ความใกล้ความไกลมาตัดรอน


บันทึกจาก อจ ประมวล เพ๊งจันทร์

.

.

ตอนผมอ่านหนังสือของท่านอาจารย์ แล้วเหมือนกับว่าดูหนังจบแล้ว อยากให้มีตอนสอง เพราะอยากจะรู้เรื่องราวหลังจาก อาจารย์กลับจากเกาะสมุยมาเชียงใหม่ แล้วอาจารย์จะทำอะไรตอนไป  พอมาเจอข้อความของอาจารย์จากการสัมมนาก็ดีใจ  เพราะที่อาจารย์คิดเกี่ยวกับการกิน จะกินแต่ละทีก็คิดมันทุกอย่าง คิดเหมือนผมเลย  ไม่ยอมพาภรรยาไปกินข้าวนอกบ้านไกลๆ

ตอนผมกลับเมืองไทยเมื่อต้นปี  พี่ชายบอกผมว่าทุกๆเสาร์อาทิตย์จะต้องไปหาอะไรกินนอกบ้าน  เพราะอยากให้คนที่บ้านเปลี่ยนบรรยากาศ  ทำงานมาหนักแล้วจันทร์ถึงศุกร์  มีเงินก็ใช้ให้ เสียบ้าง  แทนที่จะนอนอยู่บ้านเฉยๆ

ตอนนี้ภรรยาอยากจะกินอะไร จะไปไหน ขอให้บอกคำเดียว  

แต่ที่ยิ่งไปกว่าการกิน  หลังจากการไปปฏิบัติธรรม แล้วมานั่งภาวนากันทุกวัน เรื่องกินกลับไม่ใช่เรื่องใหญ่เสียแล้ว ตอนนี้อยู่กันง่ายๆ ก็มีความสุขแล้ว  เหมือนกับเรื่องของเพื่อนผม หลังจากไปปฏิบัติธรรมมา  แต่ก่อนต้องออกจากไปไปซื้อของไปเที่ยวไปกินข้าวนอกบ้าน

ตอนนี้อยู่บ้านเฉยๆ แค่เดินจงกลมลำพังอยู่บ้านคนเดียว

เขียนมาบอกว่า  สุขมากๆค่ะ


อ่าน ไม่มีอะไรที่อยากทำอีกแล้ว นอกจาก.....

อ่าน  หยิกเล็บเจ็บเนื้อ

หมายเลขบันทึก: 576144เขียนเมื่อ 12 กันยายน 2014 23:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 กันยายน 2014 00:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

การไปปฏิบัติธรรม แล้วมานั่งภาวนากันทุกวัน ..... เป็นเรื่องที่ดีเยี่ยม ค่ะ

ยังสงสัย..อยู่..หยิกเล็บเจ็บเนื้อ...(อ่าน)

  แก้ไข ลิงค์แล้วครับคุณยายธี  ลองคลิกดูอีกที

แค่อ่านก็มีความสุข

การทำให้ทำอะไรให้คนที่เรารักก็มีความสุขแล้วครับ

ขอบคุณมากๆครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท