เล่าไว้เมื่อเป็นครูปกครอง ๑๓

๑๓. ผู้อำนวยการโรงเรียนตบและเตะนักเรียนหน้าเสาธง

เช้าวันหนึ่งผู้อำนวยการขึ้นเป็นพิธีกรหน้าเสาธงเอง นักเรียนมาเข้าแถวช้า เดินสบายๆทั้งๆที่นักเรียน เกือบร้อยละร้อยเขาพร้อมแล้ว มีนักเรียนกลุ่มสุดท้ายวิ่งมา ขณะที่ผู้อำนวยการดุนักเรียนออกอากาศ ขอให้กระตือรือร้น ให้เร็วอย่าให้คนส่วนมากต้องรอเรา มีนักเรียนในกลุ่มคนหนึ่งผู้ชายเดินมาอย่างแบบไม่สนใจ ไม่แยแสว่าคนพูดคือใคร ทำให้ผู้อำนวยการโกรธมากเลยตบไป หนึ่งที เตะไปอีก หนึ่งที ดูแล้วทำเพื่อสั่งสอน ไม่ได้รุนแรงนัก แต่นักเรียนได้นำเรื่องไปเล่าให้ผู้ปกครองฟัง ผู้ปกครองโกรธมาก แม่มาพบผู้อำนวยการที่โรงเรียน ผู้อำนวยการไม่อยู่ จึงถูกส่งไปพบครูวีระ ได้คุยกับผู้ปกครอง ผู้ปกครองเล่าให้ฟังเรื่องพฤติกรรม ผ.อ. ตบ เตะ นักเรียน รับไม่ได้ ครูวีระ ก็ชวนคุยเรื่องทั่วๆไป แล้ววกมาเรื่องรถบรรทุกทรายที่เขามีมากๆอยู่ ปีหนึ่งๆก็จะมีการเลี้ยงตำรวจท้องที่ ทางหลวง กองปราบ จราจรกลาง ปีละครั้ง ครูบอกต่อไปว่าระหว่างที่คุณแม่นั่งกับนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ พอดีเห็นน้ำแข็งหมดลูกเดินมาแม่จึงใช้ลูกให้ไปเอาน้ำแข็งให้ สัก หนึ่งกระติก ถ้าลูกบอกว่าไม่ได้แม่ผมจะไปพบเพื่อน เพื่อนรอหน้าบ้านแล้ว แม่จะว่าอย่างไร แม่ว่าฉันก็จะตบมันสักหนึ่งที ครูได้โอกาส บอกว่าคนเขาเป็น ผ.อ. เรียกนักเรียนแล้วนักเรียนเฉยๆไม่แยแส ไม่ใยดี จะให้เขาทำอย่างไร ถ้าคนอย่างผ.อ.เรียกแล้งเป็นอย่างนี้ ครูคนอื่นๆล่ะจะเป็นอย่างไรแม่บอกว่าฉันเข้าใจแล้ว เป็นอันว่าหนูขอฝากลูกกับครูวีระด้วย ครูวีระรับปาก แม่ก็ขอลากลับไปทำงานที่ต่างจังหวัดเลย คณุวีระตอบได้ ขอบคุณที่เข้าใจปัญหาเป็นอย่างดี