การมาร่วมประชุมครั้งนี้ จากเดิมทีที่คาดว่าจะไม่ได้มาร่วม แต่เมื่อใกล้ถึงกำหนดเวลาปรากฏว่าจากวันที่ไม่ว่างก็ว่าง... จึงตอบรับเข้าร่วม พักหลังข้าพเจ้ามักขาดการประชุมแต่ก็ได้รับรายงานการประชุมทุกครั้ง
ครั้งนี้มาถึงที่ประชุมช้ามาก เกิดตระหนักและเรียนรู้กับตนเองว่า
ควรจะเดินทางมาถึงก่อนวันประชุมล่วงหน้า ๑ วัน…แต่เนื่องด้วยวิธีคิดที่จะไม่ได้ไม่เป็นการเพิ่มค่าใช้จ่ายให้กับผู้จัดและทางทีม จึงเลือกมาตอนเช้า แต่ผลเสียกลับมีมากกว่า ร่างกายอ่อนเพลีย วิถีชีวิตปรับไปการทานอาหารถูกเลื่อนเวลาไปประมาณเกือบสิบโมงกว่าเกือบเป็นลม โชคดีว่าน้องมิลค์ซื้อสลัดผักและเตรียมข้าวไว้ให้ทาน
แต่นั่นก็ไม่เหมาะทำให้ต้องใช้เวลาในการทานอาหารก่อน
นั่งทานไปก็ให้รู้สึกเกิดเป็นความละอายใจต่อหน้าที่...
ก็พยายามที่จะคิดหาวิธีที่เหมาะสมที่ควรจะปฏิบัติในครั้งต่อไป
บรรยากาศการประชุมเต็มไปด้วยความเป็นกัลยาณมิตร โดยมีท่าน อ.หมอวิจารณ์ ท่านเป็นประธานในการประชุม ขณะที่นั่งฟังข้าพเจ้าเก็บเกี่ยวรายละเอียด ใคร่ครวญ เรียนรู้และต่อยอด … ฟัง จนรู้สึกว่าตนเอง "ฟังอย่างสงบ" ^^ จนท่านอาจารย์วิจารณ์ได้เชียร์ให้แสดงความคิด จึงเพียงเป็นเสียงจากความในใจที่ผ่านการคิด ใคร่ครวญและสะท้อนออกมา
ข้าพเจ้ามองตนเองว่า...การพูดสื่อสารบางครั้งอาจไม่ถนัดเท่าการเขียน(สำหรับตนเอง) แต่ข้าพเจ้าก็ชอบใจที่จะสื่อสารในสองรูปแบบบนพื้นที่ที่เป็น Safety Zone ในการประชุม Core R2R ข้าพเจ้ารับรู้ได้ถึงพื้นที่ดังกล่าว
บรรยากาศเช่นนี้ทำให้เกิดความคิดสร้างสรรค์และการต่อยอดทางปัญญาได้ดีมาก ปราศจากความขัดแย้ง และการสั่งสมอัตตา ทำให้เราเกิดความรู้สึกถึงความนอบน้อมและอ่อนโยน...
...
Cr.ภาพจากน้องมิลค์
ไม่มีความเห็น