ทำความรู้กับตนเองใหม่

8 มิถุนายน 2557

เป็นอีกวัน ที่พอหล่อเลี้ยงตนเอง

ในหลักใจที่ครูให้ไว้ คุ้มครองตนเอง

"ต่อไปนี้ ให้แก้เรื่องเดียว เอาแค่เรื่องเดียวก่อน อย่าให้ความโกรธมันล้นออกทางกายทางวาจา"

ไม่ช่โกรธน้อยลง สารภาพเลยค่ะว่า

มันมีความโกรธดันใจขึ้นมาทั้งวัน

ระลึกถึงคำสอนครู ย้อนมาดูกาย รู้สึกตัวแล้วก็ จะเห็นใจที่มันดันขึ้นมา

หลังทำกับข้าวเสร็จ ทบทวนกับตนเองเรื่องจะเตรียมการ มีช่วงว่างของเวลาลองไปกวาดตาด

ซึ่งระลึกกับตนเองว่า ครูก็เคยพาทำ

แต่พอหนูทำกับข้าวคนเดียวมักจะอ้อยซ้อยแล้ว ไม่ตั้งเวลากับตนเอง

พอปรับอะไรได้นิดหนึ่งก็รู้สึก ดีกับตนเอง

ตอนเช้าครูชี้ถามเรื่อง งานค้าง ย้ำจะเสร็จเมื่อไหร่

ทำให้หนูหยุดแล้วก็คิดใหม่ อะไรพอทำเลยต้องทำแล้ว

อีกอย่างเห็นใจตนเอง

ก่อนที่จะเข้าไปหาครูหรือบางทีไปซื้อของกลับมา

จะเลี้ยวโค้ง ความกังวลจะดันมาแบบ ด้วยความเคยชิน

แต่พอระลึกกับตนเองว่า กำลังกังวล เดี๋ยวมันจะโต แล้วมันก็แฟ๊บลง

คิดกับตนเองว่า ถ้าเห็นช้ามันจะโต แบบที่ผ่านๆมา ทั้งๆที่ครูกำลังช่วย เมตตาสอน

ใจมันไปปั้นความกลัวขึ้นมา จากไหนไม่รู้ เกิดขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ย

เป็นอีกจังหวะที่ต้องระวัง

แล้วตอนเข้าไปหาครู

ถูกถามเห็นเลยว่า ตอบครูแบบไม่มีสติเผลอ ๆลอย

เลี้ยวออกมากจากครู ใจมีเสียงว่า เอ๋า คือเป็นแบบนี้

สรุปวันนี้ ทำภารกิจ ซับผ้ากาวผ้าถุงให้ครูเสร็จ

แต่ใช้เวลานานมาก เพราะอะไร เพราะไม่เคยทำ ขนาดนั้นยังมีรอยย่น

ก่อนทำครูชี้ให้โทรถามพี่แอ๊ว

ถามคุย แล้วหนูก็ลองค้นข้อมูล วิธีทางเน็ต

ตัดเลาะผ้าถุงคลี่ออกแล้วค่อยๆรีด

ได้เรียนรู้ว่า สิ่งที่เราคิดว่า เราทำไม่ได้

ทำไม่เป็น แต่พอลงมือทำจริงๆตามแนวทางที่ครูบาอาจารย์ชี้

เราก็จะได้เห็นตนเอง ทำอะไรๆได้มากกว่าที่คิด

ใจไม่เหนื่อยด้วย เพราะมันจะคอยเฝ้าระวังโทสะ

พอเครียดจึ้นมานิดหนึ่ง ก็รู้ว่า เฮ้ยมันมาแล้ว ระวัง เดี๋ยวมันโต

ตัวที่มาบ่อย ความกังวล ความกลัว ความน้อยใจ

พอรู้แล้ว กายก็ร้อนน้อยลง แต่พอไม่ทันทำยังไง รีบหายใจแรงๆแล้วทำความรู้สึกมาที่ทั้งกาย ตั้งแต่หัวจดเท้าแล้วก็หาเรื่อวยิ้มกับตรเองให้ได้ แล้วก็ดูกายก่อน พอหายใจไปสักหน่อย ก็พออยู่ได้

ได้เห็นใจตนเองที่ มันชอบบีบขึ้นมาแบบอยากให้เสร็จเร็วๆ มันโลภ แทนที่งานจะโอเคกลับ ย่น

แต่พอตั้งสติทำ ก็จะรู้ว่า ต้องจัดผ้ายังไง

ออกจากวัด แวะเยี่ยมพ่อพล แล้วก็กลับมาบ้านพ่อแม่

แม่ดูมีความสุขและมีพลังมาก

ใจหนูระลึกย้อน ถ้าครูไม่ทุบไม่สอน หนูจะส่งความสุขให้แม่อย่างนี้ไหม

ใจลูกเย็น ใจแม่ก็เย็น ใจลูกร้อนใจแม่ก็ร้อน

หนูดีใจที่เริ่มมีการวางแผนหาคนมาช่วยแม่ทำงาน แบบใจแม่เปิดเต็มที่ ใจน้าพร้อมรับ

และอาทิตย์นี้เราวางแผนจะจัดร้านยาไปด้วยกัน

หนูีเวลาไม่มาก ถ้าไม่ทำเลย จะช้า ตั้งใจว่า เอาล่ะ จัดร้านให้เสร็จภายในอาทิตย์นี้ ดือนนี้เอกสารควรจะเรียบร้อย สู้ต่อไป

กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