​แด่อนุชาของพระอาทิตย์

กลมสองกลมไม่เป็นไรในใจคิด

กลมสองจิตรวมเป็นหนึ่งจึงซึ้งซ่าน

กลมสองกลมหวานรสหยดน้ำตาล

กลมสองกลมหลังเลิกงานไม่ว่ากระไร

กลมหนึ่งครูผู้ซึ่งเป็นหางเสือ

มีจิตเอื้อต่อศิษย์พิสมัย

สอนหนังสือได้ชื่อว่าครูไทย

สอนอยู่ในภูเวียงวิทยาคม

กลมอีกหนึ่งคือชนผู้ต้อยต่ำ

ไม่อาจเอื้อมชี้นำคำเหมาะสม

เป็นเพียงผู้เดินย่ำอยู่เลนตม

สู้แดดลมฝนฟ้า...ผู้หน้าดำ

แต่ยามใดสองกลมได้พบปะ

ดูจะมีสาระและความขำ

กลมหนึ่งคือครูผู้ชี้นำ

อีกกลมนั้นดำขำผู้พร่ำเพลง

.

.

.

เสร็จสัมมนาภาระไปไหนดี

คงมีที่เหมาะใจไม่โหรงเหรง

ไปร่วมกันสองกลมเพลงบรรเลง

พอครื้นเครงหัวใจ...หทัยชม

สีมอดินแดง

๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๖

การประชุมวิชาการเนื่องในวันภาษาไทยแห่งชาติ พุทธศักราช ๒๕๕๖ "ร้อยภาษามาสู่จึงรู้เพลง"