ได้ห่างเหินจากบรรดาท่านกัลยาณธรรมและรัตนมิตรของลุงไปเสียนาน...คิดถึงกันจังเลย เพราะลุงเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดไส้เลื่อน เดี๋ยวนี้สุขภาพกาย และใจสมบูรณ์ดีแล้วก็เขียนบันทึกถึงทุก ๆ คน จากหนังสือที่เพื่อน ๆ นำมาให้อ่าน ตอนที่อยู่โรงพยาบาล ก็ลองติดตามดูครับ
ผลของการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ( รวมไปถึงการทำร้ายสัตว์ด้วย แม้ไม่ถึงตายก็ตาม ) มี ๙ ประการ คือ
๑. พิการ ๒. รูปไม่งาม ๓. กำลังกายอ่อนแอ
๔. กำลังกายเฉื่อยชา ๕. เป็นคนขลาด ๖. ฆ่าตนเอง หรือถูกฆ่า
๗. มีโรคภัยเบียดเบียน ๘. ความพินาศของบริวาร กำลังปัญญาไม่ว่องไว
๙. อายุสั้น
ผลของการชอบพูดซุบซิบนินทา มี ๔ ประการ คือ
๑. ตำหนิตนเอง ๒. มักถูกลือโดยไม่มีความจริง ๓. ถูกบัณฑิตตำหนิติเตียน
๔. แตกมิตรสหาย
ผลของการชอบพูดเพราะโกรธ (การด่า) มี ๔ ประการ คือ
๑. พินาศทรัพย์ ๒. ได้ยินเสียงเกิดความไม่พอใจ
๓. มีกายและวาจาหยาบคาย ๔. ตายด้วยอาการงงงวย
ผลของการชอบพูดเพ้อเจ้อ เช่น การล้อเล่น พูดจาไม่มีประโยชน์ พูดเล่น ฯลฯ มี ๔ ประการ คือ
๑. เป็นอธรรมวาทคน ๒. ไม่มีผู้เลื่อมใสในคำพูดของตน ๓. ไม่มีอำนาจ ๔. จิตไม่เที่ยง
คือ วิกลจริต
ผลของความอยากได้ อยากมี ในทรัพย์ของผู้อื่น มี ๔ ประการ คือ
๑. เสื่อมในทรัพย์ และคุณงามความดี ๒. ปฏิสนธิในตระกูลต่ำ
๓. มักได้รับคำติเตียน ๔. ขัดสนในลาภสักการะ
ผลของการพยาบาท (ความเพ่งเล็ง จับผิด คิดร้าย อยากให้ผู้อื่นเสียหาย เช่น ขอให้ตายไว ๆ เป็นต้น ) มี ๔ ประการ คือ
๑. มีรูปทราม ๒. มีโรคภัยเบียดเบียน ๓. อายุสั้น ๔. ตายโดยถูกประทุษร้าย
ผลของความเห็นผิด มี ๔ ประการ คือ
๑. ห่างไกลรัศมีแห่งพระธรรม ๒. มีปัญญาทราม ๓. ปฏิสนธิในพวกคนป่าที่ไม่รู้อะไร
๔. เป็นผู้มีฐานะไม่เทียมคน
ผลของการเสพสุราเมรัย มี ๖ ประการ คือ
๑. ทรัพย์ถูกทำลาย ๒. เกิดการวิวาทบาดหมาง ๓. เป็นบ่อเกิดของโรคภัยไข้เจ็บ
๔. เสื่อมซึ่งเกียรติยศ ๕. หมดยางอาย ๖. ปัญญาเสื่อมถอย
วันนี้ลุงขอคุยเพียงเท่านี้ก่อน ให้ท่านลองพิจารณาดูว่ามีความเป็นจริงอย่างไร ควรจะละเว้นปฏิบัติ หรือไม่ควรสร้างขึ้นในใจของท่านเพียงใด แล้ววันหน้าค่อยมาพบกันใหม่ ขอความผาสุกกาย ผาสุกใจจงบังเกิดขึ้นกับทุกท่านที่เข้ามาอ่านบันทึกนี้ทุกท่านทุกคน...เทอญ
ขอได้รับความเคารพและนับถือ...จาก....ลุงเหมย เชียงใหม่ครับ สาธุครับ.....
ไม่มีความเห็น