เรื่องเล่าการเดินทาง


เวียดนาม

เรื่องเล่านี้เกิดจากการที่ข้าพเจ้าและครอบครัวได้มีโอกาสทัศนศึกษา (เที่ยวมากกว่า) ประเทศเวียตนามกับเพื่อนครูด้วยกัน  โดยทางรถยนต์ จากพิษณุโลกไปข้ามฝั่งทางจังหวัดมุกดาหาร ก็ตื่นเต้นดี โดยเริ่มจากรถที่มารับพวกเราเป็นรถบัสมาจากกรุงเทพฯ โดยนัดกันขึ้นรถที่วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ (วัดใหญ่) ออกเดินทางจากเวลา 18.30 น. ถึงมุกดาหารประมาณ ไม่เกินตี 5 แต่ปรากฎว่ารถที่มารับเกิดยางแตกระหว่างทาง 1 เส้น จากเดิมมี 8 เส้น ทำให้ต้องวิ่ง 7 เส้น กว่าจะเปลี่ยนยางได้ก็เกือบเช้า ทำให้เสียเวลาไปประมาณ 4 ชั่วโมงนะ แต่เมื่อข้ามฝั่งมาแล้วได้พบไกด์สาวของประเทศลาวและไกด์สาวของเวียตนามก็รู้สึกดีขึ้นเพราะตลอดการเดินทางมาพบแต่ไกด์หนุ่มของไทยอย่างเดียว เป็นข้อตกลงว่าถ้าผ่านประเทศไหนต้องใช้ไกด์ของประเทศนั้นเขาบอกมานะ ก่อนจะเที่ยวเวียตนาม เรามารู้จักเวียตนามกันก่อนนะ เริ่มจาก เวียดนาม แบ่งออกเป็น 3  ภาค คือ เหนือ กลาง ใต้ ที่เราไปเที่ยวก็คือ เวียดนามกลาง ซึ่งได้ชื่อว่าสวยที่สุดของประเทศ เพราะมีสถาปัตยกรรมเก่าแก่ ธรรมชาติสวยงาม บรรยากาศเงียบสงบ  ไม่วุ่นวายเหมือนที่ฮานอยและโฮจิมินส์ (ไซง่อน)

เส้นทางในการเดินทาง

มุกดาหาร ด่านลาวบาว (ชายแดนลาว-เวียดนาม) =          250  กม.

ลาวบาว เว้                                                      =          160  กม.

เว้ ดานัง                                                         =          108  กม.

ดานัง ฮอยอัน                                                  =          30  กม.

มุกดาหาร -  เมืองเว้                                            =          410 กม.

มุกดาหาร ดานัง                                              =          520  กม.

มุกดาหาร ฮอยอัน                                            =          562  กม.   ไม่ไกลอย่างที่คิด  !!!   ( พิษณุโลก มุกดาหาร      =    562  กม.) เที่ยวเวียดนามควรมีเงิน  1  ล้านขึ้นไป เพราะเวียดนามใช้เงิน Dong (ดอง)   1  บาท   =   400  ดอง

การแลกเงินดองไม่ยุ่งยากมีแม่ค้าสะพายเงินดองใส่ย่ามหรือกระเป๋ามาให้แลกมากมายเหมือนขายล็อตเตอรี่ ไม่ควรไปแลกมาก เพราะร้านค้ารับทั้งเงินไทยเงินดอลลาร์ แต่อาจเสียเปรียบบ้างในส่วนหน่วยเงินที่แพงกว่า ถ้าจ่ายเงินดองอาจจะได้ถูกลงไปบ้างเล็กน้อย แต่ข้อเสียของเงินดองก็คือ  ถ้าเหลือมาแลกคืนจะได้ราคาถูกกว่าที่ซื้อไปประมาณ 5 10 %

วันนี้แค่นี้ก่อนนะเพราะรถจอดทานอาหารกลางวันแล้วทานเดี๋ยวอิ่มแล้วจะมาโม้ต่อ บาย

หมายเลขบันทึก: 58136เขียนเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2006 12:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
ยินดีอย่างยิ่งที่เห็นข้อเขียนนี้ค่ะ เขียนต่อนะคะเพราะตอนนี้ใครๆก็อยากไปเที่ยวประเทศนี้กัน จะได้รวบรวมเป็นแหล่งข้อมูลจากประสบการณ์ตรงค่ะ

อยากไปเที่ยวเหมือนพี่ครับ...แต่ต้องมีเงินเป็นล้านคงจะอีกหลายปี..เวียตนามช่วงนี้ใคร ๆ ก็อยากไปเพราะเขาพัฒนาการเรียนการสอนได้ดี...ถ้ามีเทคนิคในการบริการจัดการเรียนการสอนช่วยเสนอแนะด้วยครับ..เพราะผมจะได้นำไปพัฒนาการเรียนการสอน..แล้วเกาหลีพี่จะไปเที่ยวหรือเปล่า..ส่งข่าวบ้างนะครับ..ฝากความคิดถึง km.ทุกคนโดยเฉพาะ.ชาวแม่ฮ่อวสอน..ว่าง ๆ ก็ส่งข่าวด้วยครับ..งพบกันที่เชียงใหม่นะครับ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท