ฉบับที่ ๓๗ “สัญญาใจในเดือนรอมฎอน”
ในช่วงเทศกาลถือ ศีลอด ของชาวมุสลิม หรือที่เรียกว่า ถือศีลอดในเดือน รอมฎอน จึงขอนำเรื่องเล่าเรื่องย่อ “สัญญาใจในเดือนรอมฏอน” ของคุณ อุสมานแวหะยี ที่ชนะการประกวด ศจย.ในเวทีการแลกเปลี่ยนความรู้ ในการประชุมบุหรี่กับสุขภาพแห่งชาติครั้งที่ 10 วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ.2554 ที่โรงแรมมิราเคิลแกรด์ เพื่อส่งต่อประสบการณ์ดีๆ เป็นแรงผลักดันให้คนอื่นต่อไปค่ะ
สัญญาใจในเดือนรอมฏอน
โดยคุณ อุสมาน แวหะยี รพ.สต.ลำใหม่ จ.ยะลา
เป็นประจำของทุกๆวันฉันต้องเดินผ่านป้ายของการรณรงค์ห้ามสูบหรี่ที่ติดอยู่ตามโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลที่ฉันทำงาน ตัวอักษรบางตัวหลุดออกบ้างตามอายุการใช้งานของมันตากแดดตากฝนบ้าง ทำให้บางคำหลุดลอกออกไปจึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไม วันนี้ฉันเหลือบเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง แอบนั่งหลบมุมสูบบุหรี่ ใกล้เคียงกับป้ายรณรงค์ที่ตัวอักษรหลุดไป เหมือนกับว่าเธอไม่ผิด ฉันเห็นท่าทางสูบอย่างสบายใจ สูบเสร็จเธอเดินเข้ามารับบริการและทำสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ “หญิงสาวที่เดินเข้ามาผิวออกเหลืองๆ ไม่คลุมผม ชื่ออะไร แล้วมาตรวจอะไรล่ะ และบ้านของเธออยู่ที่ไหน” ได้ความว่าเธอเป็นสาวพม่าที่เพิ่งเข้าอิสลามเมื่อไม่นานเอง เธอชื่อ “ยามีล่า” อายุ 43 ปี เธอไม่ได้คลุมฮิญาบเหมือนหญิงมุสลิมทั่วไป เธอมีอาชีพรับจ้างเลี้ยงกุ้ง ที่ฟาร์มกุ้ง ซึ่งห่างจากที่ฉันทำงานเพียง 3 กิโลเมตร เธอมารับบริการตรวจครรภ์ ซึ่งเธอตั้งท้องได้ประมาณ 4 เดือนกว่าแล้ว...
พอฉันได้ยินว่าเธอตั้งท้อง ฉันถึงกับอึ้งและตกใจฉันนึกถึงเด็กในท้องทันทีว่า หากแม่ยังสูบบุหรี่ไม่เลิกอาจส่งผลต่อเด็กในท้องได้....
อัสลามูอาลัยกม..ฉันและทีมงานได้ส่งเสียงสลามทักทายเจ้าของบ้าน ตามวิถีวัฒนธรรมของที่นี่“คุณหมอมาหาฉันถึงบ้านมีธุระอะไรกับดิฉันหรอค่ะ” ยามีล่าถาม ทีมงานที่ไปด้วยกัน เดินขึ้นบ้านพร้อมกับตะโกน เสียงที่เล็ดลอดจากใต้ถุน ทำให้ได้ยินเสียงดังขึ้น...ทางหมอมาเยี่ยมและอยากมาซักประวัติเพิ่มเติมเพราะเมื่อวานซืนลืมถามว่า...ยามีล่าสูบบุหรี่หรือเปล่า...เมื่อเธอได้ยินเช่นนั้นเธอถึงกับทำหน้าเขินพร้อมหันหน้าไปทางสามีแล้วพยักหน้าตอบว่า...ใช่..ฉันสูบบุหรี่ด้วย... พวกเราจึงชวนเธอและสามีเข้าร่วมโครงการ “ ศีลอด ลดบุหรี่ ในเดือนรอมฎอน”..เธอและสามีคิดหนักอยู่พักใหญ่ ฉันและทีมงานให้พวกเขาทั้งสองคิดเป็นการบ้าน“ โครงการนี้เป็นเพียงโครงการระยะสั้นๆ ทำในช่วงเดือน รอมฎอนเท่านั้น โดยใช้ช่วงเวลากลางวันถือศีลอดฝึกความอดทนอดกลั้นและช่วงเวลากลางคืนร่วมกันละหมาดตารอเวียะ เป็นกิจกรรมที่ใช้ศาสนบำบัดเข้ามาช่วย โดยที่เราไม่ต้องใช้งบประมาณอะไรมาก ทุกกิจกรรมทำด้วยใจศัทธา” ฉันและทีมงานอธิบายวัตถุประสงค์ของกิจกรรมให้ผู้เข้าร่วมโครงการฟัง หนึ่งในนั้นมีครอบครัวของยามีล่าด้วย...
