"...ความสุขสำหรับผม อยู่กับสิ่งที่เรียบง่าย อยู่กับสิ่งที่ผมชอบ อยู่กับคนที่ผมรัก ท่ามกลางสิ่งที่ผมมี และเชื่อเสมอว่า ถ้าผมมีความสุข ก็จะทำให้คนอื่นมีความสุข และสามารถแบ่งปันความสุขให้กับผู้อื่นต่อๆ ไป......"
สิ่งที่กระตุ้นที่ให้ผมมีความสุขในแต่ละวัน คือ หนังสือ บทเพลง บทกวี ดูหนัง เขียนบันทึก และการท่องเที่ยว นอกเหนือการใช้ชีวิตในแต่ละวัน ครอบครัว งานที่ทำ และรอยยิ้มของลูกๆ
ที่ภูเขียว อากาศเริ่มเย็นแล้วตั้งแต่วันจันทร์ และวันนี้วันอังคาร ฝนเริ่มโปรยปรายตั้งแต่เช้ามืด ทำให้อากาศเย็นสบายมากๆ ตื่นเช้าแล้วมองออกนอกหน้าต่าง ต้นไม้ที่ผมปลูกเหมือนจะอ้าแขน และแหงนหน้าต้อนรับเม็ดฝนบางๆ อย่างมีความสุข
จิบกาแฟอุ่นๆ นั่งอ่านหนังสือที่ภาษาและมุมคิดที่เฉียบลึก "ฟ้าบ่กั้น...ลาว คำหอม" (อ่านครั้งใด รับรู้เสมอว่า เรื่องราวงดงามในเรื่องราวที่ยากแค้น) ท่ามกลางฝนตกเย็นๆ ความสุขก็เกิดขึ้นอย่างเงียบๆ ง่ายๆ ก่อนที่จะถึงเวลาที่จะปลุกลูกๆ ให้ตื่นนอน
ผมรู้สึกปวดหลังมากๆ สองสามวันที่ผ่านมา ทั้งที่ผมไม่ได้ไปเกี่ยวข้าวเหมือนคนไข้ที่ไม่สบายมาหาที่อนามัย คิดไปคิดมาก คาดการณ์ว่า สงสัยขาดการออกกำลังกาย พร้อมๆ กับการลูกสาวที่อยากให้ผมอุ้มตลอดเวลา
โดยเฉพาะยามเย็นๆ ที่พวกเราชอบมาเดินเล่น "หนองผักปัง" หนองน้ำที่หล่อเลี้ยงคนภูเขียว สมัยก่อนแม่บอกว่า จะมีผักปังมากมายบริเวณริมหนอง
ผมเองก็เช่นกันที่มีความผูกพันกับหนองน้ำนี้ ตอนเรียนมัธยมผมต้องเดินจากบ้านถึงโรงเรียน ประมาณหนึ่งกิโลเมตร และกลางๆ เส้นทางต้องผ่านหนองน้ำ จำได้ว่า ผมมีความสุขมาก ได้เดินทางไปกับเพื่อนๆ เล่นน้ำที่นี้ การที่ครูพาพวกเราเอาผักตบชวาออกจากหนอง ความสุขมากมายเกิดขึ้นกับ "หนองผักปัง"
สัปดาห์ที่ผ่านมา ทางเทศบาลทำป้ายมาติดตั้ง เหมือนที่เห็นที่ภายในตัวจังหวัดเลย ภูกระดึง และเชียงคาน ทำให้ผู้คนบ้านผมตื่นเต้น และมาถ่ายรูปกันมากมาย เห็นรอยยิ้มที่สดชื่นของทุกคน ทำให้ผมตั้งสมมติฐานว่า ทุกคนมีความสุข
ความสุขสำหรับผม อยู่กับสิ่งที่เรียบง่าย อยู่กับสิ่งที่ผมชอบ อยู่กับคนที่ผมรัก ท่ามกลางสิ่งที่ผมมี และเชื่อเสมอว่า ถ้าผมมีความสุข ก็จะทำให้คนอื่นมีความสุข และสามารถแบ่งปันความสุขให้กับผู้อื่นต่อๆ ไป...
(วันอังคาร 2 ธันวาคม 2557)
ชอบใจป้าย
เพิ่งมาจากฮักนะมาหสารคาม 555
มาเมืองกาญจน์ รักนะกาญจนบุรี
555
ออกกำลังกายบ่อยๆนะครับ
เจ้าตัวเล็กน่ารักมากๆๆ