เรื่องเล่าระหว่างวันที่ ๑๖ - ๒๑ มิถุนายน. ๒๕๕๗

๒๒. มิถุนายน. ๒๕๕๗

เรียน. เพื่อนครู ผู้บริหารและผู้อ่านที่เคารพรักทักท่าน

วันจันทร์ที่ ๑๖. มิถุนายน. ๒๕๕๗. ภาคเช้ามีภารกิจที่สถาบันพัฒนาครู คณาจารย์และบุคลากรทางการศึกษา. ตำบลไร่ขิง อำเภอสามพราน. จังหวัดนครปฐม. นานทีปีหนจะได้ไปเยือนทั้งที่เคยเป็นศิษย์เก่าหลักสูตร ๒๓ วัน ทำการถึง ๓ หลักสูตร คือ เตรียมศึกษาธิการอำเภอ เตรียมผู้ช่วยศึกษาธิการจังหวัด และเตรียมศึกษาธิการจังหวัด. นอกนั้นยังเข้าอบรมหลักสูตรสั้น ๆ อีกหลายครั้ง และบางครั้งก็มาเป็นวิทยากรให้การอบรม. เมื่อมีการปฏิรูปการศึกษา ราชการของ ผอ.เขต ไม่ค่อยจะสัมพันธ์กับสถาบันแห่งนี้ เหตุเพราะไม่ค่อยมีหลักสูตรอบรม ผอ.เขต รุ่นแรกอย่างพวกผมทั้งบังคับและสมัครใจ ตั้งแต่เป็น ผอ.เขต มาตั้งแต่ปี ๒๕๔๖ ผมเข้าอบรมหลักสูตรใหญ่เพียง ๓ ครั้ง ครั้งแรกเป็นหลักสูตรธรรมาภิบาลของผู้บริหารการศึกษา จากสถาบันพระปกเกล้า สำนักงานเลขาธิการรัฐสภา ครั้งที่สอง เป็นหลักสูตรนักปกครองระดับสูง รุ่นที่ ๕๓ จาก วิทยาลัยมหาดไทย สถาบันดำรงราขานุภาพ. หลักสูตรสุดท้ายที่เข้าเรียนคือ หลักสูตรกฎหมายปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองตามมาตรฐานที่ ก.ศป.รับรอง รุ่นที่ ๒ จากวิทยาลัยการยุติธรรมทางปกครอง สำนักงานศาลปกครอง แม้ต่อมาสถาบันวัดไร่ขิงจะเปิดหลักสูตรนักบริหารการศึกษาระดับสูง ผมก็หมดสิทธิ์เข้ารับการอบรม เพราะกระทรวงถือว่าเรียนจบ นปส. มาแล้วไม่รับสมัครให้เรียนอีก. นาน ๆ จึงมีโอกาสได้แวะมาตามภารกิจของราชการ. บ่ายกลับไปทำงานที่เขต ท่านรองฯ สมมาตร ชิตญาติ มารายงานผลไปตรวจสอบกรอบอัตรากำลังกับ ก.ค.ศ. ให้ทราบว่า มีข้อบกพร่องในการแต่งตั้งครั้งปี ๒๕๔๙ อีกหลายราย. แม้ปีนั้นผมยังไม่ได้ย้ายมาก็คงก่อเหตุทำนองนี้ไว้ที่ชุมพรหรือเพชรบุรี เช่นกัน ทั้งนี้ เพราะ ก.ค.ศ.ยังไม่แม่น ถามอะไรไปก็เงียบ รอกันไม่ไหวก็ต้องตั้งต้องย้ายคนให้ดำรงตำแหน่งทดแทนคนเกษียณ มารื้อเอาบั้นปลายก็คงต้องไปขึ้นโรงขึ้นศาลกันบ้าง นับเป็นวิบากกรรมหนึ่งของการปฏิรูปการศึกษา. ได้รับจดหมายไม่ลงชื่ออีก ๒ ฉบับกล่าวหาผู้บริหารโรงเรียนรายเดียวกัน ทำนองว่าเข้มงวดกวดขันไม่ให้ครูออกนอกโรงเรียน จุกจิกกวนใจ เรื่องทำนองนี้ต้องเอากันพอสมควร จะมากจะน้อยไม่มีใครบอกได้นอกจากการใช้พรหมวิหารธรรมและธรรมมีอุปการะมาก แปลว่าอะไรบ้างก็ไปเปิดไปค้นอ่านเอา ท่านรองฯ กฤษณะ. เลิศวิชานันท์ มาหารือเรื่องโครงการพาครูเกษียณไหว้พระ. ได้ทำโครงการขอสนับสนุนงบประมาณจากนายก อบจ.ปทุมธานี นายชาญ. พวงเพ็ชร กำหนดโปรแกรมว่าจะไปค้างแรมที่ ขอนแก่น นครพนม และร้อยเอ็ดหรือมหาสารคาม กำหนดช่วงปลายเดือนสิงหาคม ๒๕๕๗ ความชัดเจนก็ต้องรอให้เขาอนุมัติโครงการก่อน

