กว่าจะได้...เป็นครู....รู้ว่ายาก
รู้ว่ามันลำบากเป็นหนักหนา
เรียนก็หนัก ... มากมายในตำรา
สรรพศาสตร์นานา ต้องขึ้นใจ
ครั้นเรียนครบจบหลักสูตร สุดหนักอก
นั่งวิตก .. หาคำตอบ...(จะ) สอบติดไหม
สอบแข่งขันเป็นพันหมื่น...ฝืนสู้ไป
ต้องบนบานกันไว้...หลายวัดวา
ครั้นสอบผ่าน...ดีใจเหมือนได้แก้ว
ลืมสิ้นแล้วความลำบากยากหนักหนา
บางคนลืม..เลือนลับ.......ตำรับตำรา
แม้วิชา....ความเป็นครู....ไม่รู้แล้ว..!
เปลี่ยนจากชุดนักศึกษา...มาแต่งสวย
และเสริมด้วยเฟอร์นิเจอร์....เออ...แจ่มแจ๋ว
หนุ่มก็หล่อ สาวก็เลิศ...ดูเพริศแพร้ว
เป็น...ครูแนว...ไฮโซ...โก้เก๋ดี
หลายคนลืม ... ว่าครูคือ....แม่พิมพ์ชาติ
จรรยาบรรณจึงขาด...เสียป่นปี้
ลืมไปว่า....ทุกเวลา....ทุกนาที
ครูต้องมี....ความเป็นครู....ควรบูชา
สายตาของ ชาวบ้านทุกย่านถิ่น
มองเห็นสิ้นการกระทำทุกทีท่า
ก็เพราะครูนั้นอยู่.....ในสายตา
เขานำพา...ด้วยศรัทธา...ที่ยังมี
ครูบางคน...อาจจะลืม...ไปแล้วว่า...
อาชีพครู...มีคุณค่า มีศักดิ์ศรี
ครูจะต้องเป็นแบบอย่างที่ดี
ของ...ศิษย์...และ...ทุกคน...ที่...อยู่รอบกาย
กว่าจะได้เป็นครู...คงรู้ว่า...
จะต้องใช้เวลามากเหลือหลาย
ครูจึงควรสำนึกรู้อย่าดูดาย
อย่าทำอะไรแบบ...มักง่าย....ตามใจตน
คุณมะเดื่อ
ลูกบิดกลายพันธุ์
15/07/57
ภาพประกอบบันทึกนี้ : คลาดน้ำสามพันนาม และ ตลาดเก่าปราณบุรี
หวัดดีจ้ะลุงวอ ห่่อหมกคลองวาฬ เป็นโอทอปของเมืองสามอ่าวจ้ะ ของแท้อร่อยมาก ปัจจุบันหาซื้อได้ ( เกือบจะ ) ทั่วไทย ส่วนความอร่อย ก็เริ่มแปรเปลี่ยนไปจ้ะ
หวัดดีท่าน ผอ.คนเก่ง ทราบแล้วเปลี่ยน 5555555
นึกว่าครูไปเปิดท้ายขายของ..555
แวะมาทักทายค่ะ
แม่ค้าสวยจัง ขนมก็น่ากิน