หลักสูตรในกระดาษกับหลักสูตรในการปฏิบัติ เป็นคนละสิ่ง
นี่คือข้อสรุปในสภาสถาบันอาศรมศิลป์ เมื่อวันที่ ๑๑ เมษายน ๒๕๕๗ ในวาระอนุมัติหลักสูตรด้านการศึกษา ๒ หลักสูตร
เพราะสถาบันอาศรมศิลป์ เป็นสถาบันการศึกษาทางเลือก จัดการเรียนรู้แบบบูรณาการ เน้นที่การปฏิบัติ เน้น Active Learning หรือเน้นการเรียนรู้ของผู้เรียน แต่เอกสารหลักสูตร ตามรูปแบบที่คุรุสภากำหนดให้เขียนนั้น เป็นรูปแบบโบราณ คือเน้นการสอน
ผมจึงถามฝ่ายบริหารว่า ที่เขียนมาอย่างที่เสนอนั้น หมายความว่าเวลาทำ ไม่ได้ทำตามนั้นใช่ไหม ที่ประชุมฮากันตึง และฝ่ายบริหารบอกว่า คณาจารย์ทั้งหลายอยากให้มีคนถามคำถามนี้ใจจะขาด เพราะอึดอัดกับการเขียนอย่างทำอย่าง
ที่ทำไม่ตรงกับเขียนนั้น ไม่ใช่เพื่อเอาสบายหรือสะดวก แต่เพื่อคุณภาพที่สูงกว่าวิธีการแบบสอน แยกเป็นรายวิชา ที่ใช้กันโดยทั่วๆ ไป
ฝ่ายบริหารเล่าว่า คุรุสภาส่งทีมมาตรวจสอบ ทางสถาบันฯ ก็บอกตามความเป็นจริงว่าจัดการเรียน การสอนอย่างไร ทีมตรวจสอบบอกว่าดี จะขอความร่วมมือปรับปรุงมาตรฐานครูมาในภายหลัง
นี่คือสภาพที่ปฏิบัติดีกว่าที่ระบุในกระดาษ ผมขอความรู้จากท่านผู้อ่านว่า ไอ้ที่ปฏิบัติห่วยกว่าในกระดาษมีไหมครับ และอยากทราบว่าเป็นหลักสูตรอะไร ที่ไหน (ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก) และทำอย่างไร
วิจารณ์ พานิช
๑๑ เม.ย. ๕๗
ความเห็น (2)
เยอะครับท่านอาจารย์
ปัญหา คือ การศึกษาติดกรอบและมี "กำแพง" กำแพงเหล็กกล้าคืออัตตาว่า "กูเก่ง" เห็นได้ทั่วไป.... ต่้องปฏิรูปใจอย่างเดียว