วันนี้..ผมยืนดูผลงานที่ดำเนินการมาสามวันเต็มๆ เป็นงานชิ้นเล็กๆ แต่ภูมิใจหนักหนา ไม่ได้ลงทุนอะไรมากเลย ได้แต่ลงแรง ยอมเสียเวลาวันละเล็กน้อย ยอมตากแดดบ้างพอให้ใบหน้าคมเข้ม พองานเสร็จก็หายเหนื่อย บอกตัวเองว่าพอก่อน เปิดเทอมค่อยพัฒนาต่อ ยังทำได้อีกเยอะ
ตั้งใจทำส้วมให้ชั้นอนุบาล จะได้เดินใกล้ๆและใช้เป็นสัดส่วนเฉพาะอนุบาลเท่านั้น จริงๆก็มีอยู่แล้ว แต่เดินไกล พอทำที่ใหม่เสร็จสรรพ ก็ปิดเทอมพอดี หลังเดิมจะยกให้พี่ ป.๑ - ๒ ไปใช้และขอร้องว่าช่วยกันดูแลให้สะอาดเรียบร้อยเหมือนน้องอนุบาลด้วยก็แล้วกัน
ส้วมหลังใหม่ บริเวณด้านหน้ามีลานดินเป็นที่ว่างพอสมควร เห็นมีต้นตะโกยืนคู่กัน ๒ ต้น ผมไม่รอช้า ไปคว้าต้นหาบเงินหาบทองใบเรียวเขียวสดใส ขึ้นง่ายที่สุดในโลก ที่มีอยู่มากมายในโรงเรียน มาปลูกรอบต้นตะโก แล้วนำตอไม้เก่าๆไปวางพิงไว้พอเป็นพิธี จากนั้นก็ล้อมด้วยอิฐแดงที่ได้จากการทุบเรือนพักครูหลังเก่า มาจัดวางให้ดูดี เท่านี้ก็เสร็จแล้ว
มองไปมองมาก็เห็นว่า หินเกล็ดที่นำมาทิ้งซ่อมถนนเมื่อวันก่อน ยังพอมีเหลืออยู่ ตัดสินใจเพิ่มเติมกิจกรรมทำต่อ โดยสองคนกับลูกชายคนเล็กช่วยกันตักหินเกล็ดใส่ถังหอบหิ้วได้สัก ๑๐ เที่ยว เทให้คดเคี้ยวนิดหน่อย พอให้เห็นเป็นเส้นทางหินเกล็ด ที่น่าจะดีกว่าถนนดินที่จะเต้องเละเทะเป็นแน่แท้ในหน้าฝน พอเทเสร็จมองเห็นเป็นถนนเนินสีขาว เพิ่มมูลค่าให้ห้องส้วมอนุบาลสดใสน่าใช้มากขึ้น
แต่มาคิดดูอีกที ถนนเล็กๆก็ต้องมีกรอบ ถ้าทำเป็นขอบด้วย จะมองเป็นช่องเดินที่เรียบร้อยยิ่งขึ้น ดังนั้นจะช้าไปใยก็เลยไปขนอิฐบล๊อคแตกๆ ที่ช่างกองไว้ข้างเรือนเพาะชำ ขนมาทำขอบถนนซ้ายขวาตลอดแนว งานนี้ลงตัวพอดี มีคนมาดูต่างบอกว่า สองข้างถนนสู่ส้วมสุขสันต์หรรษา ถ้าได้ปลูกไม้ประดับเตี้ยๆ จะช่วยให้ภูมิทัศน์ตรงนี้สมบูรณ์ที่สุดเลย
จริงๆก็นึกไว้แล้วเหมือนกันว่าจะปลูกเทียนทองหรือไม่ก็ต้นเข็มสองข้างทาง แต่ตอนนี้ต้องเก็บความคิดนี้ไว้ก่อน เพราะว่า ณ ช่วงเวลานี้นั้น มันทั้งร้อนและทั้งแล้งเหลือเกิน ปลูกแล้วจะเสียเวลาและเสียของไปเปล่าๆ
ถึงบอกว่า..ปิดเทอมนี้ ไม่มีวันเหงา คิดแล้วทำทันที ถ้าเป็นงานที่ง่าย ทำได้เลย โดยไม่ต้องรอใคร ไม่ต้องรอเวลา ไม่ต้องรองบประมาณ ไม่เห็นต้องใช้ตังคฺ์สักบาท หนึ่งสมองกับสองมือ มีผู้ช่วยเป็นลูกชาย ใช้ง่ายที่สุดเลยด้วย
จะปล่อยไว้ก่อน ก็คิดได้ว่า แล้วจะทำตอนไหน ทำเมื่อไหร่ก็ต้องร้อนต้องเหนื่อยเหมือนกัน สู้คิดแล้วทำเลยไม่ดีรึ เดี๋ยวก็ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์ เดี๋ยวก็ผ่านไปอีกหนึ่งเดือน รอถึงเปิดเทอมก็ไม่ไหว งานต้องมีเข้ามาอีกเยอะ
มองงานวันนี้ ที่รู้สึกว่าจบแล้ว เสร็จกันที่ตรงนี้ก่อน จะเติมแต่งอย่างไร ที่หลือไม่ยากแล้ว ก่อนเดินจากมา ยืนชื่นชมเก็บภาพเอาไว้ ในเส้นทางสู่ส้วมสุขสันต์ เป็นงานบริการให้เด็กอนุบาลสะดวกสบายและมีความสุข กว่าเธอจะได้ใช้ ครูก็ได้รับความสุขไปเต็มๆแล้ววันนี้
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๐ เมษายน ๒๕๕๗
ผอ. ยอดขยันและสร้างสรรค์ อยู่ไกลจากอาคารเรียนหรือเปล่า ทางเปลี่ยวหรือเปล่า ไม่ควรลับหูลับตาคนนะคะ เป็นห่วงเด็กค่ะเพราะเป็นโรงเรียนเล็กมีนักเรียนน้อย
..... ทางไปห้องน้ำ .... สวยนะคะ .... เป็นศิลปะ ..รังสรรค์ได้สวนค่ะ ....