๑๗/๐๙/๒๕๕๗
****************
ค่าวชื่นชมคุณพ่อทองทนทาน
เลขที่สิบเอ๊ด หมู่เจ๊ดมีต๋าย เปิ่นเป๋นป่อจาย ร่างก๋ายฮ่างหน้อย
ป่อทองทนทาน ก๋ารงานบ่อด้อย แม่เวียนเปิ่นคอย กล่าวยก
กู่บุญกั๋นมา ไฮ่นาเกยฮก ป่อถางเตียนได้ ทำมา
แป๋งบ้านกูลก้ำ ย้ำปรารถนา โฮงสีรถรา ป่อหามาได้
ลูกอยากได้หยัง เติมหวังไกล๋ใกล้ ป่อจ่วยนำชัย ชนะ
มีกั๋นอยู่สอง ป่อทองบ่ละ ส่งเสริมลูกเต้า กู่คน
มีธุรกิจ ป้นความยากจ๋น เลี้ยงลูกหลานตน ฝึกฝนปายหน้า
ป่อทองใจ๋ดี อารีทั่วหล้า ปาลูกหลานมา จ่วยวัด
ทำบุญหาเงิน อู้เพลินคล่องชัด ถนัดตางด้าน วาจา
เปิ่นเป๋นโฆษก ปาเป้าโตยหนา ฮ้องเพลงนำปา รถผ้าป่าเข้า
มาเสริมเติมหนุน ก๋องบุญตุ๊เจ้า เดือนยี่บ้านเฮา หมั่นนัก
เป็นกรรมก๋าร ร่วมงานสร้างวัด สร้างโบสถ์เสร็จสิ้น แหล้วมา
บุญกุณหยิบยก มาน้อยนิดหนา หวังเสริมศรัทธา ญาติสาลูกเต้า
ญาติมิตรลูกหลาน หมอบกานมาเฝ้า ขอหื้อป่อเป๋น ธุระ
หยิบยืมข้าวของ ป่อทองดั่งพระ บ่ผละจ่วยหื้อ ทันที
เมตต๋าเต๋มล้น จ่วยป้นวิถี ตุ๊กข์ยากตี่มี สะหรีทั่วหน้า
ญาติมิตรวงศ์วาน ลูกหลานรอถ้า ส่งปาป่อเจ้า ไปดี
สู่วิมานแก้ว เพริศแพร้วสุขี นิมมานรดี ตี่อยู่ปายหน้า ๆ
วิสสาสา ปรมา ญาติ : ความคุ้นเคยเป๋นญาติอย่างยิ่ง...
ด้วยความรักและอาลัยจาก...
นายพรพจน์ เรียงประพัฒน์
ผู้แต่งค่าว
หมายเหตุ
ทางญาติของพ่อทอง ได้ขอให้ผมช่วยแต่งค่าวอ่านในงานฌาปนกิจที่ป่าช้าให้ด้วย
ผมก็รับว่าจะแต่งโดยขอให้นำประวัติมาให้ดูก่อน...แล้วก็ได้ออกมาประมาณนี้แหละครับ
ขอบคุณทุกท่านที่สนใจ ขอบคุณ GotoKnow
ขอขอบคุณอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญทั้งสองท่านมากนะครับที่ติดตามอ่านและให้กำลังด้วยดี...ไหว้สา ๆ ครับผม
ชอบอ่าน แต่ไม่ค่อยเข้าใจภาษาพื้นบ้านภาคเหนือจ้ะ
วิมานแก้ว...ดินแดนที่ข้าวไม่ต้องหา ปลาไม่ต้องซื้อ...
สุข สงบ...นิรันดร ครับ
"ค่าว" คืออะไร อธิบายพี่หน่อยสิคะ
ตอบพี่นุ้ยครับ...ค่าว สั้นๆ เข้าใจง่ายๆ ก็คือกลอนของ คนเมืองหรือชาวภาคเหนือ ลักษณะผังคล้ายกลอนของทางภาคกลางเช่นกันครับ...โดยกำหนดเป็น ๓ ลักษณะคือ ค่าวก้อมหรือกลอนสั้น ค่าวขนาดกลางหรือกลอนสุภาพที่ไม่ยาวจนเกินไป และค่าวยาวหรือกลอนที่ประกอบกันหลายๆ บทนั่นเอง...
ลองศึกษาเพิ่มเติมที่ผมได้เขียนไว้ก่อนหน้านี้ตามนี้ได้ครับ...
ขอขอบคุณสมาชิก กัลยาณมิตร ครู อาจารย์หลายๆ ท่านมากนะครับ ที่ให้กำลังใจ พร้อมกับแสดงความคิดเห็นครับผม...