วันอังคารที่ ๑๗. มิถุนายน ๒๕๕๗. ถึงสโมสรทราบว่าหมูกลับไปบ้านที่ชุมพร เพราะแม่ป่วยเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล. หลังคุยกับท่านรองฯสมมาตร ชิตญาติ เดินทางไปโรงเรียนไทยรัฐวิทยา ๖๙ เพื่อจัดอบรมโครงการรณรงค์ป้องกันยาเสพติดแบบเคลื่อนที่(Mobile Team) วันนี้วิทยากรตำรวจแดร์เป็นตัวหลักในการให้การอบรม ร่วมกับเจ้าหน้าที่สาธารณสุข ได้คุยกับนักเรียนนิดหน่อยประกอบกับการเดินเยี่ยมห้องเรียนอนุบาล ๒ - ๓ ห้อง ก็ลากลับ. ผ่านมาคลองหลวงถือโอกาสแวะทานข้าวแกงปักษ์ใต้ปั้มแอสโซ่ ใหญ่ที่สุดในโลก เจ้าของเป็น สจ.ปทุมธานี สุภาพสตรีเคยเดินทางไปต่างประเทศด้วยกันทริปหนึ่ง ข้าวแกงร้านนี้มีน้ำพริกผักและขนมหวานแถม แต่หากทานเหลือคิดสตางค์ วันนี้สั่งมากินแค่อิ่ม ๓ คน อิ่มแล้วจึงเดินทางกลับสำนักงานมานั่งเซ็นแฟ้มในห้องสโมสรจนบ่าย เดินทางไปหายาและของใช้จำเป็น เพราะพรุ่งนี้จะต้องถูกกักตัวให้เป็นกรรมการออกข้อสอบ ผอ.เขต จนถึงวันเสาร์ที่ ๒๑ มิถุนายน ๒๕๕๗ ทีมงานมีใครบ้างรวมทั้งสถานที่ยังไม่ทราบ จนกว่าจะประชุมรับนโยบายจากปลัดกระทรวงศึกษาธิการพรุ่งนี้เช้า

