​ชีวิตที่พอเพียง : ๒๒๕๘. โทษของนโยบายประชานิยม

          วันที่ ๒๘ - ๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๗ ผมไปร่วมงาน The 1^st Engagement Thailand Annual Conference “University Engagement and Social Enterprise : Experieces from the UK and Thailand” ที่เชียงใหม่ เช้าวันที่ ๒๘ ระหว่างนั่งฟังการนำเสนอเรื่อง Community Engagement : A case of University College London , UK โดย Analia Charnalia, Director of Mapping for Change Project และเป็น Business Manager, Social Enterprise, UCL Business PLC, University College London ผมปิ้งแว้บสาระในบันทึกนี้

          เพราะคุณ Analia เล่าเรื่องหน่วยธุรกิจของ UCL ที่เรียกชื่อว่า UCLB – UCL Business ซึ่งจดทะเบียน เป็นบริษัท โดย UCL เป็นเจ้าของ เข้าไปหนุนให้ผู้คนทำธุรกิจเล็กๆ ในชุมชน เพื่อประโยชน์ของสังคม ที่เรียกว่าเป็น Social Enterprise (ธุรกิจเพื่อสังคม) ตัวอย่างเช่นธุรกิจบริการชื่อ Healthy Lifestyle Program ที่ให้บริการแก่ครอบครัวที่มีเด็กเล็ก ให้มีความรู้และทักษะหรือวิธีการในการจารึกลีลาชีวิต (lifestyle) ให้แก่เด็ก ให้มีลีลาชีวิตของสุขภาพดี (healthy lifestyle) เป็นลู่ทางแก้ปัญหาเด็กในอังกฤษอายุระหว่าง ๒ - ๑๕ ปี เป็นเด็กอ้วนถึงหนึ่งในสาม

          ผมบอกตัวเองว่า ธุรกิจแบบนี้ไม่มีวันเกิดในสังคมไทย เพราะหากเกิด ก็จะเน้นบริการคนรวย เพื่อกำไรเป็นหลัก ส่วนที่เป็นธุรกิจเพื่อสังคม ที่บริการคนทั่วไป จะไม่เกิด เพราะรัฐบาลจะเน้นให้บริการฟรี เพื่อหาเสียงจากนโยบายประชานิยม

          ในอังกฤษ รัฐบาลของเขาเน้นส่งเสริมให้ภาคธุรกิจเข้ามาทำงานบริการสาธารณะ โดยที่ในระยะหลัง มีการสนับสนุนให้เกิดธุรกิจเพื่อสังคม มีเป้าหมายหลักเพื่อทำประโยชน์สาธารณะ แต่ในทางธุรกิจก็ต้องให้อยู่ได้

          ผมคิดว่า แนวทางนี้เกิดยากมากในบริบทไทย หากรัฐบาลยังมุ่งใช้นโยบายประชานิยม เพื่อเรียก คะแนนเสียง

          ผมอยากเห็นคนไทยส่วนใหญ่รู้เท่าทัน และไม่เลือกพรรคการเมืองที่หลอกลวงประชาชน และทำลายชาติด้วยนโยบายประชานิยม

วิจารณ์ พานิช

๒๘ ส.ค. ๕๗

โรงแรมเซนทารา ดวงตะวัน เชียงใหม่