เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ตอนชอบเต้น...
เมื่อวานเย็น วันที่ ๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๗...พวกเรา (ย่าบุษ + แม่อ้อม + ฟ้าคราม + พี่บอม...ลูกของพี่ชายแม่อ้อม)
ไปตลาดนัดเพื่อซื้อกับข้าวเย็นกัน...แต่ไม่ทันได้ซื้อเดินไปได้แค่ทางเข้าตลาดนัด...แหงนมองดูท้องฟ้า...อุแม่เจ้า!!!
ท้องฟ้ามืดดำไปด้วยเมฆฝน...ย่าบอกแม่อ้อมว่า..."ไม่ได้ซื้อมันล่ะกับข้าวกลับเหอะ...ฝนมามืดไปหมด"...
และย่าก็อุ้มเจ้าฟ้าครามเพราะกลัวรถจะเชี่ยวเอา...อุ้มไปก็บ่นไปว่า เจ้าฟ้าครามตัวหนัก เพราะเข่าข้างซ้าย
ของย่าก็อักเสบ เหตุเกิดเนื่องจากสัปดาห์ก่อน...หนูวิ่งโผเข้ามาหาย่าและช่วงจังหวะที่ย่าหันตัวกลับเพื่อก้าวเดิน
ทั้งย่าทั้งหลานล้มกลิ้งกันไปไม่มีท่า...ส่วนย่าใช้เข่าด้านซ้ายคุกลงบนพื้นปูน...มันจึงเกิดการอักเสบ
รวม ๒ สัปดาห์แล้วยังไม่หายเป็นปกติ...ส่วนหนูก็หัวด้านหลังฟาดลงกับพื้นปูน ดีที่ว่าหนูไม่เป็นอะไร...
ย่าขับรถยนต์มาบ้านกัน...แวะซื้อเกลือแร่ไปให้ปู่เรกับตาทวด...พอดีฝนตก...กลับมาถึงบ้านเห็นปู่เรนั่งยิ้ม
บอกว่ากำลังจะล้างจาน ฝนเทลงมาวิ่งเข้าบ้านแทบไม่ทัน...
ส่วนเจ้าฟ้าคราม...พอฝนหยุด อ้อนแม่อ้อมให้เปิด youtube เพื่อเต้นเพลงตามที่ครูสอนให้เต้น...
แม่อ้อมเปิดให้ฟัง หนูก็ร้องและเต้นตาม...ภาพที่ย่าเห็นหนูเต้นตามเพลงพร้อมร้องด้วยถ้าเพลงไหนหนูร้องได้
หนูก็จะร้องคลอตาม...แต่ที่เห็น "เอว" ของหนูนี่สิ!!! ย่าบอกว่า..."ระวังเอวหักเหอะ" เพราะหนูใช้เอวแกว่งเร็วมาก
นี่ไง!!! ที่ครูปุ๊แซวหนูที่โรงเรียนในตอนเช้าว่า..."ฟ้าคราม วันนี้จะเต้นเพลงอะไรดี?" เป็นเพราะหนูเป็นดาวเต้น
ของโรงเรียนไงจ๊ะ คริ ๆ ๆ...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๕ มิถุนายน ๒๕๕๗
ความเห็น (6)
อ่านไปยิ้มไป...มีความสุขมากๆนะคะ...
เปิดเพลงเต้นตามที่ครูสอน
เป็นการทวนชีวิต
ทวนการเรียนได้เยี่ยมและเนียนอย่างน่าชื่นชม ครับ
ขอบคุณ พี่นงนาท 
+ คุณแผ่นดิน 
ค่ะ
ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุกท่านด้วยค่ะ
น่ารักมากค่ะ โตขึ้นคงสวยและฉลาดมาก
ขอบคุณค่ะ พี่กุหลาบ 