ยายเปี๊ยก : แบบอย่างของผู้สูงอายุที่มีจิตสาธารณะในท้องถิ่น

ทุกครั้งที่ผมขับรถผ่านถนนสายหนึ่งก่อนถึงบ้านสวนของผม ที่สองฝั่งถนนจะเห็นดอกไม้หลายชนิดโดยเฉพาะดอกบานไม่รู้โรย บานชื่น ดาวเรือง และพืดอกไม้ต้นไม้อื่นๆปลูกเป็นแถว เป็นแนวอย่างเป็นระเบียบยาวเหยียดร่วมกิโลเมตร ทั้งๆพื้นทีริมถนนก็แสนจะแคบ มีแต่กรวดและลูกรัง แต่ต้นไม้ดอกไม้ก็ดูงอกงามออกดอกบานสะพรั่งทั้งปีหมุนเวียนสับเปลี่ยนกันไปทุกฤดูไม่ว่างเว้น

ด้วยความสงสัยและอยากรู้ วันนี้ตอนขากลับผมขับรถผ่านมาก็ได้เห็นตัวเป็นๆของเจ้าของต้นไม้ดอกไม้เหล่านี้ จึงจอดรถลงไปถ่ายรูปและขอสัมภาษณ์ ทราบว่าชื่อยายเปี๊ยก วัย 62 ปี ดูคุณยายยังแข็งแรง อารมณ์ดี ยายเปี๊ยกเล่าให้ผมฟังว่า

"มีใจรักต้นไม้ มานานแล้วได้ปลูกต้นไม้แล้วมีความสุข พอเห็นเขาเจริญงอกงามก็ชื่นใจ จะตื่นตั้งแต่ตีสี่มาปลูกมารดน้ำต้นไม้ ดูแลเขาทั้งวัน ดิน ปุ๋ย และพันธุ์ไม้ก็ไปซื้อไปหามาเอง"

ผมอดถามไม่ได้ว่า "เห็นสำนักงาน อบต.อยู่ใกล้ๆแถวนี้ เขาขับรถผ่านทุกวัน เคยมาช่วยเหลืออะไรไหม?" คำตอบของยายเปี๊ยกผมฟังแล้วสะท้อนใจ

"ไม่เคยมีใครมาถาม มาหยุดดูหรอก แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจเขาหรอก อีตอนหาเสียงเลือกตั้งนั่นแหละจึงจะเจอหน้าเขา"

ผมมองลงไปในลำคลองข้างถนนก็เห็นเศษสวะ กิ่งไม่้ ใบไม้ ต้นไม้ขึ้นรกไปตลอดทาง น้ำก็เริ่มเน่าเสีย เห็นถังขยะใบใหญ่ที่อบต.จัดซื้อมาวางไว้หน้าบ้านริมถนนทุกบ้านตลอดแนว แต่ใกล้ๆริมถนน ใกล้โรงเรียน ใกล้วัด ใกล้ อบต.ยังมีขยะกองโตกองอยู่ริมถนนสะสมทิ้งไวัมายาวนาน ส่งกลิ่นเหม็นอวดสายตาคนผ่านไปมาให้วิพากษ์วิจารณ์กันอย่างน่าอัปยศ

ระหว่างขับรถกลับบ้าน ผมคิดเรื่องของยายเปี๊ยกไปตลอดทาง คิดไปว่า ถ้าผมเป็น อบต.ผมจะถือว่าผมโชคดีมากๆที่มียายเปี๊ยกอยู่ใน เขตอบต.(และคงมีอีกหลายคนในท้องถิ่นที่มีใจเช่นเดียวกับยายเปี๊ยก) ผมจะอาศัยยายเปี๊ยกเป็นพรีเซนเตอร์ช่วยนำปลุกจิตสำนึกชาวบ้านเพื่อมาร่วมกันดูแลทุกพื้นที่ในท้องถิ่นให้สะอาด สดชื่น ร่มรื่น สวยงาม มีบรรยากาศที่ดี โดยจะมีกิจกรรมส่งเสริมและประกวดให้รางวัลบ้านที่มีการปลูกต้นไม้ ดอกไม้ และตกแต่งดูแลรักษาความสะอาด กันทุกปี รวมทั้งจะสร้างความร่วมมือร่วมใจจากทุกภาคส่วนให้มีจิตสาธารณะ ช่วยกันลอกทำความสะอาดคูคลอง ถนน มาร่วมกันส้รางมาตรการดูแลชุมชน ใช้พลังบวร(บ้าน วัด โรงเรียน)เพื่อดูแลชุมชนให้เข้มแข็ง ดำรงชีวิตตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอย่างต่อเนื่อง

พอทราบว่าแนวโน้มในอนาคตบ้านเมืองเราจะมุ่งกระจายอำนาจลงสู่ท้องถิ่น และพยายามทำให้ท้องถิ่นเข้มแข็ง แต่พอเห็น อบต.ที่ขาดวิสัยทัศน์ วันๆคิดแต่จะใช้งบประมาณเพื่อจัดซื้อจัดจ้าง และใช้อิทธิพลเพื่อรักษาฐานคะแนนเสียง เช่นนี้แล้วผมรู้สึกปลงและอ่อนใจจริงๆ

เขียนใน GotoKnow โดย ธเนศ ขำเกิด
ใน ธเนศ ขำเกิด

คำสำคัญ (Tags): #จิตสาธารณะ#อปท.#อบต.#การกระจายอำนาจ#การพัฒนาท้องถิ่น

หมายเลขบันทึก: 576384เขียนเมื่อ 17 กันยายน 2014 23:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 กันยายน 2014 08:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน