หัวหน้างานชั้นยอด

หัวหน้างานชั้นยอด คือ ยอดปรารถนาขององค์กร ประเด็นปัญหาสำคัญในการบริหารงานระดับหัวหน้างาน ที่จะส่งผลให้บุคคลนั้นมีโอกาส“พัฒนาจิต พัฒนาตน”ตามแนวทางพระพุทธศาสนา คือ อวิชชา และ วิชชา

ความหมายของ คำว่า อวิชชา ซึ่งในความหมายนี้ “อวิชชาเป็นหัวหน้าในการยังอกุศลธรรมให้ถึงพร้อม เกิดร่วม

กับความไม่ ละอายบาป ความไม่สะดุ้งกลัวบาป”[๑]

ความหมายของ คำว่า วิชชา “เป็นหัวหน้าในการยังกุศลธรรมให้ถึงพร้อม เกิดร่วมกับความละอายบาป ความสะดุ้งกลัวบาป ความเห็นชอบย่อมเกิดมีแก่ผู้รู้แจ้ง ประกอบด้วยวิชชา ความดำริชอบย่อมเกิดมีแก่ผู้มีความเห็นชอบ เจรจาชอบย่อมเกิดมีแก่ผู้มีความดำริชอบการงานชอบย่อมเกิดมีแก่ผู้เจรจาชอบ การเลี้ยงชีพชอบย่อมเกิดมีแก่ผู้ทำการงานชอบ”[๒] ฉะนั้นผู้ที่เป็นหัวหน้างานควรตระหนักและเตือนตนอยู่เสมอในการใช้ชีวิตต้องคิดทบทวน ว่าขณะนี้จิตของตนกำลังมีสภาวะของ วิชชา หรือ อวิชชา เป็นหัวหน้า

จากการศึกษาวิชา “การใช้เหตุผลในพระพุทธศาสนา”[๓] และ”พระพุทธศาสนากับศาสตร์สมัยใหม่”[๔] พบว่า การก้าวข้ามอวิชชาได้ในงานปฏิบัติงานแต่ละภารกิจของความรับผิดชอบนั้นเป็นเรื่องที่ต้องใช้ปัญญาในการพิจารณาถึงหลักธรรมสองคำวิชชา หรือ อวิชชา อย่างมีสติ ได้ทันเหตุการณ์นั้น ถือ ว่าเป็นหัวหน้างานชั้นยอดในความเข้าใจของข้าพเจ้า

---

[๑] ดูรายละเอียดใน ,พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๑๑ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค

[๒] มัคคสังยุต ว่าด้วย อวิชชา และ วิชชาเป็นหัวหน้าแห่งอกุศลและกุศลแก่ผู้ระลึกชอบ , ดูรายละเอียดใน พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๙

[๓] พระมหาสมบูรณ์ วุฑฺฒิกโร (พรรณา) รองคณบดี บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ”การใช้เหตุผลกับคนอื่นในที่นี้หมายถึงการที่บุคคลพยายามใช้เหตุผลโน้มน้าวคนอื่นให้เชื่อตามสิ่งที่ตนนำเสนอ”

[๔] พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต), ศาสตราจารย์ ดร. ราชบัณฑิตกิตติมศักดิ์,อธิการบดี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย"วิธีบูรณาการพระพุทธศาสนากับศาสตร์สมัยใหม่"