สังเกตชั้นเรียน : อีกเรื่องราวที่ไม่เหมือนใคร ที่โรงเรียนแก้งนาง
เราเดินทางไปที่โรงเรียน เกือบบ่ายโมง เริ่มต้นเหมือนทุกโรงเรียน ด้วยการให้คุณครูเล่าให้เราฟังว่า จะทำอะไร อย่างไร เป้าหมายสุดท้ายน่าจะเกิดอะไรขึ้น .ครูเล็ก เล่าให้พวกเราฟังว่า ได้เริ่มสอนไปบ้างแล้ว โดยให้เด็ก สำรวจสภาพ ชุมชน จัดทำแผนที่ชุมชน และเลือกปัญหา ประเด็นความสนใจของนักเรียน มาทำงานเป็นโครงการเรียนรู้ เเพื่อทำความรู้จักให้ลึกซึ้ง ซึ่งนักเรียน มีสองกลุ่ม ๆ แรกอยากจะทำ ปลาร้า กลุ่มที่สองอยากเลี้ยงจิ้งหรีด และฟังจากที่คุณครูเล่า ล้วนเกิดจากสิ่งที่นักเรียนอยากทำ คุณครูกับนักเรียนได้ช่วยกันกำกับ นักเรียน และ กำหนดกิจกรรมการทำงาน ออกแบบ งานได้ อย่างดีเยี่ยยม ...
เราชื่นชมคุณครู ที่สามารถมีระบบการคิด วางแผนการทำงาน ได้ครอบคลุมตลอดแนว หลังจากนั้น เราได้ เข้าไปสังเกตชั้นเรียน ..ซึ่งในชั่วโมงนี้ คุณครู จะให้เด็กรายงานสรุป สะท้อน สิ่งที่ ตัวเองทำมาแล้ว และกำลังจะทำ
นักเรียน มีร่องรอยการทำงาน และ ชิ้นงาน ที่เกิดจากการปฏิบัติ ครูให้ นร.แต่ละกลุ่มออกมานำเสนอ แต่นักเรียนพูดไม่ได้ .
พูดได้สั้นๆ ไม่มีรายละเอียดมากนัก หลังจากเสร็จสิ้นกิจกรรมการสังเกต เราได้เข้าไปพูดคุยกับนักเรียน ซักถาม รายละเอียดการทำงาน ..ซึ่งมีสองกลุ่ม กลุ่มแรก พูดคุย โต้ตอบ อธิบาย และ แย่งกันพูด ช่วยกันตอบได้ แต่อีกกลุ่ม ตอบได้เหมือนกัน แต่ ต้องถามนำตลอด จะเล่าเป็นประโยคยาวๆ ไม่ได้
เรากลับมาสะท้อนผล .. คุณครูบอกว่า "เด็กพูดไม่ได้เลยทั้งที่เขาทำเอง" พวกเราก็ร่วมกันสะท้อนว่า สิ่งที่ครูวางแผน และเล่าให้ฟัง ก็เป็นเรื่องที่ดีแล้ว แต่ให้คุณครูเพิ่มกระบวนการ ในการสะท้อนการคิด ฝึกการพูด ทำบ่อยๆ แล้วให้เพื่อนๆ ได้แลกเปลี่ยนซักถาม เน้นกระบวนการทำงานเป็นกลุ่ม ..เราให้กำลังใจคุณครู ขอให้ต่อสู้ กับ เรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น ในโรงเรียน ที่มีอะไรๆ ต้องให้จัดการ มากมาย ..ครูต้องเดินทางมาสอน วันละ 80 กม. ทุกวัน และที่สำคัญ ครูมาเป็นคนแรก ๆ นอกจากนั้น ครูก็ ไม่ครบชั้น ห้องเรียนไม่พอ สองชั้นดูทีวี หน้าห้องกับหลังห้อง และ อีกมากมาย ..ซึ่งเรารับทราบได้โดยที่ ครูก็ไม่ได้เล่าละเอียด เราบอกเพียงว่า จะมาให้บ่อยขึ้น และ ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
ความเห็น (1)
คุณครูบอกว่า "เด็กพูดไม่ได้เลยทั้งที่เขาทำเอง"
แปลกนะคะที่เด็กไม่พูด ไม่เล่า ทั้งๆ ที่เป็นเรื่องที่เขาทำกับมือ