ด.ช.มโน : "ฉันว่าอ่านเข้าใจง่ายดีนะ"
ด.ญ.ฝัน : "หนังสือเล่มนี้เขียนแย่"
ด.ญ.จินตนา : "ฉันว่าไร้สาระ อ่านเอาฮาได้อยู่นะ"
และ "บลา...บลา...บลา บาบา นาน่า......."
รวมมิตรความคิดต่างต่อหนังสือหนึ่งเล่ม ช่างหลากหลาย
ด.ช.มโน อาจจะหยิบหนังสือเล่มนี้มาอ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ด.ญ.ฝัน อาจจะเขวี้ยงหนังสือเล่มนี้ทันทีตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มอ่านบทนำเลยด้วยซ้ำ
ส่วน ด.ญ.จินตนา อาจจะหยิบหนังสือเล่มนี้มาอ่านก็ต่อเมื่อตอนที่รู้สึกเครียดๆ ก็เป็นได้
"เราเลือกที่วางให้หนังสือ เมื่อเราได้สัมผัสมันแล้ว"
ด.ช.มโน น่าจะวางไว้ตรงที่เห็นได้ง่าย หรือเผลอๆ อาจอยู่บนหัวนอน
ด.ญ.ฝัน น่าจะวางไว้ในถังพลาสติกหน้าบ้าน (พูดง่ายๆก็คือ พ้นๆรัศมีสายตาซะ)
ด.ญ.จินตนา น่าจะวางที่ไหนสักแห่งภายในบ้าน จนบางทีก็อาจจะจำไม่ได้ว่าวางไว้ตรงไหน
หนังสือหนึ่งเล่ม ก็ เปรียบ(เอง)ได้กับคนหนึ่งคน
คนหนึ่งคนที่เราอยากรู้จัก อยากเรียนรู้ เราก็จะต้องค่อยๆ ศึกษา ไปเรื่อยๆ....ๆ....ๆ....ๆ
สำหรับบางเล่ม เอ้ย บางคน เราอาจจะอยากรู้จักเค้าในทุกๆวัน เรียนรู้เค้าไปเรื่อยๆ ซึ่งหนังสือเล่มนี้เอง ที่เราจะอ่านเท่าไหร่ก็ไม่อยากวาง และก็แอบลุ้นในใจว่าอย่าเพิ่งจบนะ
และสำหรับบางคน อาจจะถูกลดระดับความสัมพันธ์เพื่อเพิ่มความเกรงใจมาเติมเต็มช่องว่าง
คุณเป็นนักเขียน เขียนตัวคุณเอง เสน่ห์ในการเขียนของคุณจะทำให้มีทั้งคนชอบและคนชัง
แต่เชื่อเถอะ ต่อให้คุณเลือกหนังสือสักกี่เล่ม โดยมากที่คุณเลือกมานั้น เป็นหนังสือที่มีแนวการเขียนคล้ายๆคุณ .... คุณถึงชอบไงล่ะ
ไม่มีความเห็น