เลิกปกปิดใจก็เปิด

เลิกปกปิด ใจก็เปิด

การเดินทางมาทำงานกับครู ครั้งนี้เป็นโอกาสที่ครูเมตตามอบให้

ท่านออกค่าใช้จ่ายให้ทุกอย่าง ค่าเดินทางโดยเครื่องบิน รวมถึงค่าที่พัก

จะมานอนกินแรงแบบที่ผ่านๆมาตามนิสัยขี้เกียจของ เจ้าของ ไม่ได้นะ

ขนาดย้ำเตือนตนตั้งแต่ออกจากวัด

เมื่อวานเย็นก็ยังแฉลบ ไม่เขียนบันทึก

เกิดอะไรขึ้นเมื่อวาน

ได้เรียนรู้รู้อะไร กับการขับรถพาครูมาขึ้นเครื่องที่อุบลสารภาพว่า ก่อนขึ้นขับใจกังวล

ร้อนรน ครูเมตตาทักว่า "ทำไมตัวเหม็น"

รีบสำรวจเข้าไปข้างใน. ใจมันมีความกังวล ตอนนั้นทำยังไง

นึกถึงคำครู ถ้ามันหนักๆก็ยึด พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ไว้

ก็ท่องอยู่ในใจ พยายามขับให้ดี แต่ไม่ช้า

แต่จะบอกว่า

ถึงหลุมที่มันเคยตกแล้ว ตกอีก

ใจมันคิดว่า เดี๋ยวเหอะ สักวันฉันจะจอดรถหาอะไรมาถมหลุมเหล่านี้ให้หมด

แล้วก็มีเสียงข้างในดังขึ้นว่า

"ไหวเหรอติ๋ว แกจะถมหลุมทุกหลุมที่แกขับรถผ่าน แกจะทำได้เหรอ"

เอ๊ะใจขึ้นมา เออเหนาะมีแต่อยากวิ่งไปแก้ข้างนอก แก้ไขที่เรื่องราว

แต่ไม่ยอมฝึกหัดขัดเกลาใจตนเอง

ครูเมตตามากๆกับการมอบโจทย์นี้ให้หนู

เพราะท่านเสียสละเอาตัวท่านเข้ามาให้หนูได้ฝึก

ทำอย่างไร จึงจะถึงสนามบินในเวลาไม่เกินชั่วโมงยี่สิบนาที อย่างปลอดภัยและใจไม่เป็นพิษ

นี่คือโจทย์ที่ได้รับ ใจรัดตนเองเข้ามา ชั่วโมงหนึ่งไหวไหม

พยายามตั้งสติทำความเร็ว ระวังจิตข้างในไปด้วย

ครูเมตตาแผ่ความเย็นเข้ามาให้ใจได้สัมผัสเป็นพลังใจอันยิ่งใหญ่

และแล้วก็พอได้แบบเฉลียดฉิว

เช็คอินเข้าไปข้างใน นั่งแป๊บเดียวก็เรียกขึ้นเครื่อง

มาถึงดอนเมืองรถมารับก็เข้าไป คณะแพทย์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรจน์เลย

ระหว่างทางได้ตั้งใจอ่านกำหนดการที่ครูเมตตายื่นมาให้

เห็นคิวงานครูแล้ว ทั้งทึ่งทั้งถอนหายใจ

ครูทำงานเต็มเหยียด 3 ช่วงใหญ่ๆ กทบไม่ได้พักตั้งแต่ลงเครื่องจน จะขึ้นเครื่องกลับอีกรอบ

ท่านเมตตาและเสียสละให้เห็นมาตลอด

มาครั้งนี้ ย้ำเตือนกับตนเองใหม่ ทำอะไรได้

ถอดบทเรียนนะ Capture. นะ อย่าลีลามาก อย่าเวิ่นเว้อ

รู้ส่าถ้าตั้งใจ ทุ่มเททำได้ดีกว่านี้มาก

ครูเมตตาแล้ว อย่าทำให้การลงทุนของครูบาอาจารย์สูญเปล่า

เมื่อวานพลาดแล้ว รู้รึยัง รู้แล้วก็แก้ไขซะ เท่านั้นแหละ

อย่าเสียเวลา ปกปิดให้กิเลสมันได้ใจ มันนอนมาก ท่าทางจะมีอาการติดคาเฟอีนจากชาด้วย

พอเมื่อวานไม่ได้ทานชา มีอาการปวดหัวบีบที่ขมับ

ชัดเจน

บอกตนเองว่า สู้ๆ

หนทางยังอีกยาวไกล โชคดีเท่าไหร่มีครู คอยให้โอกาสและชี้แนะให้แก้ไข

เหมือนหลวงพี่เมตตาช่วยย้ำตอนก่อนเข้าวัด เป็นคำสอนที่หลวงปู่อ้มเทศน์สอนพระตอนไปสรงน้ำให้ครูบาอาจารย์ว่า

"ปฏิบัติครูบาอาจารย์ ทำไปโลด มันบ่หายไปใสดอก อย่าถือตัวถือตน"

ทั้งใจมีอะไรชัดขึ้นกับตนเอง

มีการดังจับใจที่เป็นอกุศลได้ ชัดขึ้น รู้เลยว่า ใจอกุศลมาถี่มาก

ถ้าดูเองไม่ทันครูเมตตา ช่วยชี้ซ้ำให้ชัด

แต่ก่อนครูก็เมตตาแบบนี้สม่ำเสมอ แต่หนู มัวแต่ปิดใจ

คิดว่าท่านตำหนิ แต่เปล่าเลย ท่านชี้แบบเปิดโอกาสให้แก้ไข

ถ้าแก้ปุ๊บ จบปั๊บ ไปโจทย์ถัดไป นี่คือ สุดยอดครูบาอาจารย์ ที่รู้กับตนเองว่า

"มีวาสนาอีหลี ที่ได้มายืน ณ จุดที่ได้ยืนในตอนนี้ สาธุเจ้าค่ะ"