ชีวิตที่พอเพียง : ๒๑๘๓. ไปอเมริกา ๗. เดินออกกำลังใน วอชิงตัน ดีซี
เราเดินทางข้ามทวีป จากฝั่งตะวันตก ไปฝั่งตะวันออก ของสหรัฐ อเมริกา ใช้เวลา ๕ ชั่วโมง ๔๐ นาทีถึงสนามบิน ดัลเลส กรุงวอชิงตัน ดีซี เกือบ ๑๘ น. ของวันที่ ๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗สถานทูตส่งเจ้าหน้าที่ ๒ คน และรถ ๒ คันมารับระหว่างทางที่รถวิ่งผ่านผมรู้สึกว่าวิวสองข้างถนนสวยกว่าที่ ซาน ฟรานซิสโกเพราะที่นี่มีต้นไม้เขียวชะอุ่มเครื่องบินลงตอนเย็น เราจึงเผชิญสภาพรถติดกว่าจะไปถึงโรงแรม (The Churchill Hotel, 1914 Connecticut Ave. NW, Dupont Circle) ก็เกือบสองทุ่ม (แต่ยังสว่างอยู่) โรงแรมนี้ สร้างเป็นอพาร์ทเม้นท์ เมื่อ ค.ศ. ๑๙๐๖ตอนหลังปรับปรุงเป็นโรงแรมถือเป็นหนึ่งใน Historic Hotels of Americaการก่อสร้างและ ตกแต่งสวยงามมากการตกแต่งสไตล์ยุโรป
ผมได้พักห้อง ๖๒๐ ซึ่งห้องน้ำใหญ่มาก และติดตั้งเครื่องช่วยคนพิการไม่ทราบว่าเพราะเขาเห็นผม เป็นคนแก่หรือเปล่า จึงจัดห้องนี้ให้อ. บุ๋มขนมาม่าและข้าวสำเร็จรูปมาจัดเลี้ยงที่ห้อง ๙๐๕อาหารเย็นวันนี้ จึงเป็นคล้ายๆ มาม่าปาร์ตี้
เช้าวันที่ ๙ พฤษภาคม ผมออกไปวิ่งตามถนน Connecticut ไปทาง Dupont Circle เวลา ๖.๓๐ น.ทันใดที่ออกวิ่ง ผมก็ตระหนักว่า อาคารสวยงามคล้าย ออสโลนึกขึ้นได้ว่า เมืองหลวงต้องดูแลให้สวยงาม เป็นหน้าตาของประเทศที่นี่ต่างจากออสโลตรงที่ยวดยานมากและไม่มีลู่จักรยาน
เช้าวันที่ ๑๐ ผมวิ่งเลี้ยวไปทางขวา ๒ ที ตามที่หมอสุวิทย์แนะนำ ว่าจะไปถึงสวนสาธารณะไม่พบสวน พบแต่คนเมาไล่ด่าแต่ก็ผ่านถนนที่มีสถานทูตมากมาย และปลูกต้นไม้ดอกไม้สวยงามมากกลับมาเปิดแผนที่ ที่โรงแรมจึงพบว่า ต้องวิ่งข้ามถนน เลยบ้านที่บังอยู่ ก็จะถึงสวนริมฝั่งแม่น้ำ โปโตแม็ค
เช้าวันที่ ๑๑ และ ๑๒ อุณหภูมิ ๑๘ องศา กำลังสบาย ผมนัดกับสาวๆ อาจารย์พยาบาลรามา ๓ คนวันที่ ๑๑ มี ดร. สุรีย์พร พันพึ่งเพิ่มอีก ๑ คนเดินไปทางซ้ายเมื่อออกจากโรงแรมผ่านอาคารที่สวยงาม พร้อมต้นไม้ร่มรื่น และดอกไม้เราหวังไปเดินริมแม่น้ำโปโตแม็ควันที่ ๑๑ เดินไปพบสะพาน และเดินข้ามสะพานมีลำธารอยู่ข้างล่างไกลๆเพราะสะพานสูงลิบวันที่ ๑๒ เราเดินไปทางเดียวกัน เลี้ยวขวาก่อนขึ้นสะพาน หวังไปที่ริมน้ำผิดหวังอย่างเคย แต่ไปเจออีกสะพาน ส่วนที่สมหวังคือตลอดทางที่เราเดินมีต้นไม้ร่มรื่น และมีการปลูกไม้ดอกไม้ประดับสวยงามทุกบ้าน
