จดหมายถึงลูก "พี่ภัคร" ฉบับที่ ๔๓ ตอนความรักของแม่
สำหรับ "พี่ภัคร" ของแม่...ลูกบ่นกับแม่มาตลอดในช่วงนี้ว่า..."จะจบ ไม่จบ จะจบ ไม่จบ"...ช่างมีเหตุการณ์มากมายเข้ามาให้ลูกของแม่ได้อดทน ๆ กับสิ่งต่าง ๆ ที่มันเกิดขึ้นกับตัวของลูก แม้ว่าสิ่งนั้น ๆ จะไม่ใช่ตัวลูกเป็นคนทำ...
การสั่งปิดสถานศึกษาตามที่มีการรัฐประหารกันเมื่อ ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๗...ลูกของแม่ก็อดวิตกกังวลไม่ได้ เหตุเนื่องจากลูกต้องการแก้ไขวิทยานิพนธ์ให้เสร็จ ๆ เพราะจะได้ไปสอบเป็นอาจารย์ให้ทัน...พี่ภัคร วิตกกังวลไม่น้อย เกิดอาการเครียด เพราะมีการสั่งปิดสถานศึกษา ๓ วัน...
แต่แล้วเย็นนี้ พี่ภัครก็ได้ข่าวดี...ม.ประกาศรายชื่อว่า พี่ภัคร ผ่านแล้วในเรื่องแบบฟอร์มต่าง ๆ ของวิทยานิพนธ์...พี่ภัครของแม่ เตรียมยื่นจบการศึกษาระดับปริญญาโท...คงไม่เกินเดือนมิถุนายน ๒๕๕๗...ลูกของแม่ก็คงสำเร็จเสียที...
แม่ก็ได้แต่ส่งกำลังใจไปทาง Line บอก "พี่ภัคร" ให้ "สู้ ๆ" + "อดทน"...แล้วเหตุการณ์ต่าง ๆ ก็จะผ่านพ้นไปเอง...บางครั้งสิ่งต่าง ๆ มันเกิดขึ้นอยู่นอกเหนืออำนาจการควบคุมของตัวเราเอง เราจะให้มีผลเลยนั้นคงเป็นไปได้ยาก บางเรื่องคงต้องอาศัยเวลาในการเข้ามาช่วย...
สำหรับงานนี้ "พี่ภัคร" ยิ้มออกมาได้ แม่ก็ดีใจด้วย...ลูกของแม่จะได้กลับมาอยู่บ้านเราเสียที...นับแต่เล็กจนจบการศึกษา...เราไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันแบบสมบูรณ์สักที...คราวนี้ก็คงสมบูรณ์เสียทีกับคำว่า "ครอบครัว" ที่สมบูรณ์...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ความเห็น (2)
ยินดีกับคุณแม่ "พี่ภัคร" ค่ะ
ขอแสดงความยินด้วยครับ กับความสำเร็จของสุดที่รักของแม่และคงจะปลื้มเมื่อน้องฟ้าครามรู้ถึงความสำเร็จนี้ด้วย