บ่ายวานนี้ 24 พ.ค.57 ข้าพเจ้าได้ร่วมกิจกรรมเยี่ยมผู้สูงอายุ ที่บ้านพักคนชราแห่งหนึ่ง ในจังหวัดภาคอีสาน
อาจารย์หมอที่ทำงานด้านนี้ได้แจ้งว่าผู้สูงอายุเหล่านี้ต้องการกิจกรรมเพื่อความผ่อนคลาย ทีมจิตเวชของเราน่าจะมีส่วนช่วยได้
จึงพากันลงพื้นที่
ที่นั่นเราพบผู้สูงอายุ10กว่าคน อายุ 62-93 ปี
คุณตา คุณยายมาจากหลายที่ หลายภาค ส่วนใหญ่เป็นคนอีสาน หลายคนมีโรคประจำตัว โรคเรื้อรังต้องรับยาต่อเนื่อง
ระยะเวลาที่มาอาศัยที่นี่ 1-22 ปี
กิจกรรมที่ทำในวันนี้คือพาร้องเพลง ฟังเพลงเก่าๆ บ้างก็ลุกรำวงร่วมกัน
กิจกรรมฝึกสมอง กระตุ้นความจำ
พาฝึกเทคนิคคลายเครียดและทำกิจกรรมกลุ่ม
แต่ละท่านได้เล่าถึงชีวิต ความหลังและความภูมิใจ
ผู้สูงอายุคนหนึ่งเล่าว่ามีลูกหลานอยู่ด้วยที่บ้านแต่ออกไปทำงาน กลับบ้านค่ำ ไม่มีเวลาดูแล ขอมาอาศัยที่นี่ รู้สึกมั่นคง ปลอดภัยกว่า
ความรู้สึกของผู้สูงอายุวันนี้คือรู้สึกดี ได้ระบาย มีคนมาเยี่ยม ไม่เหงา
รู้สึกมีคุณค่า ไม่เศร้า
ก่อนกลับคุณตา คุณยายเชิญให้เราไปเยี่ยมอีกถ้ามีเวลา คุณยายคนหนึ่งเดินเข้ามากอด
เป็นภาพที่น่าประทับใจ
เวลาสั้นๆแต่มีความหมาย
มีโอกาสจะกลับไปอีกครั้ง
เพื่อความสุขและรอยยิ้มของตา ยาย
ผู้สูงอายุทุกคนต้องการความสนใจจากลูกหลานนะ คุณมะเดื่อได้มีโอกาสพูดคุยกับผู้สูงอายุหลาย ๆ ท่าน ท่านมักจะเล่าเรื่องในอดีตที่ผ่านมาของท่านให้ฟัง เราก้มีหน้าที่ฟัง ( อย่างตั้งใจ) เท่านั้น
ใช่แล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะคุณมะเดื่อ
... ผู้สูงอายุ .... มีหลานให้ดูแล.... ช่วยให้สุขภาพ กาย+ ใจ ของท่านดีขึ้นนะคะ .... แต่ต้องมีคนช่วย นะคะ ... เพราะถ้าเด็กซนมากๆ ท่านจะเหนื่อย ค่ะ
ขอบคุณบันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะพี่หมอ Ple
ความสุข ความผูกพันกับลูกหลานช่วยเติมสุขได้มากทีเดียวค่ะ ได้ช่วยดูแลได้ความรู้สึกมีคุณค่าเพิ่มขึ้นด้วยค่ะ เห็นด้วยค่ะเด็กซนๆอาจสร้างความเหนื่อยกาย ต้องมีคนช่วยดูแล
ขอบคุณค่ะอาจารย์หมอSukajan