นางกุนตี ปฐมเหตุแห่งโศกนาฏกรรมในมหาภารตะ

นางกุนตี कुंती (ดร.วรเดช มีแสงรุทรกุล เขียนไว้เมื่อ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 2014)

มีชื่อเดิมว่า "ปริถา" เป็นธิดาในท้าวศูระเสน กษัตริย์แห่งกรุงมถุรา มีพี่ชายนามว่า "วสุเทพ" ซึ่งเป็นบิดาของ "พระกฤษณะ" ดังนั้นพระกฤษณะจึงมีศักดิ์เป็นหลานชายของพระนาง

สมัยสาวนางกุนตีดูแลต้อนรับทุรวาสฤาษีเป็นอย่างดี ทุรวาสฤาษีจึงให้มนตร์วิเศษเชิญพวกเทวดามาเป็นกิ๊ก เพราะทุรวาสฤาษี ทราบด้วยญาณว่าสามีในอนาคตของนางจะมีอะไรกับนางเพื่อให้กำเนิดลูกไม่ได้

วันหนึ่งนางกุนตี ทดลองร่ายเวทมนตร์เชิญมาเท่านั้น แต่พระอาทิตย์อ้างว่า มาแล้วไม่ทำการบ้านไม่ได้จึงทำให้นางให้กำเนิด กรรณะ แต่เนื่องจากเป็นสาวแรกรุ่นไม่รู้ทำอะไร กลัวพ่อแม่รู้ก็เลยใส่กระเช้าไปทิ้งริมฝั่งแม่น้ำบังเอิญนายสารถีมาพบเข้าเลยเอาไปเลี้ยงเป็นลูก

ต่อมานางกุนตีแต่งงานกับท้าวปาณฑุ แต่เนื่องจากท้าวปาณฑุ ฆ่าฤาษีตนหนึ่งที่แปลงร่างไปสมสู่กับกวางตายเพราะเข้าใจผิดว่าเป็นกวาง จึงโดนสาปว่าถ้าทำการบ้านกับเมียเมื่อใดให้ตายทันที ท้าวเธอเลยอนุญาตให้เมียๆ ของตนมีกิ๊ก และลูกกับกิ๊กได้ (หรืออาจจะมองในแง่ดี เป็นการขอบริจาคเชื้อเพื่อให้ภรรยาตนตั้งครรภ์โดยไม่ผ่านการมีเพศสัมพันธ์แต่ใช้วิธีทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งก็มีทำในเมืองนอกเหมือนกัน) 

แต่วันหนึ่งในวันที่บรรยากาศ เป็นใจ เกิดอดไม่ได้ท้าวปาณฑุจึงทำการบ้านกับนางมาทรี และหัวใจวายตาย นางมาทรีก็เสียใจที่สามีตายจึงทำพิธีสตีตามสามีไป ทิ้งในนางกุนตีพาพวก ปาณฑพ กลับเมืองไปอยู่กับพวกเการพให้ช่วยเลี้ยงลูกคือท้าวธฤตราษฎร์ (น้องตาบอดของ ท้าวปาณฑุ) กับนางคานธารี (มเหสีของท้าวธฤตราษฎร์) ผู้ครองนครหัสตินาปุระแทนท้าวปาณฑุที่สละราชย์ไปอยู่ป่า เนื่องจากกลัวสาป

(รูปบนอรชุน และแม่ ...นางกุนตี)

