ช่วงวัย ๒ ขวบ ๑๐ เดือน "ฟ้าคราม" เริ่มกล้าแสดงออกมากขึ้น...ไม่ว่าเรื่อง การพูดจา หนูจะพูดด้วยเสียงที่อ้อน...เช่น แม่อ้อมจ๋า ย่าจ๋า ปู่เรจ๋า พ่อเพรียงจ๋า...เหตุเป็นเพราะครูที่โรงเรียนคงสอนและย่าเองก็จะพูดกับหนูด้วยคำว่า ค่ะ ทุกคำที่ย่าพูดกับหนู จึงทำให้หนูพูดด้วยการมีหางเสียงตามเสมอ...
อีกเรื่องหนึ่ง คือ การแสดงออกด้วยท่าทางของหนูเอง...หนูชอบดู youtube ที่มีการแสดงท่าทางในการโพสต์ท่าทางต่าง ๆ หนูก็เลยหัดจำนำมาทำกับตัวของหนูเอง ย่าแซวว่า..."โตขึ้นจะไปเดินแบบหรือจ๊ะ?"...หนูก็ได้แต่ยิ้มรับ...การแสดงท่าโพสต์ ไม่ว่าอยู่ที่ไหน? เวลาหนูเจอใคร เขาให้หนูโพสต์ท่าทาง หนูก็จะทำทันที ไม่เคอะเขิน หรืออาย...นี่คือ "ความกล้าแสดงออกของหนูในวัยที่ยังไม่ถึง ๓ ขวบ"...ร้ายนักนะเรา "แม่ฟ้าคราม"...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๗
น่ารักจุงเบย นะคะ