ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของคนเข้าเมืองผิดกฎหมาย

ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของคนเข้าเมืองผิดกฎหมาย

คนเข้าเมือง ตามกฎหมายไทย สามารถแบ่งออกได้เป็น 3 กรณีคือ 

1.)คนเข้าเมืองโดยข้อเท็จจริง 

2.)คนต่างด้าวที่เกิดในประเทศไทย และ 

3.)คนสัญชาติไทยที่ไม่มีเอกสารแสดงสิทธิในสัญชาติไทย 

                ถ้าคนเข้าเมืองโดยข้อเท็จจริงเข้าเมืองมาไม่ถูกต้องตามกฎหมายว่าด้วยคนเข้าเมือง ก็จะกลายเป็นคนเข้าเมืองผิดกฎหมาย ส่วนคนต่างด้าวที่เกิดในประเทศไทย กับคนสัญชาติไทยที่ไม่มีเอกสารแสดงสิทธิในสัญชาติไทยก็จะถูกสันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นคนเข้าเมืองผิดกฎหมาย เว้นแต่ว่าจะไปขออนุญาตเข้าเมืองหรือพิสูจน์สัญชาติไทยได้ แล้วแต่กรณี

                ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ คือ

                การยอมรับของบุคคลในสังคมในการอยู่ร่วมกันของมนุษย์ ยอมรับว่าเขาเป็นมนุษย์เหมือนกับเรา และปฏิบัติกับเขาอย่างมนุษย์ปฏิบัติกับมนุษย์ เช่นนี้ การรับรองสิทธิเสรีภาพให้กับบุคคลย่อมเป็นการให้ค่าว่าเขาเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่จะมีสิทธิเสรีภาพได้    ดังนั้น การรับรองสิทธิเสรีภาพย่อมเป็นการคำนึงถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ในรูปแบบหนึ่งด้วยเช่นกัน

                อย่างไรก็ตาม ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ สิทธิและเสรีภาพ ถูกรับรองไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2550    ม.4 ซึ่งบัญญัติว่า

                  “ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ สิทธิ เสรีภาพ และความเสมอภาคของบุคคล ย่อมได้รับความคุ้มครอง”

กรณีศึกษา

                   จากกรณีศึกษาของน้องนิก หรือนายนิวัฒน์ จันทร์คำ อายุราว 19ปี  ปัจจุบันพักอาศัยอยู่ที่อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย ซึ่งยังไม่ได้รับการรับรองสถานะบุคคลในทะเบียนราษฎรของรัฐใดเลย น้องนิกจึงเป็นคนไร้รัฐโดยสิ้นเชิง มารดาของน้องนิกเป็นคนไทยลื้อไร้รัฐไร้สัญชาติ ในเวลาที่เดินทางเข้าประเทศไทย บิดามารดาและน้องนิกไม่มีหนังสือเดินทางหรือได้รับการตรวจลงตราใดๆทั้งสิ้น จึงเป็นคนเข้าเมืองผิดกฎหมาย แต่ตำรวจตรวจคนเข้าเมืองไม่สามารถดำเนินคดีกับน้องนิกได้ เนื่องจากน้องนิกยังไม่มีเจตนาในการเข้าเมืองผิดกฎหมาย เนื่องจากอายุเพียง3-4 ปีเท่านั้น ได้แต่เพียงติดสอยห้อยตามพ่อแม่เท่านั้น

                  น้องนิกซึ่งเป็นมนุษย์คนหนึ่งเหมือนเช่นพวกเราทุกคน ย่อมมีสิทธิในการได้รับการศึกษาตาม "ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน" ข้อ 26 (1) มีใจความสำคัญว่า “ทุกคนมีสิทธิในการศึกษา การศึกษาจะต้องให้เปล่าอย่างน้อยในขั้นประถมศึกษาและขั้นพื้นฐาน ... และการศึกษาระดับสูงขึ้นไปจะต้องเข้าถึงได้อย่างเสมอภาคสําหรับทุกคนบนพื้นฐานของคุณสมบัติความเหมาะสม” ดังนั้น โดยหลัก โรงเรียนทุกแห่งในประเทศไทยหรือในโลก ต้องให้การศึกษาแก่น้องนิก แม้ว่าจะเป็นคนไร้รัฐหรือไร้สัญชาติก็ตาม

                  นอกจากนี้ กฎหมายภายในประเทศก็ยังรับรองสิทธิในการศึกษาด้วยเช่นกันดังที่บัญญัติไว้ใน ม.10 วรรคหนึ่ง พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2552

                  “การจัดการศึกษา ต้องจัดให้บุคคลมีสิทธิและโอกาสเสมอกันในการรับการศึกษาขั้นพื้นฐานไม่น้อยกว่าสิบสองปีที่รัฐต้องจัดให้อย่างทั่วถึงและมีคุณภาพโดยไม่เก็บค่าใช้จ่าย ” ผู้ทรงสิทธิตามพรบ.นี้คือบุคคล เช่นนี้ใครก็ตามที่เป็นมนุษย์ ย่อมเป็นผู้ทรงสิทธิตามพรบ.นี้ ดังนั้น น้องนิกจึงมีสิทธิในการศึกษา โดยมีทั้งกฎหมายระหว่างประเทศและกฎหมายภายในประเทศให้การรับรอง

                    ดังนั้น จากความเป็นจริง ไม่ว่าคนเข้าเมืองผิดกฎหมายหรือคนต่างด้าวก็ตาม ไม่ว่าจะมีรัฐหรือไม่มีรัฐ มีสัญชาติหรือไม่ก็ตาม บุคคลเหล่านั้นก็ต้องได้รับสิทธิในการศึกษาตามที่กฎหมายระหว่างประเทศหรือกฎหมายภายในของประเทศนั้นบัญญัติรับรองไว้ เพื่อให้บุคคลเหล่านั้นที่ได้ใช้สิทธิต่างๆที่รัฐได้รับรองไว้ได้อย่างเต็มที่ ได้พัฒนาคุณภาพชีวิตของตนเองและครอบครัว และดำรงชีวิตอยู่ในสังคมหรือบนโลกได้อย่างเท่าเทียม ในปัจจุบันยังมีบุคคลที่เจอปัญหาเช่นนี้อีกจำนวนมาก ซึ่งรัฐควรต้องเข้ามาช่วยเหลือและแก้ไข ตามหลักสิทธิมนุษยชน

อ้างอิง

-รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๕๐ ที่มา :http://th.wikisource.org/wiki/รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย_พุทธศักราช_๒๕๕๐/หมวด_๓

-ความหมายของศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ที่มา :http://www.thailaws.com/aboutthailaw/general_33.ht...

บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย ยุกต์กฤต กัณฑมณี

-พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ. ที่มา : http://www.wbtvonline.com/pdf/9-04-201409-25-55.pdf.

-ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน. ที่มา :http://www.mfa.go.th/humanrights/images/stories/udhrt.pdf.