1 ปีหลังจบปริญญาตรีกับหน้าที่นักวิจัยหางอึ่ง
ชีวิตหลังจบการศึกษาสาขาเศรษฐศาสตร์การเกษตรจากมหาวิทยาลัยแห่งที่ราบสูงโคราช บริเวณ "มอดินแดง" ผมศึกษาต่อระดับปริญญาโทบริหารธุรกิจ สาขาวิชาการตลาด ระหว่างนั้นรับจ้างเป็นผู้ช่วยวิจัยที่ศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์การเกษตรแห่งประเทศญี่ปุ่น สำนักงานมหาวิทยาลัยขอนแก่น มี #รศ.นงลักษณ์ สุพรรไชยมาตย์ เป็นเจ้านาย และถือว่าท่านเป็นเจ้านายคนแรกในชีวิตของผม อีกปีท่านก็จะเกษียณอายุราชการแล้ว 1 ปี กับการทำหน้าที่ผู้ช่วยวิจัย ได้ซึมซับสังคมวิชาการ เป็นอีกมุมหนึ่งที่น่าสนใจมิใช่น้อย 1 ปีนั้นเราทำงานวิจัยอยู่ 2 เรื่องหลักๆ คือ
เรื่องแรก การผลิตและการตลาดสินค้าเกษตร มุ่งเน้นศึกษา ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ อ้อย มันสำปะหลัง การทำเกษตรพันธะสัญญา การนำเข้าข้าวโพดเลี้ยงสัตว์จาก สปป.ลาว การขยายฐานการผลิตอ้อยและน้ำตาลไปยังประเทศเพื่อนบ้าน การนำเข้าและส่งออกสินค้าเกษตรจากประเทศเพื่อนบ้าน (สมัยที่ท่าน #ดร.จินตนา เอี่ยมละออ คาวาซากิ ยังทำงานอยู่ที่ประเทศไทย)
เรื่องที่สอง เราศึกษาเรื่องแหล่งน้ำเพื่อการเกษตรทั้งน้ำผิวดินและน้ำใต้ดินร่วมกับนักวิจัยจากคณะเทคโนโลยี มี #รศ.ดร.เกรียงศักดิ์ ศรีสุข เป็นหัวหน้าคณะ พร้อมด้วยนักวิจัยจากประเทศญี่ปุ่น
ส่วนเรื่องที่ไปช่วยพิเศษคือ การศึกษาเรื่องสถานการณ์ความปลอดภัยด้านผักและผลไม้ กรณีตลาดนัดรถเร่ (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) ร่วมกับนักวิจัยคณะเทคโนโลยี มี #ผศ.ดร.เกษม นันทชัย #ผศ.ดร.รัชฎา ตั้งวงศ์ไชย และ #อาจารย์วีระ ภาคอุทัย จากภาควิชาเศรษฐศาสตร์การเกษตร
ทั้ง 3 เรื่องที่ได้ช่วย ผมได้รับประสบการณ์อย่างมาก และเป็นประสบการณ์ที่แตกต่าง
#เรื่องแรก ผมลงพื้นที่สัมภาษณ์ผู้ประกอบการ ศุลกากรจังหวัด เกษตรจังหวัด/อำเภอ หอการค้าจังหวัด และเกษตรกรในหลายจังหวัด ได้เห็นและได้ข้อมูลที่ใกล้เคียงความเป็นจริงมากๆในเรื่องของการผลิตและการตลาดสินค้าเกษตรในมิติของเกษตรพันธะสัญญา และการนำเข้าข้าวโพดเลี้ยงสัตว์จากประเทศ สปป.ลาว
#เรื่องที่สอง ผมได้เรียนรู้การวิจัยที่เข้มข้น พร้อมๆกับการฝึกทักษะภาษาอังกฤษ(แบบญี่ปุ่น) การได้เรียนรู้คำศัพท์ทางเทคนิคด้านธรณีวิทยา การไปหาเกษตรกรถึงไร่นา การจัดประชุมร่วมกับเกษตรกรและผู้นำชุมชน
#เรื่องที่สาม ผมต้องตื่นแต่เช้าในสามฤดูเพื่อไปซื้อผัก ผลไม้ตัวอย่างมาให้อาจารย์รัชฎา ตรวจสอบสารเคมี และเก็บสถิติราคาสินค้าเกษตรในตลาดบ้านโนนม่วงและตลาดบ้านคำไฮ ได้เห็นความต่างของการจัดการตลาด กลุ่มลูกค้า และสินค้าที่จำหน่าย จนผมกลายเป็นลูกค้าประจำของร้านผักผลไม้ เป็นหัวหน้าแกงค์เด็กนักศึกษาที่ลงพื้นที่ช่วยเก็บข้อมูล
เป็นหนึ่งปีที่ทรงคุณค่าแก่ชีวิตมากๆ และทำให้รู้ตนเองเสมอว่า "ชีวิตนี้น้อยนัก เมื่อเทียบกับความไม่รู้ของตน" ก่อนที่จะผันตัวไปเป็นลูกจ้างในสำนักงานโครงการฯแห่งหนึ่งในมหาวิทยาลัยขอนแก่น
กาลพฤกษ์ มอดินแดง
23 ธันวาคม 2556
