บนเส้นทางระหว่างเดินบังเอิญเหงา
ยามฟ้ามีสีเทาเร้ารุมดวงจิต
มองหาใครให้อยู่เป็นคู่คิด
ยามหลงทิศผิดทางยังมีเธอ
กามเทพแผลงศรตอนแรกพบ
เมื่อตาสบตากันมั่นเสมอ
ปลูกต้นรักปักไว้ให้แด่เธอ
แต่แรกเจอวันนั้นถึงวันนี้
ด้วยความเอื้ออาทรความอ่อนหวาน
ดุจน้ำตาลปานน้ำผึ้งถึงล้นปรี่
อุ่นรอยยิ้มอิ่มใจในทุกที
ซึ้งใจที่มีใจให้แก่กัน
ยามห่างไกลใจเหงาเฝ้าคิดถึง
หวังวันซึ่งหัวใจแอบไปฝัน
เมื่อความรักสุกงอมพร้อมยืนยัน
เราแต่งกันมั่นคงเป็นมงคล
รวมความรักปักแน่นบนแผ่นหิน
อ้างแผ่นดินแผ่นฟ้าเวหาหน
เป็นพยานมั่นรักปักกมล
เราสองคนมั่นใจไม่เปลี่ยนแปร
ขอคุณพระไตรรัตน์เป็นฉัตรป้อง
รักเราสองลองธารผ่านกระแส
นานเท่านานปานใดได้ดูแล
ตราบจนแก่จนเฒ่าเนานิรันดร์
กลอนไพเราะมากเลยครับ
อาจารย์สบายดีไหมครับ
ขอบคุณมากครับ
ไปงานแต่งหลาน เขาให้เป็นประธาน คล้องพวงมาลัย
แล้วกล่าวคำอำนวยพร เลยเขียนกวีให้หลานสองคนเขาหน่อย
...ประทับใจทั้งคู่บ่าวสาว และแขกเหรื่อที่มาร่วมงานนะคะอาจารย์...