วันพุธที่ ๑๘. มิถุนายน. ๒๕๕๗. แวะทานอาหารเช้าที่ร้านอาหารปักษ์ใต้ถนนราขพฤกษ์ขาลงจากสะพานข้ามถนนสวนผัก สั่งแกงส้มยอดมะพร้าวกับปลาตาเดียวมา ๑ ถ้วย นั่งกินยามเช้าตรู่ น้ำพริกแถมผักหยิบหาเอาเอง. จากนั้นเดินทางเข้าถนนบรมราชชนนี ข้ามสะพานสมเด็จพระปิ่นเกล้า มุ่งหน้าไปกระทรวงศึกษาธิการ นำรถเข้าจอดที่ลานจอดรถวัดมกุฏกษัตริยาราม เดินข้ามคลองผดุงกรุงเกษมเข้ากระทรวงด้านตึก สช. กำลังรื้อสงสัยจะสร้างใหม่ ขึ้นไปชั้น ๓ ตึกรัช ังคลาภิเษกเพื่อประชุมกรรมการออกข้อสอบ ผอ.เขต ตามที่เขานัดหมายมาวันนี้ เจอคนคุ้นเคยสาย ผอ.เขต ทั้งประถมและมัธยมอีก ๕ ราย นอกนั้นเป็นคนจาก สพฐ. ก.ค.ศ. กศน.และสกอ. หัวหน้าทีมเป็นผู้ตรวจราชการกระทรวงศึกษาธิการ ดร.จิรพรรณ ปุณเกษม การประชุมเป็นไปด้วยความเคร่งเครียด เพราะคำสั่งและการวางแผนงานดูยังติดขัดไม่ลื่นไหล กรรมการวิตกกังวลว่าจะเกิดช่องว่างหรือรอยรั่วขึ้นได้ จึงต้องซักต้องถามกันยาวนาน. ก่อนเที่ยงขบวนจึงออกเดินทางไปสู่ที่หมาย จังหวัดสมุทรสาคร. ผมขับรถไปเองจึงอาศัยแผนที่ซี่งไม่ค่อยชัดเจนเลย. แต่ก็คลำทางไปจนถึงเหมือนคนอื่นเขา. รีสอร์ทบ้านสวยน้ำใสคือฐานที่มั่นในการทำงานครั้งนี้ ก.ค.ศ. ปิดรีสอร์ทให้พวกเราคณะเดียวพักและทำงาน ด้านหน้ารีสอร์ทเป็นถนนสายโคกขาม-สมุทรสาคร ด้านหลังรีสอร์ทเป็นคลองที่มีน้ำขึ้นน้ำลง มีป่าโกงกางตลอดแนวแต่ไม่แน่นหนา เรียกว่าเว้นไว้พอเป็นแนว แต่ปลายังอุดมสมบูรณ์ สังเกตจากนกกระยางมีมากคอยหากินรวมถึงจรเข้น้อย ก่อนเข้าที่พักพวกเราถูกยึดโทรศัพท์และเครื่องมือสื่อสารจนหมดสิ้น ต้องอยู่แบบมืดบอดจนกว่าจะเสร็จภารกิจในวันเสาร์ หลังเที่ยงประธานมอบหมายงานออกข้อสอบให้พวกเรากลุ่มหนึ่ง. อีกกลุ่มหนึ่งไว้เลือกข้อสอบ. ส่วนหัวข้อที่จะออกสอบให้จับสลากกันไปจนครบ ตำราในการศึกษาค้นคว้าเป็นเรื่องที่สำนักงาน ก.ค.ศ. ต้องบริการให้พวกเรา. อาหารเย็นจัดไว้ที่โรงอาหาริมน้ำเน้นหนักไปทางอาหารทะเล พวกเรากินกันไม่มาก จึงเหลือมากกว่าที่กินกัน กลางคืนทำงานกันจน ๓ ทุ่มจึงแยกย้ายกันกลับห้องพัก ซึ่งมีฟุตบอลรอบดึกรออยู่

วันพฤหัสบดีที่ ๑๙. มิถุนายน. ๒๕๕๗. ตื่นมาตีสองเพื่อดูฟุตบอลโลก ต่อเนื่องมาจนคู่สุดท้ายเช้ามืดวันนี้ ดูแล้วก็ตืดใจเพราะลีลาการเล่นชวนให้ติดตามและเร้าใจเหมือนกันทุกทีม ส่วนการทำประตูอยู่ที่โชคช่วยอยู่มาก เพราะฝีเท้าสูสีกัน หลังอาบน้ำแต่งตัว เดินไปทานอาหารเช้า มีข้าวต้มปลา ขนมปังปิ้ง ส่วนเครื่องดื่มก็เป็นกาแฟดำตามปกติ สาย ๆ ก็จับสลากหัวข้อออกข้อสอบฉบับต่อไป เที่ยงก็พักกินข้าว บ่ายแก่ ๆ ก็เสร็จส่งให้ทีมคัดเลือกดำเนินการต่อ พวกเรากลับห้องพักจะดูทีวีก็แสนเซ็งดูได้เพียง ๕ ช่อง คือ ช่อง ๓ ช่อง ๕ ช่อง ๗ ช่อง ๙ และช่อง ๑๑ ซึ่งกลางวันไม่มีอะไรน่าสนใจเลย ดีที่รีสอร์ทมีหนังสือเล่มหนึ่งไว้ให้ชื่อ "อินเดียน้อย" เขียนโดยพุทธทาสภิกขุ นานมาแล้ว เป็นพุทธประวัติ ที่รวบรวมไว้ทั้งประวัติศาสตร์ของอินเดียและการเดินทางท่องเที่ยวแสวงบุญ เย็นไปกินข้าวที่โรงอาหารริมคลอง อิ่มแล้วนั่งคุยสารพัดเรื่องกับทีมงานที่ส่วนใหญ่ออกข้อสอบเสร็จแล้ว ดึก ๆ ก็ชมฟุตบอลแบบหลับ ๆ ตื่น ๆ