จึงกลายเป็นจุดเริ่มต้นของการชิงดีชิงเด่นกันระหว่างพวกปาณฑพและเการพ โดยพวกปาณฑพกลายเป็นที่รักของประชาชนมากกว่า แต่พวกเการพเป็นลูกของท้าวธฤตราษฎร์ ทำให้พวกเการพพยายามฆ่าพวกปาณฑพ ท้าวธฤตราษฎร์จึงแก้ปัญหาให้พวก ปาณฑพออกไปสร้างเมืองใหม่คือเมืองอินทรปัตถ์นคร (ว่ากันว่าพระอินทร์พ่อของอรชุนลงมาช่วยสร้างให้สวยงามมาก จึงเป็นที่ริษยาแก่พวกเการพ ทั้งนางกฤษณาก็ไม่ถูกกับ ทุรโยธนะ ด้วยทุรโยธนะและศกุนิพี่ชายนางคานธารีจึงวางแผนหลอกให้พวกปาณฑพแพ้สกา และริบเอาสมบัติกับเมืองอินทรปัตถ์มาเป็นของกรุงหัสตินาปุระ हस्तिनापुर ทั้งหมด แต่เมื่อทุหศาสัน ผู้ที่ดูหมิ่นเกียรตินางกฤษณา ด้วยการพยายามจะเปลื้องผ้านาง ทำให้นางกฤษณาโกรธมากเลยสาปให้ พวกเการพจะต้องตายด้วยพวกปาณฑพในการรบ

ท้าวธฤตราษฎร์กลัวคำสาปนางกฤษณามากเลยคิดจะคืนทุกอย่างให้พวกปาณฑพ แต่พวกลูกไม่ยอมจึงให้เนรเทศพวกปาณฑพ ไปอยู่ป่า 12 ปี โดยปีสุดท้ายจะต้องหลบซ่อนไม่ให้ใครพบเห็นถ้ามีคนพบต้องไปอยู่ป่าอีก 12 ปีแทน แต่หากไม่มีผู้พบเห็นก็กลับคืนราชสมบัติได้

แต่เมื่อปาณฑพอยู่ป่าคบกำหนดแล้ว พวกเการพก็อ้างว่าในปีสุดท้ายมีผู้พบเห็นให้กลับไปอยู่ป่าอีกแต่พวก ปาณฑพในครั้งนี้ไม่ยอม และตลอดเวลาที่ไปอยู่ป่าก็ได้หาสมัครพรรคพวกมารบกับพวกเการพ โดยเฉพาะอรชุนที่แต่งงานกับเจ้าหญิงงามเผ่าต่างๆ ไม่ว่า นางอุลูปี (นางนาคที่ว่าเป็นลูกสาวพญานาควาสุกี ปล. อาจจะเป็นเผ่ากินคนในอดีตที่ปัจจุบันคือเผ่านาคาแลนด์ในอินเดีย) เจ้าหญิงจิตรางคทา เจ้าหญิงชาวชนบท และนางสุภัทรา น้องสาวของ พระกฤษณะ (แม่ของอภิมันยุ) เป็นต้นซึ่งลูกของพวกปาณฑพก็มีส่วนช่วยพ่อรบและตายในสงครามที่ทุ่งกุรุเกษตร (กุรุเกษตรในอินเดีย ไม่ใช่แหล่งโบราณคดีทุ่งกุรุเกษตรในประเทศลาวเน้อ?)

(รูปบน หน่อสุริยวงศ์ กรรณะ ที่แพ้ต่อโชคชะตา การเป็นอาทิตย์อับแสงในหมู่จันทรวงศ์)

ในตอนแรกเมื่องกรรณะไม่รู้ความจริงเกี่ยวกับชาติกำเนิดของตน ทำให้กรรณะต้องกลายเป็นศัตรูกับพวกปาณฑพและถูกอรชุนที่เป็นน้องตนเองฆ่า ทั้งที่ในพวกเการพ กรรณะได้รับการยกย่องว่าเก่งและมีคุณธรรมที่สุด

เนื่องจากทุรโยธนะไม่เคยดูถูกความสามารถของกรรณะ ตั้งให้เป็นถึงกษัตริย์

แต่นางเทราปทีและพวกปาณฑพดูถูกกรรณะตลอดเพราะไม่ทราบชาติกำเนิดที่แท้จริงของกรรณะที่นางกุนตีปิดบังไว้ด้วยความอาย

แต่เมื่อก่อนที่อรชุนจะรบชี้ขาดกับกรรณะนางกุนตีก็ตัดสินใจเปิดเผยเรื่องทั้งหมด แต่กรรณะไม่อาจเสียสัจจะกับทุรโยธนะได้จึงต้องรบและตายด้วยมือของอรชุน