“คุณหมอฉันขอสัญญาจากใจ ฉันจะเลิกบุหรี่...เพื่อลูกในท้อง” เสียงหนักแน่นของยามีล่าดังเป็นคนแรกที่กล้าสัญญาต่อหน้าคนหลายคนที่ร่วมโครงการ ฉันได้ยินดังนั้น จึงพูดว่า “ทางคุณหมอและเจ้าหน้าที่ทุกคนจะเป็นกำลังใจให้”
สิ้นสุดเดือนรอมฎอน “ตรีมอกาเซะบอมอ” (แปลว่าขอบคุณหมอมากค่ะ)...ฉันหันตามเสียงที่พูดคำนี้ออกมาปรากฏว่า เป็นเสียงของยามีล่า ฉันเกือบจำเธอไม่ได้ เพราะเธอเปลี่ยนไป จากเมื่อก่อนไม่ได้คลุมฮิญาบ มาคราวนี้เธอปิดผมมิดชิด เธอเล่าให้ฟังว่า “ตอนนี้เธอเลิกสูบบุหรี่แล้ว เพื่อลูกในท้องที่จะลืมตาดูโลกและเพื่อสุขภาพของตัวเองด้วย” ส่วนสามีของเธอยังพยายามเลิกสูบอยู่ แต่ยังทำไม่ได้ แต่จำนวนมวนที่สูบลดลงแล้ว...
เมื่อฉันได้ยินเธอเล่าจบ...ฉันแอบดีใจและชื่นใจไปกับครอบครัวของเธอด้วย “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น” ฉันพูดทิ้งท้ายให้กับเธอ พร้อมกับมืออีกข้างหนึ่งของฉันยื่นผ้าอ้อมเป็นที่ระลึกต้อนรับลูกน้อยที่กำลังจะลืมตาดูโลกเมื่ออีกไม่กี่วันข้างหน้า....
อ่านต่อเรื่องเล่าฉบับชนะการประกวด
15 กค. 57
โดย ศจย.
ความเห็น (1)
สิ้นสุดเดือนรอมฎอน “ตรีมอกาเซะบอมอ” (แปลว่าขอบคุณหมอมากค่ะ)...ฉันหันตามเสียงที่พูดคำนี้ออกมาปรากฏว่า เป็นเสียงของยามีล่า ฉันเกือบจำเธอไม่ได้ เพราะเธอเปลี่ยนไป จากเมื่อก่อนไม่ได้คลุมฮิญาบ มาคราวนี้เธอปิดผมมิดชิด เธอเล่าให้ฟังว่า “ตอนนี้เธอเลิกสูบบุหรี่แล้ว เพื่อลูกในท้องที่จะลืมตาดูโลกและเพื่อสุขภาพของตัวเองด้วย” ส่วนสามีของเธอยังพยายามเลิกสูบอยู่ แต่ยังทำไม่ได้ แต่จำนวนมวนที่สูบลดลง......
ขอบคุณที่เลิกสูบบุหรี่