วันศุกร์ที่ ๒๐ มิถุนายน. ๒๕๕๗ เป็นวันว่างงานโดยแท้ ใช้เวลากับการอ่านหนังสืออินเดียน้อย ดูทีวี งีบไปบ้างสลับกันไป ถึงเวลากินก็เดินไปโรงอาหาร คุยกันจนเบื่อก็กลับห้องพัก เป็นอย่างนี้ตลอดทั้งวัน ทีมงานเลือกข้อสอบเขาก็ทำกันไป พวกเราไปยุ่งกับเขาไม่ได้จนกว่าจะพิมพ์แล้วเสร็จจากโรงพิมพ์ ในการทำเฉลยตอนบ่ายพรุ่งนี้ จึงใช้เวลากับการฟังเรื่องราวต่าง ๆ ที่เพื่อน ๆ เล่าให้ฟัง โดยเฉพาะการเมือง การบริหาร เบื้องหลังการถ่ายทำที่พวกเราไม่เคยรู้ เช่น การตั้งการโยกย้ายผู้ใหญ่ในกระทรวง ใครมีเบื้องหน้าเบื้องหลังเราก็ได้ฟังในวันนี้ ส่วนจะจริงจะเท็จอยู่ที่คนเล่า แต่ช่วยให้เพลิดเพลินเป็นการฆ่าเวลาได้อย่างดี หลังอาหารเย็น มีคาราโอเกะคนยากมาวางไว้ให้ เสียงลำโพงอู้อี้เหมือนคนออกลูก ไมรโครโฟนก็ไม่ค่อยดัง เว้นแต่เวลาเรือหางยาววิ่งผ่านดังเหมือนเฮลิคอปเตอร์ เล่นกันจน ๓ ทุ่มแยกย้ายกันกลับที่พัก เพื่อชมฟุตบอลต่อไป

วันเสาร์ที่ ๒๑ มิถุนายน. ๒๕๕๗ หลังฟุตบอลคู่เช้ามืดจบลง อาบน้ำแต่งตัวด้วยความกระพรี้กระเปร่าเพราะบ่ายนี้จะได้พ้นจากที่กุมขังเสียที ไปทานอาหารเชัา คุยกับเพื่อนฝูงจนเที่ยงเก็บของคืนกุญแจ ไปกินข้าวกลางวัน บ่ายเข้าห้องประชุมอีกครั้ง เพื่อร่วมกันทำเฉลยข้อสอบ หลังจากที่ผู้เข้าสอบเริ่มทำข้อสอบภาคบ่ายกันแล้ว. ประมาณ ๑๕ นาฬิกา ขับรถออกจากรีสอร์ทมุ่งหน้าบ้านพัก ข้อสอบจะยากไหมหนอ คนเข้าสอบจะทำกันได้ไหมหนอ เป็นคำถามที่พวกเราปรารภกันบ่อย ๆ ในตอนออกข้อสอบครั้งนี้ เพราะคนเข้าสอบเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร น่าจะยากกว่าค้นหาเครื่องบินมาเลเซียที่หายไป M 370 แน่นอน คนออกข้อสอบก็เปิดหลักสูตรและตำรา พยายามหาเนื้อหาที่คิดว่าคนเข้าสอบน่าจะรู้ ไม่ยากไม่ง่ายเกินไป คำตอบสุดท้ายคงต้องหาจากคนเข้าสอบก็แล้วกัน พวกเรามีหน้าที่ทำให้เกิดความสุจริต เที่ยงธรรม ขึ้นในกระบวนการออกข้อสอบตามที่ได้รับมอบหมายน่าจะเพีงพอแล้ว

                                                                    นายกำจัด. คงหนู

                                    ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต ๑