นับถอยหลัง

นับถอยหลัง

วันเสาร์ ที่ 20 กันยายน 2557

ย้ำกับตนเอง ลงมือทำแบบเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น

มีเวลาเหลือเพียง 18 วัน เริ่มนับถอยหลังกันเลย

ชีวิตในวัดสะท้อนให้เห็นตัวชั่วข้างในชัด หมดสิทธิ์หนี เพราะมีกรอบครอบไว้โดยธรรมชาติ แม้มองไม่เห็นแต่เป็นรั้วที่ ชัดเจนในความรู้สึก

หลังจากขึ้นทางจงกรม ก็ขึ้นมาทำวัตรแล้วค่อยงีบ

การปฏิบัติภารกิจที่ครูมอบหมาย

รู้สึกถึงการทำเพื่อฝึกตนเองได้มากขึ้น แต่ก็ยังคงล้มเหลวในเรื่อง การจัดการ

ทั้งเวลาและคน

แก้ไขตนเองยังไง ต้องทำความเข้าใจมากขึ้น ทั้งคน ใช้การพูดคุยสื่อสาร

เวลาต้องฝึกให้กระชับ การนอนน้อยมันง่ายที่จะ มีอารมณ์ปะทุออกมาจากข้างใน

เพียงแค่กิเลสโผล่หน้าแล้ว ไม่ทัน จะรู้สึกเหนื่อยง่ายกว่าปกติ ทรงตัวอยู่ด้วย เชื่อครูเรื่องการสวดมนต์อยู่ข้างใน แต่ถ้าเป็นการสวดแบบสักแต่ท่องก็เท่านั้น แต่ถ้าสวดแบบเอาใจไปจับกับคำสวด ดูกำลังจะฟื้นง่ายขึ้น แต่โดยรวม มีสิ่งที่ต้องปรับแก้อีกมาก

วันนี้มีอะไรประทับใจ

ภารกิจที่ครูให้ไปทำในเมือง ใจสะเทือน คล้ายการไปแอบกินก๋วยเตี๋ยว

ร้อนรุ่ม กลุ้มใจ เสียใจ เจ็บปวด เข้ามาพร้อมกันเมื่อรับรู้ว่า "ฉันเป็นคนทำ"

ตัวชั่วสาดเข้ามาข้างใน มากมาย

ล้อรถบวม ความเสียหาย รู้สึกว่า เราเป็นคนทำแน่ๆ แต่ครูเป็นผู้ต้องมาเสียทั้งเวลา เสียทั้งทรัพย์ในการฝึกให้หนู

ขอโอกาสรับผิดชอบ แต่ครูก็รู้และเมตตาถึงว่า "เงินไม่มี"

พอคุยกับครูเสร็จเข้ามานั่งทบทวนกับตนเอง

ใช้การเขียนลงสมุด

คำถามที่เกิดขึ้น ถ้าแก้ไขกับตนเองได้ เรื่องนี้จะทำอย่างไร

คำเดียวคือ ไม่ทำตามอารมณ์ ฝึกสติ. รักษาข้อวัตร

อะไรๆที่เจอก็จะ จัดการได้

ตอนนี้เหตุการณ์เกิดขึ้นแล้ว ยอมรับไหมว่า ฝีมือตนเอง

ใจยอมรับ เลิกเสียเวลาอะไรที่เป็นหน้าที่ก็ตั้งใจทำ

ลงมือปรับสิ่งที่ครูชี้ไว้ เอาที่นอนเสื่อของครูมาผึ่ง นี่เป็นโอกาส

สั่งสมแบบ ฝึกตนเอง

ทำชั่วไว้มาก ยากที่ใจจะลงและยอมรับ

รหัสครูก็ให้ไว้ นั่งไล่เรียงถึง ความผิดพลาด ความชั่ว ที่ตนเองทำต่อ

พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ มันมากอยู่ แต่ก็รู้ว่า ยังไม่ผ่าน

ใจก็ยังเปรียบเทียบ ท่านดี เราชั่ว ย้ำลงไป แก้ตรงนี้ ตรงที่ใจ

แก้ได้จบเลย

เพราะสิ่งที่ทำได้มันมากอยู่ แค่ใจไม่ลงไม่ยอมรับ 

แต่ถ้าใจยอมรับ จะมีแนวทางแก้ขึ้นมากับตนเอง