นึกย้อนหลังเหตุการณ์นี้เมื่อปีที่แล้ว
บางทีบางครั้ง การที่เจะทำงานอะไรให้ได้ดีนั้น ต้องสำรวจสภาพปัญหาเก่าที่เกิดขึ้นก่อนก็ได้ อย่างเช่น...
งานลอยกระทงเมื่อปีที่แล้ว ได้พาเพื่อนที่เดินทางมาจากสิงคโปร์ไปเที่ยวงานที่สระน้ำจุฬา
ในตอนนั้นไม่มีอุปสรรคอะไรเลย แต่จำได้ว่า พูดภาษาอังกฤษกันจนเหนื่อยอ่อน กลับมาบ้านยังรู้สึกว่า เจ็บเมื่อยปากไปหมด
พอมาปีนี้ รอคอยอีเมล์อยู่ว่า เธอจะติดใจและมาอีก แต่ก็ไม่เห็นอีเมล์ก็โล่งใจไป
แต่พอตกเย็น เพื่อนที่เชียงใหม่อีเมล์มาว่า ปีนี้สิงคโปร์บุก งานพืชสวนโลก ไม่บุกกรุงเทพฯ และเพื่อนที่โน่นก็รับบทบาทไป
เฮ้อ ! โล่งอก แต่ยังเป็นห่วงเพื่อนอีก กลัวเพื่อนไม่รู้อะไรต่ออะไร โทรศัพท์ตามไปอีก ว่าคนนั้นเป็นอย่างนั้น คนนี้เป็นอย่างนี้ เพื่อนจะได้ทำงานอย่างสบายใจ
นี่ก็รอรายงานผลว่าเป็นอย่างไร
นึกย้อนหลังเหตุการณ์เมื่อปีที่แล้ว อาจจะเป็นบทเรียนให้ปีต่อไป กับคนต่อไปก็ได้ ใครจะไปรู้
หมายเลขบันทึก: 57326เขียนเมื่อ 6 พฤศจิกายน 2006 02:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 พฤษภาคม 2012 16:14 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (10)
ครูอ้อยครับ
- โอกาสอย่างนี้มีไม่บ่อยครับ
- คนอื่นต้องจ่ายเงินตั้งหลายบาท เพื่อให้มีโอกาสได้ฝึกพูดภาษาอังกฤษ ครูอ้อยไม่ต้องจ่ายตังเลยซักกะบาท ก็มีโอกาสพูดภาษาอังกฤษแบบตัวต่อตัว....เยี่ยมครับ
คุณไมโต
- ครูอ้อยเปิดมาเจอคุณไมโตพอดีเลยค่ะ
- พูดภาษาอังกฤษกับชาวต่างประเทศต้องใส่ใจ หมายถึงเอาความรู้สึกเข้าไปด้วย วัยรุ่นเขาพูดว่า อิน
- ครูอ้อยพูดไม่เก่ง แต่พอเข้าใจ และพยายามฝึกฝนค่ะ
- ขอบคุณคุณไมโต หายเมื่อยตัวหรือยังคะ
- เคล็ดขัดยอกไปทั้งตัวครับ เพราะต้องเดินขึ้นลงเขาตลอด
- เมื่อวานก็ไปเป็นเพื่อนซื้อของฝากกลับบ้าน ตอนเดินธรรมดาไม่เท่าไหร่ครับ แต่พอต้องเดินขึ้น-ลงบันได โอย อยากจะร้องแต่โอย....
- วันนี้ดีขึ้นมาอีกหน่อยครับ
- ขอบคุณมากครับ ที่เป็นห่วง
คุณไมโตคะ
- เมื่อตอนที่ครูอ้อยอยู่ต่างจังหวัด เคยเป็นวิทยากรการอบรมลูกเสือ ก่อนที่จะออกค่าย ครูอ้อยต้องออกวิ่งทุกวันเพื่อให้กล้ามเนื้อคลายตัว จะได้ไม่ปวดเวลาออกปฏิบัติการจริง
- คุณไมโตคงจะไม่ค่อยได้ออกกำลังกายกล้ามเนื้อขา เลยปวดมาก เพราะน้ำหนักตัวมาก เวลาขึ้นเขายิ่งใช้แรงมากกล้ามเนื้อจึงทำงานหนัก
- อย่างไรเสีย ได้อ่านว่าคุณไมโตมีอาการดีขึ้นก็สบายใจ
- อย่าลืมเก็บใบเมเปิลให้ครูอ้อย 1 ใบเมื่อกลับมาถึงเมืองไทย
- ครูอ้อยขอแค่อย่างนี้อย่างเดียว
- แล้วจะรับมาปฏิบัติขอรับ
- ยิ้ม ยิ้ม
คุณไมโตคะ
- ถ้าครูอ้อยเป็นเด็ก ครูอ้อยจะยกนิ้วก้อยให้คุณไมโต
- และจะบอกว่า คุณไมโตน่ารักจนจะเป็นพระเอกนิยายรักเรื่องใหม่ของครูอ้อย
- กว่าจะได้อ่านคุณไมโตคงกลับมาเมืองไทยแล้วล่ะ
- เชื่อไหม
- ขอบคุณมากครับครูอ้อย
- แล้วจะคอยติดตามอ่านครับ
คุณไมโตคะ
- พล็อตของเรื่องรักจุ๋มจิ๋มของหนุ่มสาวที่ใช้อินเทอร์เนตเป็นสื่อรัก
- และเชื่อมโยงกับการเรียนปริญญาเอกสาขาเทคโนโลยีการศึกษา
อย่าลืมหนูซึ่งเป็นตัวอิจฉาด้วยอ่ะ
สวัสดีน้องอ๊อบ
- ครูอ้อยยังไม่คิดจะเอาตัวอิจฉาไปใส่ในนิยายรักนะคะ แต่น้องอ๊อบนำเสนอ ก็จะเอาไปใส่ให้นะคะ อิอิ
คิดถึงจัง