เฮ้อ...ขอถอนใจดัง ๆ ค่ะ ทั้งที่เป็นวันลอยกระทงแท้ ๆ ทำไมฝนตกแบบไม่มีทีท่าจะหยุดแบบนี้ค่ะ
ภาพ : บริเวณสนามโรงเรียนที่เฉอะแฉะ และท้องฟ้าที่มองไม่เห็นแสงแดด ฝนอาจตกไม่หนัก แต่ก็ตกไม่หยุดค่ะ
จากหน้าที่ที่ได้รับตามที่บอกไว้ในบันทึกก่อนหน้านี้ค่ะ ว่า "ได้รับหน้าที่บันทึกภาพกิจกรรมวันลอยกระทง"ค่ะ
หน้าที่นี้ดูเหมือนว่าจะถูกบดบังไปด้วยเมฆฝนค่ะ ฝนตกก็อดปล่อยโคม อดทำกิจกรรมกลางแจ้ง อะไรที่ได้ประชุมวางแผนกันไว้ก็ต้องถูกเปลี่ยนแปลงไป
ช่วงเช้าก็เลยกลายเป็นกิจกรรมการทำกระทงของนักเรียนหลาย ๆ ห้องค่ะ ที่ไม่บอกว่าทุกห้องก็เพราะว่าบางห้องยังมีการเรียนการสอนตามปกติอยู่ และจะเริ่มทำกระทงในภาคบ่ายตามตารางเดิม
ช่างภาพอย่างเราก็ต้องเดินทั่วโรงเรียนเพื่อเก็บภาพ กิจกรรมวันนี้ให้ครบทุกซอกมุม ไม่ให้ห้องใดน้อยใจ (ว่าแต่หน้าที่นี้จริง ๆ แล้วไม่ได้มีแต่ดิฉันเพียงคนเดียวหรอกค่ะ แต่ไม่เห็นใครเอากล้องมากันเลย ดิฉันก็เลยได้รับหน้าที่นี้ไปเต็ม ๆ )
เดิน ๆ ได้ซักพักก็มีเสียงโทรศัพท์เข้ามา บอกให้ไปช่วยงานห้องวัสดุหน่อย เราผู้น้อยก็ต้องรีบไปค่ะ (ความรู้สึกตอนนั้นคิดว่าไม่ใช่งานเล็ก ๆ แน่) และก็เดาไม่ผิดเลยค่ะ เพราะงานนั้นคือ การทำความสะอาดห้องวัสดุครั้งใหญ่ (แกนนำโดย ท่าน ผอ.)
ซึ่งเป็นห้องที่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ชอบไม้และกระดาษอย่าง ปลวกและตัวมอด ที่แบ่งฝังกันอยู่อย่างชัดเจน และของเก่า ๆ ที่ถูกขนขึ้นมาเก็บไว้ห้องนี้ เพราะคำพูดที่ว่า "เสียดาย เก็บไว้ เผื่อมีประโยชน์" ไม่รู้ว่าตั้งแต่ปีไหนนะค่ะ เท่าที่เห็นหลักฐานชัดเจนมีชิ้นหนึ่งที่ระบุชื่อนักเรียนไว้ว่า ด.ช.สำเนียง ศรีวิชัย ท่านนั้นก็ครูของโรงเรียนนี้ท่านหนึ่งค่ะที่ได้เกษียณไปแล้วแค่นั้นเอง ไม่นานเท่าไหร่หรอกค่ะ
ภาพ : ของส่วนเล็ก ๆ ที่ถูกย้ายลงมา และยังเหลือให้ถ่ายรูปมาฝากค่ะ
ภาพ : และส่วนหนึ่งที่นำออกไปจำหน่ายค่ะ
ภาคบ่ายฝนก็ยังไม่หยุดตกค่ะ สงสัยวันนี้ไม่ได้บ่อยจริง ๆ ละค่ะโคมเนี้ย ดิฉันก็เดินทำหน้าทีต่อค่ะ เก็บภาพผลงานนักเรียนมาฝากค่ะ
ไม่มีความเห็น