู่วิถีแบบพอได้แต่ความรู้สึกจริงๆยังเป็นการท่องแล้วทำ

แล้วก็ไปพลาดตอน ครูมอบภารกิจให้ไปทำในเมือง

โดนทั้งมารข้างนอกมารข้างใน

กลับเข้ามาวัด รู้กับตนเองว่า ไม่ผ่าน

มารข้างในคือ ข้างในเกิดอาการสับสนกับตนเอง ใช้เวลาซื้อของและจ่ายบิลต่างๆนาน

เหมือนกลับไปกลับมา

พลาดอะไร เหมือนพลาดตรงร่องเดิม คือ ชะล่าใจ ไม่วางแผนดีๆ ดันทำแบบเดิม

กลับเข้ามาข้าวใน แม้ครูไม่ได้เอ่ยก็รู้กับตนเอง

ย้อนทวนไปด้วยกับการทำงาน ข้างในมีอาการมัวๆ

บริกรรมก็แล้ว ย้อนเข้าไปดูข้างในก็แล้ว เหมือนยังมัว

รดน้ำต้นไม้ ปลูกต้อนไม้ ทำความสะอาด

มารู้สึกคลายตอนที่ ตั้งใจท่องคำที่ครูให้เมื่อวาน ว่า

กูซิบ่ลืนครู กูซิเซื่อครู. กูซิเฮ็ดข้อวัตร

พูดได้สอวสามรอบข้างในเหมือนย้อนทวนกับตนเอง ว่า

นี่ไงกิเลวตัวเก่า ตัวกูบ่ผิด ที่ครูเมตตาบอก เมื่อวาน

แบบจี้ใจดำเลย พอเห็นข้างในก็คลาย

จึงใช้คำนี้บริกรรม แล้วก็ทำงานกวาดตาดไปเรื่อยๆ

จนใกล้เวลาทำวัตร ออกไปรอด้วย ใจระลึกว่า เมื่อวานพลาด

วันนี้ต้องแก้ไข แต่ก็เหมือนโดนทดสอบ เพราะไม่มีการทำวัตรเย็นรวม

เหมือนได้เดินจงกรมรอเป็นชั่วโมงๆ

สุดท้ายครูเมตตาให้แม่ขาวน้อยมาเดินด้วยกันก่อนเข้าสำนักแม่ชี

เข้ามาข้างในจัดแจงทำวัตร

แล้วก็ลงมากระต๊อบ กะว่า นั่งภาวนาแป๊บแล้วจะเขียนบันทึกระหว่าของเปิดเครื่องวูบลงไปสองชั่วโมง

มาระลึกถึงคำครูว่า ตนเองพลาดอีก

คือ แทนที่จะเอาธรรมมาก่อนว่า

เขียนบันทึกก่อนแล้วค่อย นั่ง

กิเลสแซงหน้าแบบหน้าตาดูดี

ทั้งวันสารภาพความชั่วเจ้าค่ะ

มันยังพลาดอีกมาก กว่าจะตั้งต้นกับตนเองได้จริงจังก็บ่ายๆ ยังมาพลาดซ้ำอีกตอนดึกเจ้า

แต่ก็จะพยายามต่อไป

รู้และเข้าใจแล้วว่า

หนูสอนยาก แต่ก็จะพยายามเจ้าค่ะ

[ทิมดาบ]

รู้ตัวว่าพลาด ย่อมถือว่า ไม่พลาด พยายามนะครับ