ขึ้นอยู่กับตัวของเรา..... จะเลือกอย่างไหน

                 ชีวิตคนเราสามารถผลิกผันได้อย่างไม่น่าเชื่อ  วันนี้สุขใช่พรุ่งนี้จะมีความสุขเหมือนวันนี้  วันนี้เศร้าพรุ่งนี้อาจมีความสุขหัวเราะกับเรื่องราวต่าง ๆ ก็ได้ หากเปรียบชีวิตเป็นเหมือนเกลียวคลื่น แน่นอนว่า น้ำแห่งเกลียวคลื่นต้องเดินทางไปยังผืนน้ำต่าง ๆ อย่างไม่รู้จบภาระหน้าที่ในการหอบกลียวคลื่นไปยังที่ต่าง  ๆ เป็นภาระหนักที่ไม่อาจหยุดพักได้  และแน่นอนอาจมีบางครั้งที่ต้องใช้กำลัง อารมณ์ถาโถมก้อนหินใหญ่ที่ขัดขวางการเดินทาง หรือแม้แต่ภูเขาใต้น้ำ  หาดทรายสีขาวนวล ล้วนต้องการเกลียวคลื่นทั้งนั้น  ถึงแม้อาจมีบางครั้งที่เกลียวคลื่นอารมณ์ขุ่นมัวไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้  ทะเลที่เงียบสงบ เย็นยะเยือก ไร้แม้แต่ลมที่เคยพัดปลิว แต่กลับเป็นสัญญาณอันตรายว่า หลังจากนี้เกลียวคลื่นใหญ่กำลังจะก่อตัวขึ้นทำลายร้างทุกสิ่งที่ขวางกัันได้
                 ชีวิตก็เช่นกัน เช่นกับเกลียวคลื่นลม หากเราไม่สามารถกำหนดทิศทางของชีวิตได้ ก็เฉกเช่นหรือไม่ต่างกับเกลียวคลื่นลมที่ถาโถมทำร้าย  หรือเงียบสงบ โดยไร้การควบคุมเช่นเดียวกัน 
                 ถึงแม้การดูแลชีวิตเป็นอาจเป็นเรื่องยาก  การกำหนดทิศทางของชีวิตก็ใช่จะง่ายเช่นกัน  การที่เราหกล้มเพราะเดินพลาดแต่ก็ใช่จะหมายถึง เราจะไม่สามารถลุกขึ้นเดินต่อไปได้   ชีวิตที่ยังมีอยู่ ถึงวันนี้พายุที่ถาโถมจะทำให้เราหกล้มได้หลายครั้ง แต่นั่นก็ไม่ได้หมายถึงว่า การจะสิ้นสุดชีวิตของเรา  เราจะลุกเดินขึั้นเดินต่อ หรือยอมหกล้มอยู่ในหลุมตลอดไป นั่นอยุ่กับการตัดสินใจของตัวเราเอง

[พ.แจ่มจำรัส]

เป็นกำลังใจให้เดินต่อครับ

เขียนมาให้อ่าน ต่อด้วยนะครับ

ชอบครับ...

[หนูรี]

ยินดีต้อนรับนะคะ หายไปนาน:))

[แผ่นดิน]

การล้ม
เป็นการพักชีวิตในอีกมิติหนึ่งครับ

[เพ็ญศรี(นก)]

ขอบคุณค่ะ กำลังใจส่งมาให้ ห่างหายจากวงการขีดเขียนเสียนาน  กลับมาครั้งนี้รู้สึกมีความสุขมากค่ะ จะพยายามเขียนบ่อย ๆ นะคะ ขอบคุณค่ะ

[เครื่องหมาย ? คำถามเดี่ยว]

."..ลุกขึ้นนั่ง พักผ่อน ก่อนชั่วครู่

แล้วลุกยืน พักอยู่ สักครู่หนึ่ง

ก้าวมั่นคง จงสู้ อย่าพรั่นพรึง

ก็จะถึง หลักชัย ไม่นานวัน "

........เป็นกำลังใจให้ครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

ดีใจอาจารย์กลับมา

เย้ๆ

[ครูทิพย์]

สวัสดีค่ะ   มาให้กำลังใจค่ะ