เท่ากับว่าเช้าวันที่ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๕๗ ผมไปป้วนเปี้ยนอยู่แถวชายแดนกัมพูชา ไปถึงโรงเรียนไหน ก็จะมีคนบอกว่าที่ยิงกันกับกัมพูชาเพราะความขัดแย้งเรื่องพรมแดน ก็แถวนี้แหละ
เรามีเวลานิดเดียวที่โรงเรียนบ้านปะทาย ที่ผู้อำนวยการสมศักดิ์ ประสาร เป็นคู่หูกันกับ ผอ. สังคม ของโรงเรียนบ้านนาขนวน โดย ผอ. สมศักดิ์ปฏิรูปการเรียนรู้ของโรงเรียนบ้านปะทายปีนี้เป็นปีที่ ๓ โดยเรียนรู้จากโรงเรียนบ้านนาขนวน
ดังนั้น ๒ โรงเรียนแรกที่ ดร. ประวิต พาผมกับคุณเปา และคุณเอ๋อไปดู มีการปฏิรูปรูปแบบการเรียนรู้ เป็น Active Learning ก่อนโครงการโรงเรียนสุขภาวะจะเข้าไป
ที่นี่เปิดสอนตั้งแต่ชั้นอนุบาล ถึงมัธยมศึกษาตอนต้น คือเป็นโรงเรียนประถมขยายโอกาส นักเรียน ๒๓๘ คน ครู ๑๗ รวมผู้อำนวยการเป็น ๑๘ คน
พอเข้าไปในชั้นเรียน เราก็ประจักษ์ว่าเป็นห้องเรียนแบบนักเรียนเรียนจากปฏิบัติการของตน เรียนร่วมกับเพื่อน หรือจะทำงานคนเดียวก็ได้ ครูทำหน้าที่ออกแบบการเรียนรู้ ชวนเด็กตั้งคำถาม แล้วให้ทำกิจกรรมเพื่อการเรียนรู้
ห้องเรียนมีสภาพเป็นสตูดิโอ สำหรับนักเรียน “ทำงาน” เพื่อการเรียนรู้ของตน ที่ผนังห้องมี “ผลงาน” ของนักเรียนมากมาย เราได้เห็นวิธีกระตุ้นความสนใจใคร่รู้ของนักเรียน ที่ครูออกแบบขึ้น
เรามีเวลาเยี่ยมชั้นเรียนแบบผ่านๆ เท่านั้น เพราะมีการเปลี่ยนแผน เพิ่มไปเยี่ยมโรงเรียนแห่งที่สาม คือ โรงเรียนบ้านทุ่งยาวคำโปรย
วิจารณ์ พานิช
๒๘ ส.ค. ๕๗
น่าสนุกมากเลยครับ
เป็นโรงเรียนคตามโครงการ คศน ใช่ไหมครับ
คาดว่ามีหลายโรงเรียนน่าสนใจมาก แต่ไม่มีใครไปให้กำลังใจครับ