เช้าวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗ เรามีเวลาเดินออกกำลังและถ่ายรูปตามสบายทีมพยาบาลรามา ๓ ท่านบอกว่าขอไปถนนที่มีสถานทูตและต้นไม้ดอกไม้สวยๆผมจึงพาไปตามเส้นทางเมื่อ เช้าวันที่ ๑๐ได้รูปถ่าย ดอกไม้และวิวสวยๆ มากมายและเมื่อกลับมานั่งกินอาหารเช้าที่โรงแรมด้วยกัน ผมก็มีโอกาสเสนอแนะวิธี ออกแบบโครงการวิจัย Palliative Careซึ่ง ดร. จริยาจะเดินทางต่อไปที่คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัย เพนซิลเวเนีย เพื่อเจรจาความร่วมมือวิจัยผมแนะว่า ผู้บริหารต้องฝึกเป็นนักออกแบบ (designer) ออกแบบ โครงการ ที่มียุทธศาสตร์ถูกต้อง
วันนี้ทีมเดินชมสวน พอใจในความงามของถนนและบ้านเรือนในกรุงวอชิงตันได้ฝึกถ่ายรูปสวนและ ดอกไม้ที่สวยงามผมผิดหวังที่หาแม่น้ำไม่เจอ แต่สมหวังที่เราเดินผ่านสถานที่ร่มรื่นสวยงาม และมีเสียงนกร้อง ขับกล่อมและ อ. จริยาได้ซ้อมมือ กับกล้องใหม่ Panasonic Lumix ZS25 ที่ซื้อจากร้าน Costco ในราคาเพียง $169 บวกภาษีคือเป็นเงินไทยเพียง ราวๆ ๖ พันบาท
รวมความว่า เดินออกกำลังที่ วอชิงตัน ดีซี สบายใจกว่าที่ ซาน ฟรานซิสโกมาก แม้วันแรกจะไปพบ คนเมาและโดนด่าถึง ๓ ครั้ง (ตติยัมปิ)
วิจารณ์ พานิช
๑๓ พ.ค. ๕๗
โรงแรม The Churchill Hotel
 มาม่าปาร์ตี้ อ. จริยา กับเสบียงอาหารไทยสำเร็จรูปที่ อ. บุ๋มเตรียมมา |
 ลู่วิ่งตอนเช้าที่สวยงามร่มรื่น |
 เดินผ่านสถานทูตนอร์เวย์ |
 เดินผ่านหน้าสถานทูตพม่า มีธงอาเซียนด้วย |
 นานๆ จะถ่ายดอกไม้โคลสอัพได้สวย |
 ดอกไม้สีออกโทนน้ำเงินหาดูยากในบ้านเรา |
 นี่ก็สีออกโทนน้ำเงิน |
 ดอก Horse ChestnutMG_2568 |
 ทางเดินที่ร่มรื่นสวยงาม |
 ดอกไม้งาม |
 ถ่ายโคลสอัพ |
 มีดอกราชาวดีด้วย |
 ทุกบ้านปลูกต้นไม้ดอกไม้สวยงาม |
 ทางซ้ายมือบนเนินเป็นสวนสาธารณะเล็กๆ |
 บนถนน Embassy ซึ่งถือเป็นถนนประวัติศาสตร์ |
 ใบไม้ก็งดงามได้ หากมอง (ถ่ายรูป) ให้ถูกมุมและจังหวะเวลา |
 ดร. จริยากับดอกไม้ |
 เหมือนเดินอยู่บนสวรรค์ |
 เดินกลับโรงแรม |
 ภาพหน้าโรงแรม The Churchill |
ความเห็น (2)
รักษาสุขภาพด้วยครับอาจารย์
...บรรยากาศลู่วิ่ง....สวยงามร่มรื่นมากนะคะอาจารย์