ขึ้นต้น..."ลานธรรม"..จบลงด้วย "ชีวิตครู"
ตอนนี้ “ลานธรรม” ในศูนย์การเรียนรู้วิถีบรรพบุรุษไทยยังไม่เกิด…แต่มีเด็กๆหลายคนอยากเห็น อยากมีส่วนร่วมทำให้เกิด และที่สำคัญอยากเรียนที่ลานธรรม…ณ ที่แห่งนี้…..มันคงเกิดขึ้นเร็วๆนี้นะ….เพราะงานนี้เด็กๆม.4 ร่วมเป็นเจ้าภาพ….ครูสอนให้เด็กๆคิดเอง…ว่าเราได้พระพุทธรูปจากพระอาจารย์ภานุวัตรวัดบางโฉลงในมาตั้งไว้ที่ใต้ต้นโพธิ์แต่สถานที่แคบคนนั่งแถวนั้นได้ไม่กี่คน..แต่ตอนนี้มีม.4 ห้อง 7 กลุ่มหนึ่งเขาทำโครงงานสวนรีไซเคิลอยากทำลานธรรมหาไม้เก่าๆทำกลัวไม่แข็งแรงอยากได้เสาหินประมาณ 4 ต้นกับเสาอีกจำนวนหนึ่ง…แต่ยังไม่มีวัสดุ…ทำอย่างไรดี..ครูช่วยกระจายข่าวให้เด็กทุกห้องได้ทราบเจตนารมย์ของเพื่อนต่างห้อง…..เริ่มได้ผล…ตอบรับว่า….ล่าสุดได้ข่าว เด็กๆ ม.4 ห้อง 2 เขาจะไปเปิดหมวกที่ตลาดรถไฟวันนี้…แถมด้วยขอ ร.ด.ในโรงเรียน…เป็นอย่างไรยังไม่รู้…ได้แต่เตือนเด็กๆระวังครูโดนใส่ร้ายหาว่า ครูให้มาเรี่ยไร…บางห้องก็คิดบริจาค…ครูก็บอกผ่านไปคุยกับห้อง 7 กันเองนะ…ซึ่งความจริงครูเพียงต้องการให้เด็กๆเรียนรู้การอยู่ในสังคมต้องช่วยเหลือกัน มีน้ำใจต่อกัน พึ่งพากัน..มันเขียนในตำราเป็นทฤษฎีแต่สัมผัสไม่ได้ในความเป็นจริง…แต่การนำลานธรรมมาเป็นอุบายหรือกรณีศึกษา…สำหรับครูเพียงต้องการเห็นเด็กเรียนรู้การแก้ปัญหาจากชีวิตจริง….ได้ประสบการณ์จริงมาเขียนเป็นตำราของตัวเอง…ไม่ใช่ตำราเรียนแค่ในหนังสือที่ครูส่วนใหญ่ชอบทำกันจนทำให้เด็กๆเคยชิน..เมื่อปีที่แล้วครูเคยถูกนักเรียนว่า…ครูสอนตามหนังสือก็พอ…เรียนแบบนี้ยุ่งยาก..แต่พอครูแกล้งเอาหนังสือมาอ่าน…เด็กๆอีกกลุ่มทนไม่ได้…บอกว่าครูพอเถอะครู…ครูสอนตามสไตส์ของครูแบบเดิมเถอะ…จำได้วันนั้นครูยิ้มได้อย่างมีความสุข….เรียกได้ว่า…กว่าจะรู้ใจกันก็หมดปีพอดี… ก็เท่านั้นเองจ๊ะ….”ชีวิตครู”….แล้วงานนี้คุณพ่อเตอร์ช่วยเอารถไปซื้อไม้ให้ลูกๆด้วยทำให้เห็นสายใยแห่งความผูกพันกันกำลังก่อตัวอย่างช้าๆ…โดยเด็กยังไม่รู้สึกตัว…..เมื่อได้ลานธรรมเมื่อใดครูจะเฉลยบทเรียนที่ได้….สำหรับกิจกรรมนี้.
ความเห็น (2)
สุดยอด กุศไลบายในการสอน การเรียน ใช้ ธรรมสื่อเป้าหมาย ตลอดรายทางกว่าถึงลานธรรมคือการเรียนรู้ การร่วมมือ การเสียสละ โครงงานที่ให้เป็นโจทย์ที่เด็กต้องโยงไปถึง วิถีชุมชนคน สัตว์สิ่งของ และ ธรรม
